Vorige week liep ik langs een van de mooi paars bloeiende geraniums in de tuin. Het was wat nat en ik plukte een paar van de puntiggevormde zaaddoosjes: de ooievaarsbekken. Ik nam ze mee naar binnen om ze daar te laten drogen en dan de zaden te oogsten. WAnt buiten zouden de zaden allemaal wegspringen en niet terug te vinden zijn als de ‘ooievaarsbekken’ droger werden en de zaden ‘weggeschoten’ zouden worden.
Maar… ik had er niet aan gedacht om een postje of bakje over de zaaddozen heen te zetten. En ook binnen schoten de zaadjes na een dag of twee drogen bijna allemaal weg. Een enkeling heb ik nog teruggevonden.
