Heel dicht bij het huis, direct bij de deur hangt een halve kokosnoot onder de pergola. Elke ochtend door Eddy gevuld met nieuwe zaadjes. Net als de vogelsilo op een paal vlak voor de heg een paar meter verderop. Elke dag zijn beiden ’s middags weer leeg. Vooral musjes, soms meesjes, en een verdwaalde houtduif of tortel. Voor het geknoeide zaad op de grond is ook emplooi: merels en vinken.
Sinds drie dagen wordt de kokosnoot dus mede leeggegeten door een eekhoorn. Steeds tussen 10 uur en half elf ’s morgens komt ze langs. De eerste twee dagen had ik haar gemist, maar gelukkig had Eddy ruim de tijd om foto’s te nemen. Ze zit er op haar gemakte minstens 5-10 minuten per dag. De derde dag (gister) is het wel gelukt. Het regende en haar vachtje was bezaaid met pareltjes van regendruppels. De pluimpjes aan de oren waren natte sliertjes geworden. Ze was er niet minder actief onder. Druk aan het knagen, over de pergola huppelen, omhoog, omlaag, op haar kop. En soms ging ze, zo leek het, gewoon zitten poseren. Een paar foto’s zelfs met haar voorpootje op het hart.
Ik kon niet kiezen, dus een hele serie foto’s. Klik op de galerij en bekijk de foto’s in groot vermaat. Zo leuk. Morgen weer kijken. Het verveelt niet.
