Afgelopen vrijdag in Gardener’s World, mijn favoriete tuinprogramma, op BBC 2, weer de jaarlijkse tip van presentator Monty Don om met een draadhark de ’thatch’ uit het grasveld weg te harken. Thatch is het Engelse woord voor het viltachtige dode materiaal wat zich in de loop van een seizoen tussen de grashalmen besteld. Beter om dit nu – voor de herfst- eruit te harken, te verticuteren , gaatjes te prikken in het gras, en waar nodig een beetje graszaad bij te zaaien. Nu is het nog warm genoeg om te ontkiemen. Voor nu ziet het grasveld er dan wat rommelig en hobbelig uit (wat komt er veel spul af, althans bij ons op de zure veengrond, veel mos ook), maar voor de groeiomstandigheden in het volgende seizoen is het een goede actie.
Zaterdagochtend naar de verre schuur, daar staat nog een oude draadhark van de vorige bewoner ‘Ome Job’ geërfd. Ik wilde net beginnen met harken toe ik zag dat er een vlinder, een dagpauwoog dichtgeklapt , op de hark zat. Voorzichtig haalde ik wat spinrag rond de vleugeltje weg, en zette de hark in de zon. Zo leuk. Even later begon de vlinder zachtjes te trillen, kwamen de antennes tussen de vleugels vandaan, en nog een paar minuten later klapten de vleugels open. Pas toen de vlinder voldoende opgewarmd was en wegvloog, was de hark beschikbaar voor de hark-klus.
