Alles in en om onze tuin
Soms heb je geluk. Juiste tijd, juiste plaats.
Een afspraak op een vaste tijd om te gaan rondlopen in de Hortus. Aanvankelijk regen, maar we zijn niet van suikergoed. Gewoon muts op en/of plu erbij. In de loop van de middag (het was afgelopen donderdag) ging de regen over in sneeuw, steeds grotere vlokken. Prachtig.
Vooruit, nog een paar foto’s.
De hazelaar in de tuin heeft lang zijn blad gehouden. De sneeuwlaag van afgelopen weekend heeft ervoor gezorgd dat veel van het blad er nu af is. Als een geel tapijt lag het op het pad naar achter en op het schelpenterrasje. Vanmiddag na de wandeling nog even met de hark de bladeren van het pad geveegd en op een grote hoop geharkt. Dat gaan weer fijne bladcompost worden.
Vrijdagochtend nog voor het ontbijt naar buiten.
Hoe zit het met de kwaliteit van de sneeuw?
Uitstekende plaksneeuw.
Meteen aan het werk en kwartiertje later…
… was Sneeuwtje geboren.
Soms een eendagsvlieg, soms meer dan een week.
Deze keer was Sneeuwtje een tweedagsvlieg.
Daaag, tot de volgende keer!
Kort na de laatste ijstijd waren er nog nauwelijks bomen in het Drentsche landschap. De gletsjers trokken zich terug, beken werden gevormd, en ook zandruggen als de Hondsrug. Onze tuin ligt op de westflank van de Hondsrug; Hortus Haren ligt op de oostflank. Daar is ook een Hondsrugtuin aangelegd, die langzaam steeds meer op het landschap van 10.000 jaar geleden moet gaan lijken. Afgelopen weekend met bijpassend weer.
Zag ik daar nou een mammoet lopen?
Of was dat de sneeuw op mijn brillenglazen.?
Donderdag middag kwam ik tegen 5 uur thuis. Nog net niet donker en tijd om een paar foto’s te maken van de sneeuwlaag in de tuin. ’s Nachts werden we vanaf een uur of 4 af en toe wakker als er weer een flinke sneeuwlaag naar beneden schoof. Het dooide leen beetje. Pas de volgend verdween de meeste regen. Het begon warm water te regenen, en dat uren achter elkaar. En vandaag, zondag, is het 15 graden! Vanmorgen gingen we wandelen en naar Groningen, soms zelfs de jas uit. En net bij het buiten zetten van de kliko om 20:30 was het nog steeds bijna warm, 14 graden. Wel veel wind. De korte winter is al weer over en de vijver weer goed bijgevuld.
Kleurig in ieder geval. Het zijn twee microscoop preparaten, gemaakt door Rene van Wezel. Een heel dun plakje gesneden van de naald van een zilverspar. Je zien hier de centrale vaatbundel. En dan gekleurd met twee typen kleurmethodieken: W3AsimI boven en Dujardin onder. Een volgende keer meer over wat dat precies is.
Op 9 november (2e zaterdag in november) waren publieksdagen microscopie in de provincie Groningen (2e keer) en Drenthe (1e keer). Met als drijvende kracht Theo Jurriens van de Rijksuniversiteit Groningen die ervoor zorgen dat bibliotheken, scholen, musea en ook de Hortus een microscoop kregen. Voor Hortus botanicus Haren organiseerde ik voor het tweede jaar de publieksdag. Kon er zelf helaas niet bij zijn, maar een team van vrijwilligers zorgde dat alles mooi geregeld werd op de dag zelf.
Soms zie je iets, in een boom , of struik, of wolk. Een figuur of een gezicht.
En dan kun je het niet meer ‘ont-zien’.
Deze foto is van onze achtertuin, met de hazelaar als gele bol in het midden , voor de bomenrij op de erfgrens. Een deel van de bomen al wat kaler, vooral de berken. Behalve die ene die begroeid is met klimop. Iedere keer als ik dit zie, steek ik mijn arm hand in de lucht en zwaai.
De boom zwaait terug. Toch?
Blad valt, grassen kleuren.
Klimop vol bessen.
Zachtjes zakt de tuin naar de winterstand.
Af en toe nog een klein klusje. Blad van pad vegen, bloempotten die her en der staan verzamelen, bamboestokken die gebruikt waren om planten omhoog te houden opruimen. Mijmerend rondkuieren.
Een grotere klus voor deze winter (ga ik Gert voor vragen) is het renoveren van de compostbakken. Als je goed kijkt zie je dat aan de lange kant links achter delen van een plank ontbreken. De palen zijn na bijna 15 jaar ook wat wiebelig geworden…
Het is de tijd van het jaar om aan kalenders voor volgend jaar te denken. Te koop in de winkel of te maken met een serie eigen foto’s.
Vandaag waren er flinke buien te verwachten maar ook felle opklaringen. Met in de ochtend meeste kans op zon. Dus direct na de koffie op pad, langs het Paterswolde meer, van Haren naar Groningen wandelen.
Prachtige wolken, soms knal blauw
Als je de andere kant op keek donkergrijs.
Beginnende aambeeldwolken,
gefilterde zon, regenstrepen.
We ontdekten aan de noordkant van het meer opeens nieuwe extra paadjes en een bruggetje. Hier wordt gewerkt aan natuurlijke oevers. De bomen zijn langs de oevers van het meer (ook bij de eilandjes) gekapt in een strook van een paar meter langs het water. Daarmee valt er in het najaar niet zo veel blad van de bomen in het water. De bedoeling is dat het water hierdoor minder ‘verrijkt’, waardoor de kans op (blauw)algengroei in hete perioden wordt verkleind. En als bijeffect, extra doorkijkjes en een nieuw wandelpad. Op foto’s 7 en 8 zie je het nieuwe pad, alsof Eddy in een uitgestrekt berkenbos loopt; kijk even naar links (foto 9) en je ziet de appartementcomplexen aan de noordkant van het meer.
Laatste foto is bij de bushalte, bijna net op tijd thuis, om niet nat te worden.