april 2025 – 't Groentje

Apple Blossoms

Out in the orchard dwell wee little fairies,
Busy with bud and with blossom at last.
See how they work with their palettes and brushes,
Tinting the apple-trees brightly and fast

Pink and white blossoms, so dainting and fragrant
Laden with promise of good things to come,
Softly the breezes are stealing their perfume,
While o’er their beauty the busy bees hum.

Fair are the treasures which come with spring-time,
Fields full of daisies, and grasses so green,
Sweet are the zephyrs from rose gardens blowing,
Lovely the earth in the sun’s golden sheen.

But out in the orchard amid the white blossoms,
The pink and white blossoms that garland the trees,
We find the best charm of the beautiful spring-time,
And welcome the touch of the sweet-scented breeze.

Gedicht van Mary Dow Brine (1816 -1913), Amerikaans kinderboekenschrijfster en dichter.
Mooi beeld., de elfjes die met kleine verfkwastjes de knoppen van de appelbloesem een kleurtje geven.

Ontkrullen

Deze foto’s van Frans die zich beginnen te ontkrullen zijn van 15 april. Fascinerend hoe die bladeren eerst in een harige bruine bult zitten en dan zich dan elegant oprichten. Heel mooi nu vind ik de donzige haren.

Daarna mooie eerste paasdag en de week erna flink veel regen, en nu (26 april) weer veel zon. Als ik er een flinke meetlat maast had gezet had ik per dag de varen bladeren centimeters tot tientallen centimeters zien groeien. De koningsvaren is al weer ruim een meter hoog. In goed 10 dagen!

Blue bells

Donderdag ochtend rond acht uur pakte ik de fiets om naar mijn werk te gaan.
Heel even de achtertuin in voor een klein rondje. Na de regen van twee dagen er voor ziet alles er prachtig fris en groen uit. En blauwpaars, zoals in het geval van de bluebells.

Dit zijn boshyacinten vanuit Bunnik, de tuin van mijn ouders, meegenomen, de smalbladige soort die je ook veel in Engeland ziet. Inmiddels staan er vele tientallen van de Spaanse boshyacint, zelfde kleur bloem, maar wat grover in bouw en breder blad op allerlei plekken in de tuin ook een bloei. Het is lente!

Melica uniflora

Eenbloemig parelgras, een behoorlijk zeldzaam gras dat in rijkere bossen in Nederland, vooral in Zuid Limburg in het wild voorkomt. En in tuinen. Een paar jaar geleden nam ik een heel klein plantje mee uit de tuin van Eef (inmiddels verhuisd). Nu heb ik diverse pollen, die net weer in bloei zijn gekomen. Een alleraardigst grasje, met de aartjes die uit slechts 1 bloem bestaan, in een losse pluim als een soort rijstkorreltjes gerangschikt.

Een korte video, wel erg saai ingesproken, vind je op de Flora van Nederland. Als je precies wilt weten wat er zo bijzonder is aan het tongetje bij de bladaanzet aan de stengel van deze grassoort, kijk vooral even de video af. Morgen als het weer licht is, ga ik dat tongetje even bekijken.

Het eerste jaar had ik 1 plantje nu inmiddels een hele stel. Ik schrok een beetje toen ik hoorde in de video dat het gras zich met worteluitlopers (net als kweek) verspreidt. Toch even in de gaten houden!

Het spuit de grond uit

Als fonteinen die hun waterstralen de lucht in spuiten komen de bladeren van de struisvaren omhoog. Of als een trechter , of in het Engels een shuttle (van badminton). Deze verse bladeren zijn de onvruchtbare, fijngeveerde bladeren. Later in het seizoen komen de stijvere vruchtbare bladeren in het midden van de plant omhoog. De struisvaren of matteuccia struthiopteris is een stinsenplant, oorspronkelijk niet van hier, maar inmiddels ingeburgerd.

De verse knoppen kun je teen, gesauteerd met knoflook en citroen is schijnbaar erg lekker, smaakt een beetje naar asperges. Het seizoen is maar erg kort, dus de prijs is vaak hoog. In de tuin vind ik het zonde, laat ze maar lekker uitrollen. Mocht je het toch willen proberen, een beetje voorzichtig zijn, als je ze niet goed bereidt kan je er last van krijgen.

Erik poseert

Erik, de eekhoorn, had gehoord dat er foto’s gemaakt zouden worden. Leek hem wel wat. Na het halen van een nootje uit het eekhoornvoederkastje in de hazelaar, bleef hij zeker een minuut zitten en poseerde als een volleerd model.

Meestal verklein ik de foto’s een beetje, zodat ze minder digitale ruimte innemen. Nu niet gedaan: om alle fijne details te bewaren. Zoals de zon die door zijn oor schijnt en de schaduw van zijn nagels op de tak.

HORTUS Plantenmarkt

Even leek het 13 april een regendag te worden, jammer voor de plantenmarkt in de Hortus. Maar op een kleine buitje in de ochtend na was het droog, zacht, en ’s middags behoorlijk zonnig. Als er iets aan te merken was op het weer (ons ben Hollanders) dan was het de forse wind de eerste helft van de middag. Foldertjes waaiden weg, plantjes waaiden om en het dak van sommige kraampjes kreeg een eigen leven en steeg (bijna) op. Het plantenmarkt team heeft veel werk verzet om er een geslaagde dag van te maken. Met ongeveer 20 kwekers, een aantal planten verenigingen (geraniums, bonsai), een muziekvoorstelling van Peter en de Wolf -met verteller, een grote tent met leuke kinderactiviteiten rond zaden en planten. Bv. Raad het zaad. Wendy, de educatiemedewerker van de Hortus, had een aantal planten en vruchten klaargelegd, en er stonden allemaal bakjes met zaden. Opdracht voor de kinderen (ouders mochten helpen) en in sommige gevallen de ouders (kinderen mochten helpen) was om juiste plant/ vrucht bij juiste zaad te leggen.

Mooie dag, leuke gesprekken. Erg leuk om mensen met soms 1 plantje en soms met een hele kar vol te zien vertrekken. Deze keer ook goed geregeld dat er extra horeca was, os roodtruck met Indiaas eten.

Lady Charlotte Florentine Clive

Een andere naam voor de Clivia, een plantengeslacht uit de familie van de Narcisachtigen, is de Sint-Jozefplant. De planten komen oorspronkelijk uit Zuid Afrika, en worden veel gekweekt, met bloemkleuren van licht geel, oranje tot diep rood. De planten houden van schaduw en kunnen onder andere vermeerderd worden door een bladstek van het topeinde van een blad. Dat lees ik net op wikipedia. Maar eens bij de buurvrouw gaan vragen of ik een stek mag nemen. Deze foto’s zijn van de clivia bij haar in het halletje.

Het geslacht is door botanicus John Lindley (rechts) vernoemd naar de hertogin van Northumberland, Charlotte Florentine Clive. Zij was o.a. gouvernante van Queen Victoria.

Planten verzamelen

Vrijdag een aantal uren bezig geweest om alle plantjes die ik in de loop van de afgelopen weken in potjes heb gezet, klaar te zetten voor de plantenmarkt in de Hortus. Op 13 April komen allerlei kwekers hun waar aanbieden op de HORTUS Plantenmarkt. En er is ook altijd een kraam van de lokale Groei & Bloei afdeling, en van de IVN – wilde planten werkgroep. Voor die laatste kraan kweek ik altijd wat planten op voor de verkoop, als mijn inbreng voor de werkgroep. Ik kom er niet aan toe om ook achter de kraam te staan, want ik heb al ‘dienst’ achter de kraam van de Vrienden van de Hortus. Leden werven.

Renee kwam vrijdag middag de planten vast halen en brengt ze zondag ook in de Hortus. ‘Als ik deze hoeveelheid zie’, zei ze, ‘dan moet ik wel drie keer rijden’. Mooi dan is er voor de hele dag iets.

Route gewijzigd

We hebben nog een paar etappes van het Drenthepad staan, de meeste die vanuit ons het verst weg liggen. Met openbaar vervoer niet altijd makkelijk te bereiken. De nacht van vrijdag op zaterdag logeerde Edwin bij ons, en voor hij weer richting Utrecht vertrok wilde hij wel een stuk in Drenthe fietsen. Rond Norg en omstreken, waar vroeger de familie altijd op vakantie ging. Hij had de fiets achterop de auto.
Mooi te combineren: we reden met Edwin mee tot aan Diever en wandelden van daar uit naar Appelscha, geplande afstand 21,6 km. Edwin ging zelf fietsen in de omgeving. Het begin stuk van de wandeling ging door bos, en ik verbaasde me er al over dat de digitale ‘stip’ op de kaart in de route app, niet op de ingetekende route stond. ‘Komt omdat we midden in het bos zitten’, zei Eddy, ‘dan kan de GPS je niet vinden’. Maar een tijdje later, in een openere gebied, nog steeds ver van de route in de app. Terwijl we toch keurig bordjes ‘drenthepad’ volgden….

Wat blijkt? De route is flink veranderd, grote stukken zijn iets verder naar het westen uitgezet. En de route is iets langer geworden. Midden in het bos de nieuwe route gedownload (de gele) en verder gewandeld volgens deze lijn. Merendeel prachtig, sommige stukken nog wat saaier met veel naaldbomen. Staatsbosbeheer is zeer actief in het diverse maken van grote stukken van dit Drensch-Friesche Wold. Door het verwijderen van niet inheemse bomen als Amerikaanse eik en Japanse larix, en het afplaggen van opengevallen stukken, om hergroei van heide te bevorderen. Het zal hier in augustus met de bloeiende heide ook prachtig zijn. Vlak onder Appelscha is een stuk met een zandverstuiving, een grote zandbak, waar op een zonnige zaterdag middag veel gezinnen met jonge kinderen komen spelen. Met de Qliner naar Drachten, dan andere Q liner weer naar Groningen. En nog een laatste bus naar Haren. Het kan wel.