Hortensiae 2017

Vorig jaar was ook al zo’n goed hortensiajaar.
En dit jaar staan ze er ook mooi bij. genoeg water gehad in ieder geval. Al hangen de grote mopsbloemen soms wel wat omlaag, zwaar van de regen. Hieronder drie soorten in onze tuin.

Deze schapenkophortensia staat in de zijtuin, langs de oprit, vlak bij de straat. Vol in bloei nu nog bijna roomwit. Paar jaar niet gesnoeid, ruim anderhalve meter hoog.
En van dichtbij
Boerenhortensia, onder de pruimenboom en de hazelaar. het is een struik, maar bloeit in twee kleuren.
En van dichtbij
Georven van Wim en Annet. Dit jaar breeduit groeiend, genoeg vocht. helemaal achter in de tuin, niet te zien vanaf terras. Met er doorheen groeiend: een braam, een els en een esdoorn…
En van dichtbij

Fruithapje

Na een paar uur stevig doorwerken in de tuin is zo’n zelfgeplukt fruithapje een beloning. Wijnbesjes, de eerste (nood)rijpe pruimen en de laatste kruisbessen.

Voorzichtig eten met de pruimen, een deel is nog een tikje groenig, net niet rijp. En de pruimen die er het mooist en vol paars uitzien, worden vaak “noodrijp”, omdat ze een kleine bewoner hebben. Noodrijp  wil zeggen dat ze sneller rijpen dan andere pruimen die niet aangetast zijn. Ze smaken overigens prima, alleen even voorzichtig happen, als je het rupsje in de pruim, meestal tegen de pit aan, wilt sparen.

Vogel

Vogel

Op een dag zat hij in de tuin
Half in de schaduw

Een vreemde vogel
Veren wat rafelig en met een kromme snavel

De andere vogels tjilpten en fladderden
Van tak naar tak, van boom naar struik.

Ze riepen naar de vogel: kom doe mee.
Hier in de zon. Poets je veren.
Laat zien hoe mooi je bent.
Zing mee.

De vogel bleef waar hij was.
Op zijn tak in de achtergrond.
Met zijn rafelige veren en zijn kromme snavel.

Iedereen raakte eraan gewend.
Hij was er altijd, hij maakte zijn eigen keuzes.
Soms zong hij mee, dan weer niet.
Een eigenzinnige vogel.
Op zijn eigen manier deel van de groep,
van de tuin.

Op een dag liep ik door de tuin.
En keek als altijd half opzij,
naar de vogel op zijn tak.
De tak was leeg.

Mijn ogen werden groot van verbazing.
De vogel zat een tak hoger.
Een zonnestraal scheen op hem.

Hij hield zijn kop scheef en keek me aan.
Liet vol trots zijn nieuwe snavel zien.
Glimmend opgepoetst.
Zijn keuze.

Nu is de vreemde vogel weg.
Zijn tak blijft leeg.
Zijn keuze.

Dag vogel.

Voor Heino

 

 

 

Potter

Schapen op De Stier van Potter

Een van de beroemdste schilderijen in het Mauritshuis, en het boegbeeld van de Hollandse naturalistische schilderkunst, is De Stier uit 1647. Geschilderd door Paulus Potter. Heel bijzonder in die tijd was dat een schilderij – van dit grote formaat- zo’n gewoon onderwerp had als een stier. Daarnaast een koe, wat schapen, een herder. Verbazingwekkend hoe fijn het detail is, zoals de krulletjes in de schapenvacht, en de vliegen op de rug van de stier. In de lucht een leeuwerik en op de voorgrond, een kikker.

Kikker op schilderij De Stier van Paulus Potter
Kikker op het terras van Eddy en Tineke

Vlinderstichting

Aurelia in voortuin op rode spoorbloem
Eens een andere invalshoek: recht van achter. 1 juli, voortuin.

Een van de digitale nieuwsbrieven waarop ik geabonneerd ben is die van de vlinderstichting. Daarmee blijf ik op de hoogte van vlinderactiviteiten, zoals de nationale tuinvlindertelling van 4, 5 en 6 augustus. Uiteraard gaan wij weer mee tellen.
Verder lees ik in de nieuwsbrief allerlei vlinder-nieuwtjes. Zoals het feit dat in juni extreem veel atalanta’s geteld werden, of over de verspreiding van de gehakkelde aurelia in Nederland. Die hebben wij dit jaar al weer veel gezien in onze tuin. Inmiddels zijn we goed geworden in het vaststellen van de verschillende soorten vlinders in de tuin. daarbij helpt het om veel planten te hebben die vlinders lekker vinden, zodat ze even gaan zitten en je ze beter kunt bekijken.

Wat lastig blijft is het eerst maar vinden van de rupsen, en later determineren welke het is. Vaak blijft het bij ‘groene rups’ of ‘ bruine rups’. En ondanks de tips in de nieuwsbrief is het vinden van vlinder-eitjes helemaal een vak apart. Misschien moet ik een keer een expert in onze tuin uitnodigen…. Dus als je je aangesproken voelt, kom vooral een keer langs.

Helenium Rubinzwerg

In een documentaire op TV zag ik een mooie combi van een donkerrode helenium met paarse asters. Het bleek de helenium ‘Rubinzwerg’ te zijn. In mei kocht ik hier drie exemplaren van: ik halveerde de planten, en potte er drie op in losse potjes en drie plantte ik direct in de voortuin. Waarom? Risicospreiding. Mijn ervaring was dat de slakken dol zijn op heleniums, en de planten in potten kan ik wat beter in de gaten houden. En inderdaad, de planten in de volle grond hebben het in het begin even moeilijk gehad en werden behoorlijk aangeknaagd. Maar ze zijn er doorheen gegroeid en staan nu in bloei. Net als de planten in potten overigens.

In de voortuin
Recht van boven
In het Engels: Soldiers button, soldaten-knoop.
In potten

Over de kleur: rood, robijnrood, bruinrood. Die beschrijvingen kom ik tegen. Kies maar. In ieder geval een donkere kleur.

Over de hoogte: ik dacht 6o cm (dat is laag, voor een helenium), maar een beetje googlen levert meestal hoogtes van zo’n 80-100 cm. Dat klopt wel ongeveer met onze Rubinzwergen in pot. Die staat wel in de schaduw.
De exemplaren in de volle grond zijn iets lager, meer gesplitst, mogelijk door het slakkengeknabbel. En staan in de (ochtend) zon.

Een everzwijn, bij Toutatis!

De titel van dit blogje is een uitspraak van Obelix en daar moest ik aan denken toen ik van de week door centrum Haren liep. ’s Morgens heel vroeg, nog voor 6 uur, de zon kwam net op. Ik liep naar het station (geen bussen op dit vroege tijdstip) en stond opeens oog in oog met dit everzwijn. Ongevaarlijk.
Het beeld staat sinds kort op het Raadhuisplein in Haren en  Haren maakt sinds kort onderdeel uit van Geopark de Hondsrug, een door Unesco erkend geologisch gebied. In de bloembak op de achtergrond fraaie beplanting, net vernieuwd.
That reminds me: heb me al vaker voorgenomen om erigeron, die leuke roze/witte madeliefjesachtige bloemetjes in de tuin te zetten. Paar keer eerder geprobeerd in de volle grond, maar ten ondergegaan in geweld van andere planten. Misschien dan in verhoogde plantenbak? Idee!

 

Everzwijn in centrum Haren
Mooi ingeplante bloembak in centrum Haren: erigeron, monarda, veronicastrum.

Beelden aan Zee

Luce di Mare van Igor Mitoraj, in museum Beelden aan Zee.

Afgelopen weekend waren we een weekendje weg, naar Scheveningen. Met uiteraard strand, maar ook een paar musea bekeken.
Bleek nuttig, konden we binnen de korte felle buien afwachten.

Museum Beelden aan Zee, pal aan de boulevard in Scheveningen, en toch kende ik het niet. In een eerder blog, zie hier, schreef ik over een mooi beeld in een Italiaanse Tuin, van kunsternaar Igor Mitoraj. En dat er ook een beeld van hem in Scheveningen stond. Die hebben we nu ook gezien.

En wat is de link met dit blog over tuinen enzo? Er was ook een fraai beeld van een ‘boomvrouw’. De onderkant van een vrouw met daarboven een sierlijk takkenspel van een boom. Dat was tenminste mijn interpretatie, en daarmee een link naar de tuin.: Boomvrouw- boom- tuin.
NB. Eddy dacht meer aan een gewei: dus een hertenvrouw, dan is de link met dit tuinblog minder sterk.