Meloenen?

 

Meloenen ?

Zijn dit meloenen, of kalebassen?
Nee het zijn de enorm dikke zaaddozen van de sneeuwklokjes. Die zijn allemaal uitgebloeid, en hebben zaaddozen gemaakt. Rondom de klokjes heb ik vandaag een flinke laag compost gestrooid. Mooie losse grond waar de sneeuwklokken zich mooi kunnen uitzaaien.

Rechts op de foto zie je een speenkruidje, op verschillende plekken in bloei in de tuin. Iets buiten de foto rechts, een geel speenkruidbloempje. Ik keek nog eens goed. Nee, geen speenkruid, een gele bosanemoon! Heb ik vast een keer van iemand gekregen, maar glad vergeten. En nu zag ik hem ineens tussen de sneeuwklokken. Binnenkort even een mooie foto maken.

Kievitsbloemen

De eerste kievietsbloemen bloeien bij ons in de tuin.


Gistermiddag, toen Jitske op de thee was, liet ik ze haar zien.
Moet je eens in de Hortus gaan kijken, zei ik, in de Laarmantuin. Daar zie je een veld vol, de geblokte en ook de witte.
Oh, zei Jitske, dan gaan we daar zondag kijken.

Wij gingen ook wandelen, en namen het bochtje door de Hortus. Nog bijna geen kievietsbloemen te zien. Te vroeg! Wel veel primula’s en bosanemonen. En prachtige bloeiende prunussen, nog net niet aan het ‘sneeuwen’.

Vorig voorjaar heb ik een klein filmpje gemaakt van de kievietsbloemen. Ik dacht dat het filmpje van begin april was, maar blijkt eind april te zijn. Dus nog 2-3 weken wachten voor het zo mooi bloeit als op dit 2018-filmpje.

Primula Veris

De echte sleutelbloem, primula veris, 
daarmee begint de lente. 

Boven de rozet van blad,
ontrolt zich de bloemstengel
met gebogen nek.
Kort daarna het zachte geel
van de kelkjes met een eigeel hart.

De echte sleutelbloem, primula veris, 
daarmee begint de lente. 

Tekening gemaakt op de ipad.
De echte sleutelbloemen staan op verschillende plekken in de tuin,
de meeste rond de vijver.

Cerinthe major ‘Purpurascens’

De grote wasbloem of Cerinthe is een eenjarige, inheems in Zuid Europa. Niet winterhard dacht ik, maar daar had ik het mis. Op goed gedraineerde grond kunnen voor de winter al zaailingen gevonden worden. Nou is onze grond bepaald niet goed gedraineerd, ’s winters een kletsnatte boel. En toch al een Cerinthe in de tuin.

Hoe dat kan? Twee jaar geleden  had ik een Cerinthe in pot op het terras staan. Blijkbaar is een van de zaden onder het afdekplaatje gerold van een van de terraspilaren. En vroeg in de winter kwam daar een grijsblauwe zaailing onder vandaan. SUper gedraineerd hier, zand onder de teraastegels, en dan ook nog onder het afdak van het terras.
Ik wist meteen wat het was (ok  naam even weer opzoeken). Als je de kleur en het wasachtige blad een keer gezien hebt, herken je het meteen. Na een paar graden vorst hing het plantje er als een vaatdoek bij. Nu is het gebeurd, dacht ik. Nee hoor. Na de vorst kwam de zaailing gewoon weer rechtop, groeide door tot een plant van ruim 30 centimeter. De bloemknoppen zijn zich aan het vormen en het duurt niet lang meer voordat die open gaan. Hele bijzondere paars-blauwe klokachtige bloemen. Kan bloeien vanaf de vroege lente, en dan de hele zomer door.

Cerinthe major, aan de voet van de zuil

Maximale grootte is 40-80 cm.
Grote zwarte zaden.
Volle zon of halfschaduw.
Elk jaar opnieuw zaaien
(of bij doorlatende grond: laten uitzaaien).

Wit bloementapijt

Flinke oppervlakken bij ons in de tuin zijn nu wit.
Van de witte bosanemoontjes.
Bescheiden dichte bloemen als het minder mooi weer is of regent.
En volop stralende witte sterren in de zon.
Hele dankbare plant, voor onder bladverliezende struiken en bomen.
Of aan de voet van een donkere heg.
Super makkelijk ook te vermeerderen met de kleine wortelstokjes,
net onder de grond.