Mansbloed

Hypericum androsaemum of mansbloed. Een laagblijvend struikje, met helgroen, beetje geelgroen blad, in de winter bladverliezend. HOutige stengels met daareen steeds kruislings twee ovaal ronde bladjes (of vertakkingen). Gele bloempjes met -zoals alle hypericums- veel en mooie meeldraden met veel stuifmeel. Hommels zijn er gek op. En daarna komen er mooi rode bessen. De bessen verdrogen en worden zwart, maar blijven aan de struik zitten. Mooi in de winter met een toefje rijp of sneeuw.

25 december 2020 – het meeste blad van dit struikje is al afgevallen, maar een takje denkt dat het nog (al) lente is. Dit struikje staat beschut heel dicht tegen het huis aan.

De normale bloeitijd is de vroege zomer. Bij het uitlopen van het blad in het voorjaar hebben de verse stengels en het nieuwe blad een mooi roodachtig tintje door het helder groen heen. Heel fotogeniek als je de plant van dichtbij bekijkt (of als solitair). Met de afwijkende kleur groen geeft dat in het lenteseizoen niet altijd een harmonie met de naburige planten. Ik ben nog op zoek naar een echt mooie combi in die tijd van het jaar, en heb de hypericums al herhaaldelijk verplant. De mooiste combi nog net gevonden.
Jij wel?

1 thought on “Mansbloed”

  1. Ha Tineke. Ik heb er eentje gecombineerd met een zalmroze vaste papaver, en een bijpassende Heuchera, met zalmroze rood blad. Voor een groene taxus haag . Want idd, die zijn bij de roze voorjaarstinten niet echt mooi..
    Goede jaarwisseling!

Laat een antwoord achter aan Herma Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *