Alles in en om onze tuin
Komend weekend is het weer tuinvogeltel-weekend.
Alle voerplekken hebben we bevoorraad, want met de koude paar dagen die achter ons liggen was er een aardig gat geslagen in de hangende vetbollen en pindacakes. De zwartkop bewaakt nog steeds angstvallig zijn kamperfoelieboom waarin nu een nieuwe pindacake hangt.
We tellen altijd vanuit huis.Lekker warm en verstoort de vogels minder.
Poes is vast aan het oefenen.
Vorige week hoorde ik de eerste specht in een boom kloppen, en vanmorgen was het zover in de grote wilg achter in onze tuin. Gister nog een dun laagje wit, beetje ijs, op sommige plekken glad. Vandaag prachtig zonnig, aangenaam wandelen en iets boven nul. Voor later in de week worden extreem hoge temperaturen verwacht van ruim boven de tien graden. Lente in aantocht?
Twee bloemen had de roos dit jaar. Na de bloei verplant. benieuwd of ie volgend jaar weer gaat bloeien.
Op mijn werk hebben we zes liften in het gebouw. 1 ervan is een grotere lift, ook geschikt voor grotere spullen zoals buro’s en kasten. Om de metalen wanden van deze lift te beschermen is er een soort binnen bekasting gemaakt van houten panelen. Het leek dan wel alsof je in een kist stond.
Sinds kort waren er stikkers opgeplakt met de vraag: Waar krijg jij energie van? De collega’s uitnodigend om iets op de wanden te schrijven of tekenen. En een paar dagen geleden, op de breddte van de hele achterwand van de lift stond dit, 1 x 1,5 meter groot;
Iemand heeft de tijd genomen, en verschillende kleuren stiften mee genomen, voor deze tekening en opwekkende spreuk. Er staat geen naam onder de tekening, maar ik word er wel blij van.
Dank onbekende collega!
Elk jaar weer mooi. Een stukje voor de bloei, vlak bij het terras, en een stukje voor de pluk, in het kruidenbedje.
Ooit zag ik een keer zo’n plaatje in een Engels tuinschrift van witbloeiende bieslook. Ook mooi, maar me nooit gelukt dat te reproduceren.
Zomaar tijdens een vakantiewandeling in Zuid Portugal.
De vrolijkheid der bloemen.
Omdat het al weer een paar dagen droog was….
….is de regen vandaag weer begonnen.
Regenpak weer goed in gebruik.
Voor het grote raam in de woonkamer staat de kamperfoelieboom. Mooi te zien vanaf de bank. Het is een es, steeds gesnoeid en kort gehouden, met als kroon een ragebol van kamperfoelie. Hierin hangen we elk jaar de vetblokken voor de vogels op. Door de kluwen van kamperfoelietakjes is het veilig voor de kleinere vogels, de grotere kunnen er niet bij.
Sinds twee dagen heeft een zwartkop-man de kamperfoelieboom tot zijn territorium verklaard. Andere vogels, vinken, mussen, mezen jaagt ie steeds weg. Alleen een merel laat hij -met tegenzin- even toe. Ik probeer hem op de foto te zetten, gewoon vanuit de woonkamer. Ver weg is ie niet, een meter of 2. Maar hij blijft steeds in het midden van de kamperfoeliebol zitten. Gaat steeds achter de vetbol zitten, vanuit mij gezien, verstopt zich achter kleine takjes. Geduld is een schone zaak.
Vaak trekken zwartkoppen naar het zuiden in de winter. Maar dit is een blijvertje. Of een zwartkop die uit Scandinavië is gearriveerd (en voor hem: naar het zuiden is gevlogen).
De tuin is nog veel te nat om iets te doen. Ja, zand in de voegen van het nieuwe pad vegen, dat lukt wel. Prima tijd voor een winterwandeling. Rondje van een uur. Met op het laatste stukje, zon in de rug, mooie weerspiegeling van berken in het water. Een paar 100 meter bij ons vandaan.
Wij hebben ook een paar berken in de tuin, maar daar zie je de witte stam niet meer van. Ze zijn omhuld door een donkergroene kolom van klimop.