De bossen worden steeds voller. De eerste bloemen zijn uitgebloeid, en voorzichtig begin ik er een paar af te knippen. In de bladoksels de belofte van nog meer bloemen. Erg leuk om van dichtbij te bekijken, vooral als de zon er op staat en de insecten zich te goed doen aan lekker hapjes. Deze bos, de grootste, staat naast onze oprit. Elke dag kom ik er langs en geniet. En nu, half 10 ‘ s avonds, kijk ik er vanaf de bank op uit.
Auteur: Tineke van der Meij
Danseresje
Zo sierlijk dansend
met haar rok van crêpe papier
beeldschoon voor een dag
Viool
Van Pieter leende ik een boek vol met plaatjes met allerlei gezichtsbedrog of gekke beelden. Met dit plaatje van het viooltje leek niets aan de hand. De zin onder het plaatje doet anders vermoeden.
Kun jij ze vinden? Het duurde echt even voor ik het zag.
Hoge aren (vangen veel wind)
Op dit moment bloeien er verschillende planten met aalvormige bloemvormen in on ze tuin. De kattenstaarten en verschillende soorten veronicastrum, aar-ereprijs. Tot groot plezier van de vele hommels. In de regen van de afgelopen dagen gaan ze soms hangen over andere planten en de paden. Je kunt hier nergens in de tuin lopen zonder dat je zeiknat wordt, moppert Eddy een beetje, na weer een regenbui. Een aantal van de meest overhangende bloemen (beginnetje!) heb ik afgeknipt en in de vaas op het terras gazet. Ook leuk, lekker dichtbij. De hommels komen er nog steeds bij.
Pelargonia
Beide geraniums (pelargoniums) hebben afgelopen winter als stekken binnen overwinterd. De knalroze, bijna zo als een roze markeerstift, is een stek van een plant van de buren van vorig jaar. Laatste weken binnen helaas door luizen aangevallen, maar buiten doet ie het nu prima. De subtielere kleur roze is een stek van een plant van Jitske. Haar exemplaar heeft de winter niet overleefd, en ze heeft al weer een stek terug. Deze laatste staat op het terras, in een groepje met potten met vooral geurgeraniums. Bij de geurgeraniums is het blad het meest bijzonder, bij deze op de foto de ongelooflijk lange bloei.
Over geurgeraniums gesproken… bij de bloemist waar ik altijd langsloop op weg naar de ekoplaza hadden ze gister geurgeraniums die naar sinaasappel ruiken. Misschien ook eentje van meenemen. Voor de verzameling.
Onbekende vrucht
In Wittlich, dorpje in de Eifel gingen we naar de Spar Max, supermarkt in het stadje. Bleek een beetje een oosterse/ Turkse wijk te zijn, we zagen er ook al verschillende shisha lounges, in de buurt. Het assortiment in deze spar was dan ook een beetje anders dan dat we verwacht hadden. Veel van de artikelen in de supermarkt hadden Turkse verpakkingen. Blijkbaar is zuivel niet zo in: we vonden wat yoghurt achtig spul, geen (verse) melk. Wel allerlei groentes en fruit die we nog niet kenden.
We hebben hem niet gekocht, en dus ook niet geproefd. Ziet er bijzonder fraai uit, maar de vrucht schijnt erg bitter te zijn. Het is familie van de komkommer -bitterkomkommer- en komt in grote delen van de tropen voor. In India heet ie Karella, de Chinese variant heet sopropo. De bitterkomkommer is wereldwijd bekend onder meer dan honderd verschillende namen .
Momordica charantia fam. Cucurbitaceae
Bitterkomkommer – Sopropo – Karella – Carella
Nederlands : Bitterkomkommer , Bittermeloen , Balsempeer , Carella,Sopropo
Engels : Balsam pear , Bitter gourd , Bitter cucumber
Duits : Balsambirne ,Bittergurke
Frans: Margose ,Carella ,Cocombre Africain
Spaans: Melón amargo , Cuneamor chino , Balsamina, Cundeamor
Italiaans : Karella
“Bitter in de mond , maakt het hart gezond “
Eifel wandelen
Weekje er tussen uit, wandelen met Ingrid, in de Eifel. We zaten in een leuk huisje, een (bij) gebouw van een oude watermolen aan een beekje. Een kilometer of 2 buiten een gehucht Heidweiler. Hele dikke muren, ongeveer 80 cm, in het begin zelfs wat fris binnen, later in de week heerlijk koel. Ook daar werd het vorig weekend ruim boven de dertig graden. Terras met parasol was prima, maar soms even naar binnen voor de koelte. We hebben de lengte van de wandelingen wat ingekort en zochten routes uit die veel door het bos gingen. Dat was overigens niet heel moeilijk. Heel veel bos daar.
Een dag iets noordelijker, naar de vulkaaneifel, bij Daun (drie vulkanische meertjes), 1 dag naar Trier, 1 dag naar de Moesel (BernKastel). Een impressie.
Vlieg en Spin
Zomaar twee in eigen tuin. Het zweefvliegje kwam zich zelf presenteren, op een warme dag kwam ze op mijn duim zitten. Was blijkbaar iets lekkers (zout?) te halen.
En deze spin zag ik eerst met een eicocon in de molinia transparant zitten. Een paar dagen later had ze een dit webje gesponnen, waar het eierballetje in zat. Zelf zit moeder kraamwebspin nu haar bijna-kroost te bewaken. Nog even en de kleine spinnetjes kruipen in het webje rond.
Ontplofte roos
De sterk groeiende roos Paul’s Himalayan Musk bloeit prachtig eerste of tweede week van juni. En dan ‘ontploft’ ie. Meters lange nieuwe uitlopers. Als we de roos zijn gang laten gaan is over een paar jaar ons hele huis verdwenen, een beetje als het kasteel van Doornroosje. Maar eerst begint zij (de roos) de vijver over te nemen. Inmiddels is het grootste deel van de vijver ‘overschaduwd ‘ door de roos. Reinier Konijn, de bomenman, zou eind juni even komen kijken, wat er nu al aan snoeiwerk gedaan kan worden. Daar kwam even wat tussen, toen gingen wij een dikke week op vakantie en kwam storm Poly langs. Wij zaten toen in de Eifel en werden door de buren op de hoogte gehouden over huis en tuin. Ze appten dat ze de stoelen en al het losse spul even binnen gezet hadden, dat de planten in potten even dicht bij huis waren gezet, dat het hard waaide, dat de wilg er nog stond, dat er wel een behoorlijke tak was uitgewaaid, en … dat de roos was omgewaaid.
Toen we een week later thuis kwam bleek de Himalayan Musk niet helemaal omgewaaid, maar wel een stuk schever over de vijver te hangen. Het bruggetje was niet meer begaanbaar. Ook opgenomen in de stekelige rozentakken.
Afgelopen week de ergste overhangende takken alvast afgeknipt. Het vijveroppervlak is nbog niet te zien, de roos hang tot ongeveer 10 cm boven het wateroppervlak. Beetje donker voor de kikkers. En de waterlelie die er ook nog moet zijn. Aan de andere kant van de brug, het strandje en ondiepe deel van de vijver is ook niet veel water te zien…. de koningsvaren is door Poly ook vlak gelegd. Dat is iets om deze week mee aan de gang te gaan.
Reinier is inmiddels even komen kijken. Om in te schatten hoe groot de klus is. “Ik moet dus een heel dik pak aan, en hele stevige handschoenen“, aldus Reinier. “Of misschien kan ik een stagiair vinden… “.
Janny kwam langs
…. en nam mee: een heleboel plantjes. Janny heeft sinds kort een moestuin en die is een beetje groot om alleen maar groente op te verbouwen. Bloemen en andere plantjes dus ook welkom. Op donderdag avond kwam ze langs. Kom maar met de auto zei ik, kun je lekker veel mee nemen.
Janny kwam met auto en een klein doosje. Daar moesten we beiden wel om lachen, gezien het aantal plantjes dat ze mee nam. Kofferbak vol en voor de planten die al wat hoger waren (helianthus lemon queen bijvoorbeeld) was de plek achter de voorstoelen perfect.
Nog steeds een boel plantjes aanwezig op de drie ‘parkeerplaatsen’ bij ons in de tuin. Als je goed kijkt vooral op de derde foto zie je aan de lichte plekken op de stoeptegels dat hier wel wat potten zijn verdwenen. En afgelopen weekend nog een aantal in eigen tuin gezet.