Tineke van der Meij – Pagina 62

9 oktober, in de tuin

Heerlijke nazomer dag vandaag. Na een flinke wandeling vanmorgen via de ook nog even de tuin in. Een stukje van de verhoogde border bij het stapelmuurtje kon wel wat onderhoud gebruiken. Het was eerst een mooi hellend stukje grond met allemaal welke lage bodembedekkers in verschillende kleuren, maar langzamerhand was er groter spul in terecht gekomen dat de bodembedekkers verdringt. Verwijderd: een kerstboompje (inmiddels 50 cm hoog, die stond er al jaar of 2-3), een aantal pollen van een eurphorbia (ik denk e. dulcis, zoete wolfsmelk), een flink aantal uitlopers van kleinen anjertjes, een kleine es (boompje in wording), diverse pollen ruige veldbies (luzula pilosa), een aantal geraniums en een filipendula rubra ‘robusta’, een zachtroze grote zus van de moerasspirea.

Een deel klaargezet voor de najaarsplantenruil volgende week (hoe krijg ik het allemaal mee?). De rest op de composthoop.

Al dit schepwerk was bedoeld om een leuk bodembedekkertje, familie van de aardbei, met blauwgroen blad en witte bloempjes, weer wat te ontzetten. Jaren en jaren geleden kreeg ik een stukje van Willie mee op een plantenruil, mooi plakkaat geworden met flinke wortelstokken onder de grond en ook een soort knolachtige verdikkingen (handig voor voedsel en wateropslag). Paar stukjes opgepot, van de anderen deel van de oude wortels verwijderd en weer teruggezet op de zelfde plek.

Maar niet voordat er een aantal bollen onder gezet waren: allium bollen (uitklaar gevallen als teentjes knoflook, dus niet zeker of dat komend jaar wat wordt, een flink aantal witte narcissen (n. recurvus), en twee plekjes met roze typen, vorig jaar opgegraven en in de schuur laten opdrogen.

Om gegraaf van de vele buurpoezen te voorkomen in dit ‘kale stukje’ grond heb ik een paar plantjes die ik nog in potten had staan er boven op geplant.

Nog steeds mooie rode bloemen van de incarnaatklaver. En heel leuk (foto 2): een aantal zaadjes in de uitgedroogde pluimpjes is ontkiemt. Dat had ik al eens eerder gezien bij kaardebollen.

Vanaf tuinbank: uitzicht op een zacht wiegende bos helianthus lemon queen (met veel bijen) door de wuivende stipa gigantea halmen heen.
En Foto 4: de bonte klimop die tegen de verre schuur groeit is volwassen geworden en heeft een enorme hoeveelheid bloemknoppen. De bloemen vormen een feestmaal voor insecten – wespen, bijen , zweefvliegen – als ze binnenkort open gaan.

Zwellichamen

De titel van dit blog klinkt een beetje ‘Bommelachtig’, zoals de Zwelbast uit een van de Marten Toonder verhalen. Een zwelbast is familie van de blaasdraken, een soort draak die groter word als ie boos is en weer krimpt als de boosheid over is.

Maar ik heb het nu over zwellichamen, de delen van schimmels in de grond die in dit seizoen massaal de grond uitkomen en vocht nodiug hebben om goed te kunnen groeien. Dit zijn natuurlijk paddenstoelen. De term zwellichamen werd vanmorgen in een item over paddenstoelen in het zondagochtendprogramma Vroege Vogels gebruikt.

Mooie aanleiding om een wandelingetje te maken naar een bos. In ons geval een iets langere versie van een vaak gelopen ommetje, richting Glimmen en door het Quintusbos. Afwisselend felle opklaring (zonnebril) en dan weer even bewolkt. Op het nieuwe dijkje door de polder (juist daar waar even helemaal geen schuilplek was) een bui op ’t hoofd.

En wat betreft de paddestoelen… viel een beetje tegen. Nog niet heel veel gezien. Misschien doordat veel paddestoelen toch een beetje schutkleur hebben, bruinig, grijzig, en tussen het afvallend blad niet erg opvallen. Toch alvast een paar op de foto gezet. De mooiste deze keer de goudhoed, een zeldzame soort.

Het oranjegele trechtertje is mini-mini, de hoedjes maar een paar mm in diameter. De satijnzwam staat in ons eigen grasveld. De andere drie stonden in het quintusbos in Glimmen.

Ouddolf achtig

Deze tijd van het jaar komen plantcombinaties zoals veel gebruikt door Piet Ouddolf in zijn ontwerpen helemaal tot hun recht. In het zachte herfstlicht, na een regenbui. Beetje los, beetje scheefgezakt. Pas er allemaal bij.

Stoepplantjes 1 oktober

Plannen zijn plannen en geven een richting. Maar ze worden lang niet altijd uitgevoerd zoals gepland. Geeft niks. Zoals mijn plan begin dit jaar om elke maand een stoepplantjes ronde in eigen straat te houden.

Aan het begin: hele straat op en neer, toen groeide er nog niet zo veel. De keer er na, ongeveer de helft, vanuit huis een lusje naar het westen en terug aan de overkant. Paar maanden niet van gekomen, te druk in de tuin, en een herinnering in de agenda gezet. Maar helaas: de stratenveger was net een dag eerder langsgekomen en had alle plantjes weggeschrobt… Nog een laatste kans, op 1 oktober weer een rondje gelopen. In een kletsnatte straat, tussen felle buien door.

Waarom laatste kans? Eigenlijk laatste kans van dit jaar. Omdat er hier vanaf maandag 3 oktober wegwerkzaamheden starten. De rood witte paaltjes staan al overal op de stoep, er is al een dikke snee gemaakt met een man met een lopende cirkelzaag eerder deze week.
Komende week komen de grote graafhappers het asfalt van de straat -tegen de stoeprand aan- weghalen. En de komende weken komt er een grote geul voor ons huis langs voor vernieuwing gasleidingen. Mensen met auto’s hebben te horen gekregen dat die een paar weken lang niet op de oprit kan. Voor voetgangers en fietsers blijft toegang mogelijk (waarschijnlijk via een ‘golfplaten’ brugje over de geul.

Man met (cirkel) zaag
Perzikkruid
Varkensgras, vooral aan overkant straat hele plakaten van dit superplatte plantje
Moerasdroogbloem , naam klinkt beetje tegenstrijdag. Nat genoeg nu.
Kattekruid, uit tuin ontsnapt, meegenimen en opgepot
Canadese fijnstraal
Paarse dovenetel

74 foto’s, ca 70- soorten. Waarvan een heleboel gras, zegge of rus-achtig. Half verzopen, soms platgetrapt, moeilijk te identificeren van 1 foto. Zomprus,

Ook budleija, verbena bonariensis, akelei, zwarte els (boom), kattestaart, vrouwenmantel, verbascum, vingerhoedskruid, oranje havikskruid, melkdistel (in bloei), een equisetum (paardestaart) en veel meer.

Plantjes voor Petra

Petra is de jongste dochter van de buren, woont al jaren in Deventer en heeft nu een eigen huis… en een eigen tuin. Mooi, dan kunnen dan ook weer wat plantjes heen. Op de foto staan er een paar klaar, deze hebben de buren vorige week meegenomen naar Deventer. Volgend seizoen krijg ik vast een foto te zien van hoe de plantjes zijn aangeslagen.

*NB. Kerstboompje is hier gebleven, staat al een jaar in pot.*

Een bos geranium Maccrorhyzum (net uitgetrokken), vlasleeuwenbek, bollen spaanse boshyacinth, geranium himalayense, verbena hastata (net uit kier tussen tegels tuinpad uitgetrokken), zomerfijnstraal, een stokroosje (uit grindpad) plus zaadjes, verbena bonariensis, een paar kruiden…

Liebermann – mischung

Van de zomer al gekregen van Jitske, toen zij op fietsvakantie o.a. Berlijn aandeed. Ze was op bezoek geweest bij de Liebermann Villa aan de Wannsee.

*Max Liebermann, View from the kitchen garden to the east, around 1919, © Max Liebermann-Gesellschaft, Photo: Oliver Ziebe*

*Drie zaadbollen in het recent leeggemaakte stukje voortuin (87): de blauw grijze bolletjes in een driehoek geplant.*

Max Liebermann (1847 – 1935) was de zoon van een Joodse zakenman. Hij was meer dan 60 jaar actief als kunstenaar en maakte meer dan 1000 olieverfschilderijen. In zijn beginjaren werd hij verguisd, vanwege zijn realistische schilderijen van dagelijkse taferelen. Het was toen gebruikelijk Bijbelse taferelen en geidealiseerde beelden te schilderen. Vanaf 1900 begon hij impressionistische werk te maken. Hij kwam vaak ’s zomers naar Nederland en liet zich inspireren door de weidse landschappen, de zee en het strand, maar ook straatjes in hofjes in Haarlem en Overveen. Totdat rond 1920 het reizen naar Nederland voor hem onmogelijk werd.

In 1910 liet hij een zomerhuis bouwen aan de oever van de Wannsee; huis en tuin ontworpen door Paul Baumgarten (senior), met specifieke eisen voor huis en tuin van Lieberman zelf. De bloemen had hij uitgekozen met het oog op wat hij wilde schilderen.
Vanaf dat moment schilderde Lieberman vooral zijn tuin (en zijn villa). Liebermann was rijk genoeg om onafhankelijk heel zijn leven aan de kunst te kunnen wijden. Zijn leven kende ook tragische kanten, zeker in de aanloop naar WO II. Een korte docu vind je hier.

*Zaadkogels half in de grond steken op een zonnige plek A-M of S-O-N; bloeien in de maanden Mei tot October .*

Vandaag de helft in de grond gestopt, met een stokje erbij. De andere drie volgen nog. Ben benieuwd.

Naast het terras

Na een wandeling van Annen via Schipborg naar Westlaren, in het stroomgebied van de Drentsche AA, en flink scheppen in de tuin was het goed toeven op het terras. Nou eigenlijk naast het terras, want het terras krijgt in deze tijd van het jaar bijna geen directe zon meer. Een stoel op het dwarspad voor het terras langs bracht uitkomst. En ook net weer een iets andere blik op de tuin, terwijl ik tuinmijmer met een glaasje wijn in de hand.

50 jaar jubileum

De wilde planten tuinkring haren bestaat dit jaar 50 jaar. Verschillende activiteiten waaronder een paar excursies eerder dit jaar, en op 18 september een feestmiddag in de Hortus Haren. Sinds een paar jaar is de wilde planten kring een afdeling van IVN Groningen Haren. Op de feestmiddag waren niet alleen werkgroepleden aanwezig, maar ook een aan tal IVN leden van andere werkgroepen en van het bestuur. Op het programma stond een rondleiding door de Laarman tuin, of naar keuze de Chinese tuin, voor mensen die wat minder mobiel waren. Maar eerst koffie of thee met desgewenst een reusachtig stuk gebak.

Met de rondleiding ging ik mee met de groep met gids Ernst. Ernst is al 39 jaar (!) voorzitter van deze werkgroep. Had ie ook niet gedacht toen hij de voorzittershamer van zijn voorganger over nam. En ook deze keer weer wat nieuwe dingen gehoord (Ernst weet zo veel). Na de rondleiding weer verzamelen in het Theehuis van de Kreunende Draak, in de Chines tuin. Daar kregen we aan de hand van een slide show de geschiedenis van 50 jaar wilde planten kring te zien.

Met (voor mij) highlights in de prachtige excursie naar Thijsse’s hof en natuurlijk de plantenruildagen 2 x per jaar. 15 oktober is de volgende, bij Renee, letterlijk bij mij om de hoek.

*Klik op de foto’s voor grotere exemplaren op je scherm*

En nog even een rondje door de Chinese Tuin zelf. Die had ik helemaal voor mijzelf, het liep tegen 5 uur, sluitingstijd Hortus.

Effe scheppuh…

Dit weekend flink aan het knippen en scheppen geweest. Eerst de takken en takjes die ik over de rechter composthoop had opgestapeld verwerkt, deels in takkenwal, deels in de kliko.. Toen compost van 2 jaar geleden uit de compostbak links achter in emmers geschept en in een van de twee kunststof compost bakken gedaan. Drie grote emmers staan nog in de schuur (uit de regen) om binnenkort her en der in de tuin uit te strooien. Vervolgens de ‘actieve’ compost hoop, links voor, omgezet naar links achter. Deel zaterdag en deel vanmiddag. Warm werkje, vanmiddag stond ik in mijn T shirt buiten te scheppen. En nu ziet het er tip top uit.

En vanaf morgen liggen de eerste schillen en groenteresten weer links voor, begin van nieuwe hoop.

Kiekeboe

Mijn thuiswerkplek is de kamer aan de voorkant van het huis. Als ik opzij kijk naar recht een raam waardoor ik uitkijk over een bloembak met (nu uitgebloeide) lavendel en santolina. Tijdens het bellen afgelopen donderdag zag ik uit een ooghoek iets bewegen. Kiekeboe, wie kijkt naar nieuwsgierig naar binnen? We noemen haar Aagje. Ze moet ergens hier in de buurt wonen, banjert regelmatig door de tuin.