Auteur: Tineke van der Meij

Binnenbloemen

Ik koop zelf eigenlijk nooit bloemen, er staat bijna altijd wat te bloeien in de tuin. Dus de bloemen binnen zijn meestal gekregen. Voor een feestelijke gelegenheid. Of voor het houden van een presentatie. Zoals deze mooie bos die ik afgelopen week kreeg. Was wel een beetje lastig om met de grote bos op de fiets met tegenwind naar huis te komen

Zondagochtendwandeling

Vanmorgen bij het wakker worden een fraaie roze met lichtblauwe hemel. Had eigenlijk gedacht dat het zwaar mistig zou zijn, door de koude nacht, net als zaterdagochtend. Maar nee: helemaal helder. Mooi om meteen op pad te gaan (voor de ochtendkoffie) voor een wandeling in de buurt. Langs de Moarweg naar het zuiden en rondom visvijver bij Sassenhein weer terug.

Klik op de foto’s voor grotere exemplaren

We kwamen verschillende wandelaars tegen, meestal met hond. Verder een enkele jogger, een paar vissers en een courgette! Op een hekje bij een van de visplekken. Die kom je ook niet elke dag tegen.

Landschappen

Twee weken geleden naar het Drentsch- Friese Wold geweest, een mooi natuurgebied bij Appelscha. Bij het buitencentrum van Staatsbosbeheer was het enorm druk (weekend, zonnig), maar even verderop zag je niet veel mensen meer. Deels doordat hier de paden voor mensen, paarden, fietsen en mountainbikes mooi gescheiden zijn. En ook doordat er duin achtige heuvels zijn, restanten ijstijden en stuifzanden, waardoor mensen elkaar niet zien.erg mooi met nog steeds wat paarse tinten hei. Op sommige heuvels afgewisseld met een paar mooie nieuwe stukken hei, fraai donkergroen, nog niet bloeiend (laatste foto). Dat is het resultaat van steeds weer een stukje afplaggen, net als vroeger. Ook al weer paddestoelen te zien, en niet zulke kleintjes ook. Op de eerste twee foto’s een groot exemplaar met een kleintje er boven op.

Appelscha

En een week geleden nog een noordgroningse wandeling. Landelijk buitengebied, koeien op een rijtje, houten molens van EAZ wind, en in elk van de dorpjes hele oude kerkjes. Uit de 12e en 13 eeuw oorspronkelijk. Veel van die kerkjes zijn bewaard gebleven (ook dan aan Stichting Groninger Kerken), vaak op een wierde, een heuvel om boven het water uit te blijven steken in geval van overstromingen. In Friesland heet dat een terp.

Pronkjewail Oost Route

Onthaasten.

Eind september

klik voor grotere foto

Langzaam glijdt de tuin de herfst in.
Groen wordt rood, bruin, oranje en geel.
De eerste planten zakken langzaam in.

Het donkerrood van de serum Herbstfreude is er nog wel een tijdje.
De gele rudbeckia’s hebben weken en weken achter elkaar gebloeid.
Ze bloeien nog, maar de eerste donkere hartjes zijn verschenen.
De gele lintblaadjes verdwenen.

Mooie plaatjes, om op een gure wintermiddag, te bekijken.
Zo was de tuin eind september.

Libelle

Al ruim een week patrouilleert ie door de tuin.
Soms alleen, soms met twee.
Op een hoogte van een meter of 3 meestal.
Haakse bochten makend in zijn vlucht.
Op jacht naar insecten.
Af en toe even landen.
Hier op de crocosmia.

Paardenbijter

Dit is een mannetje, dat zie je aan de blauwige bovenkant van de ogen. Meer details zie hier.

Kwekerij aan de dijk

In het tijdschrift Groei & Bloei van juli/aug 2021 las ik over de kwekerij van Jan Dijkstra en Janneke Kool. Veel schaduwplanten, bamboes en grassen. In Oudeschip, tegen de Eemshaven aan, in het uiterste noorden van Groningen ligt hun Kwekerij aan de Dijk.

Tja, hoe kom je daar?
Vorige week wandelden we weer twee etappes van de lange afstandsroute ‘Pronkjewail’ door de provincie.
Een van die etappes kwam door Oudeschip en de kwekerij was een stempelpost voor de wandeling. Kwam dat even mooi uit. Dus halverwege de wandeling van Spijk naar Rodeschool een korte pauze bij de kwekerij en kijktuin van Jan en Janneke. In oppervlak niet heel groot, maar in aantal planten enorm. Van oorspronkelijk een kaal winderig weiland aan de voet van de dijk nu een groen paradijs, vol bomen en heggen en kronkelpaadjes en bochtjes en planten, planten, planten. Ooit begonnen 22 jaar geleden met siergrassen (toen nog als een van de weinigen), later steeds meer ook richting schaduwplanten.

Thuis weer even het artikel in Groei en Bloei nagelezen. Mooi hoor.

3 jaar

Drie jaar geleden, in september 2018 schreef ik over de eerste buxusmot die bij ons in de tuin gearriveerd was. Nu drie jaar later -20 september 2021- hebben we de laatste buxussen uit de tuin verwijderd. Het idee was om te kijken in hoeverre er een evenwicht ontstond tussen de vogels en de rupsen en poppen. Leek een paar jaar goed te gaan, maar de laatste generatie buxusrupsen van dit jaar zorgde voor zoveel vraat aan de struiken in een paar weken dat we ze nu weggehaald hebben. Restjes buxus in de groene kliko, afgelopen week aan de weg gezet. Een paar vlinders zijn nog uitgekomen en gaan weer op zoek naar andere tuinen met buxus. Bij ons is niets meer te halen.

In het smalle strookje naast het terras dat vrij kwam was ik van plan maar een soort plant in te zetten. Voor een beetje rustig beeld. Een plant die tegen regen kan die van het dag van de serre druipt (geen dakgoot), in de winter soms een lading sneeuw van het serredak op de kop krijgt, in de zomer maar een smal strookt grond heeft dus flink kan uitdrogen, niet breed uitgroeit omdat het pad er langs loopt. Nogal wat ‘eisen’ dus….

Terwijl ik nog verder denk wat het kan zijn, die ideale plant, of dat perfecte struikje, heb ik (tijdelijk) een aantal plantjes er in gezet die ik nog in potjes had staan. Niet 1 soort dus, maar wel de verschillende soorten in groepjes bijenkaar.