Auteur: Tineke van der Meij

Maandfoto januari 2021: vogels

Klik op de foto

Pimpelmezen in overvloed. Koolmezen ook. Twee zwartkop mannen en twee roodborsten ook dagelijks. Net als merels, vinken, mussen en twee tortels. De heggemus en de winterkoning zie ik af en toe, ze wonen vast in onze tuin maar zijn wat minder opvallend van kleur en zitten vaak wat verstopt.
Al jaren niet gezien in onze tuin, en nu twee dagen achter elkaar in een groepje van vier: distelvinken (putters). Geweldig kleurige vogels, echte zadeneters. Dat zie je aan hun stevige korte snavel, net als andere vinken. De kaardebollen (grote distelsoort) in de achtertuin kunnen we niet zien vanuit huis, daar komen ze ongetwijfeld ook langs ( ’t zijn distelvinken, he). Nu weet je ook waarom je je uitgebloeide teunisbloemen gewoon de hele winter moet laten staan. Voor de vogeltjes, en dit jaar niet alleen mezen, maar ook de putters. Eddy zette de putter op de foto.

Zo eens in de week komt ook een groepje staartmezen langs. Altijd in groepjes. Op de foto drie, van de week zagen we er acht.

Nieuwjaarsduik 2

Grote gezamenlijke nieuwjaarsduik aan zee zit er niet in dit jaar.

Het kan ook anders:
– men hale op een rustig moment een blik zeewater op aan het strand.
– men bereide zich voor in eigen achtertuin en wacht op 12 :00 ‘smiddags
– plons

Schoonzus Alice links en nicht Amber
en broer Frank.

In de achtertuin in Houten.

Achteraf hoorde ik dat dat er -in beperkte oplage- de mogelijkheid was voor de ’thuisduikers’ (geinig woord) een blik zeewater te bestellen. Limited edition.

Vuurpijlen

Helemaal zonder vuurwerk was de jaarwisseling niet. Rond 12 uur ’s nachts zagen we vanuit de woonkamer, met een glaasje cava in de hand een paar minuten durende sterrenregen een paar straten verder op. En verdwaald de uren daarna wat geknal. Maar geen grote hoeveelheden. Fijn.

Anders is dat in de tuin van Doeke in Zuid Portugal, aan de Algarve. Een woud van vuurpijlen, allemaal oranje. De foto is van half december.
Zelf heb ik gister nog ‘live’ een bloeiende vuurpijl (ook wel fakkellelie) gezien. In de Torenlaan, een straat verderop, op weg naar de supermarkt, staat in de vuurtuin een pol kniphofia. Allang uitgebloeid natuurlijk. Tot onze verrassing was er toch weer een bloem in gekomen, iets kleiner dan tijdens de zomerbloei, maar toch een echt oranje vuurpijl.

De rode vlek midden achter is een kerstroos, een struik van 4 meter hoog!

En als je meer vuurwerk van bloemen wilt zien, bekijk dit filmpje dan eens!

Mansbloed

Hypericum androsaemum of mansbloed. Een laagblijvend struikje, met helgroen, beetje geelgroen blad, in de winter bladverliezend. HOutige stengels met daareen steeds kruislings twee ovaal ronde bladjes (of vertakkingen). Gele bloempjes met -zoals alle hypericums- veel en mooie meeldraden met veel stuifmeel. Hommels zijn er gek op. En daarna komen er mooi rode bessen. De bessen verdrogen en worden zwart, maar blijven aan de struik zitten. Mooi in de winter met een toefje rijp of sneeuw.

25 december 2020 – het meeste blad van dit struikje is al afgevallen, maar een takje denkt dat het nog (al) lente is. Dit struikje staat beschut heel dicht tegen het huis aan.

De normale bloeitijd is de vroege zomer. Bij het uitlopen van het blad in het voorjaar hebben de verse stengels en het nieuwe blad een mooi roodachtig tintje door het helder groen heen. Heel fotogeniek als je de plant van dichtbij bekijkt (of als solitair). Met de afwijkende kleur groen geeft dat in het lenteseizoen niet altijd een harmonie met de naburige planten. Ik ben nog op zoek naar een echt mooie combi in die tijd van het jaar, en heb de hypericums al herhaaldelijk verplant. De mooiste combi nog net gevonden.
Jij wel?

Kerststorm Bella

De kerststorm Bella is nog flink bezig. Hier in Groningen vooral windvlagen. De bomen zijn kaal, dat scheelt en bewegen soepel mee met de wind. Zondagmorgen een voorzichtige blik naar buiten om te kijken of er stormschade was. Dat viel mee. Geen ongewaaide bomen of afgebroken rakken. Wel een uit de boom gewaaide pindasilo en een omgevallen paal van de zadensilo. Even zoeken, want er is ook nog een plastic schaal, die tussen de paal en de silo zit. Die was losgeraakt en weggewaaid. IN een windluwstukje bij de deur, kwam ik de plastic schaal weer tegen. Pindasilo inmiddels weer stevig in de book gehangen. De vogelsilopaal nog wat verder in de natte grond geslagen, zadensilo er weer op.

De vinken vinden het wel prettig dat er nu ook wat zaad op de grond ligt. Lekker makkelijk.

De vogels kunnen weer verder, tussen de windvlagen door.

Rozetten raden

Bomen en struiken zijn grotendeel kaal, als het blad is gevallen. De vaste planten ‘storten’ steeds verder in. De meeste siergrassen hoduen nog (even) stand. Winterrust. Toch zie je al wel signalen dat er straks weer leven komt. Knoppen groeien bijna onmerkbaar langzaam. En aan de rozetten van verschillende planten zie je echt al wat groei voor volgend jaar. Als het niet te koud wordt maken de planten daarmee een vroege start.

Als je ze zelf ook in de tuin hebt, herken je vast onderstaande rozetten.

Zet de oplossing maar in de ‘commentaren’.