Vogelverhalen: Ayla in ’t bos

Tussen de buien door regelmatig zonnige momenten. Mooi om even een rondje door de tuin te lopen. Achter in onze achtertuin is het behoorlijk begroeid. Bijna bos. Zeg nou zelf, als je deze foto ziet: dat lijkt toch een rustiek bospaadje?

Rustiek bospaadje

Met nog mooi zacht groen blad en licht, omdat veel bomen en struiken pas beginnen uit te lopen. Terwijl ik de foto nam hoorde ik geritsel schuin boven me. Vogel?

Goed kijken: Ayla op het nest

Ik kwam voorzichtig dichterbij en keek omhoog.
Jaa! daar was ze weer. Ayla, de Turkse tortel die ook vorig jaar al poging deed tot nestelen. Zie hier. De tweede poging was toen in de buurt van dezelfde hulst, maar was niet succesvol.

Ingezoomd: zie je haar nu zitten?

Hint: de staart steekt naar linksboven toe uit. Vandaag, een kleine week later ben ik weer even gaan kijken. Ze zit er nog. Het nest ziet er wat steviger uit dan vorig jaar. Ook mooi dicht in de hulst. Wel zo verstandig met als die gaaien hier. Maar of het goed gaat?

Blauw-nest, rood – Ayla

Bijentelweekend

Dit weekend kon je mee doen met de nationale bijentelling. Gelukkig was het wat beter weer dan eerder in de week. De bijen houden niet van kou en veel wind. Via de website van de nationale bijentelling kun je een bijenzoekkaart (boekje) downloaden met de 15 meest voorkomende bijen en hommels (en zweefvliegen). En dan maar tellen.

Heb je niet mee gedaan, dan is het toch handig om het boekje te downloaden. Kun je de rest van de lente en zomer plezier van hebben, als de zoemertjes door je tuin vliegen.

Nou , dat valt nog niet mee. Die beestjes zitten niet stil. Beste tijdstip is in de middag als het het warmst is. En dan gaan kijken in de buurt van bloeiende bloemen. We zagen de meeste in de bloesem van de sierpeer, maar ja, kijk nan maar eens naar de lengte van de antennes of de kleur van de potjes… Longkruid is ook mooi. Wel al bijna uitgebreid hier, maar het Vosje (een hommel) en sachembij (bij met ADHD) vonden het prima. De grootse hommels zijn de tuinhommel of aardhommel. Lijken erg op elkaar: wil kontje en 1 of twee gele banden op het verder zwarte harige lijfje.

Suzan-Sukke-Poes

Met het zonnetje is het weer aangenaam liggen onder de beukenhaag. Uren lang kan Poes van een paar huizen verderop daar liggen. Soms even opstaan, draaien. Wandelingetje naar de vijver voor een slokje water. En weer terug. Gister lag hij met zijn rug tegen een perkje blauwe bosanemonen aan. Vandaag vond ie het beter om er midden in te gaan liggen. Een soort nestje.

Maandfoto maart 2021: bruine kikker

Mannetje bruine kikker hangt even na te hijgen/uit te rusten van de inspanningen in de paartijd. Een paar dagen per jaar is zijn kleur ok wat anders: een bijna lichtblauw kinnetje. Of het is om andere mannetjes op afstand te houden, of een vrouwtje te lokken? Ik weet het net. De bruine kikker maakt het nog niet zo bont als de (zeldzame) heidekikker: die kleurt in deze tijd van het jaar helemaal licht-blauw

Filmpje !

Het feest is weer voorbij.
De bruine kikkers hadden het maar druk mee.
Inmiddels is de vijver vol
Dril, wel 50 klompen !
De meeste bruine kikkers zijn weer uit de vijver vertrokken.

Gelukkig is het feest vastgelegd op film.
Voor het nageslacht.
Het zeer uitgebreide nageslacht.
Althans in potentie.

Veel van de eitjes worden nu al opgepeuzeld door de watersalamanders, en van de duizenden kikkervisjes wordt maar een klein deel uiteindelijk een volwassen kikker. Zijn er nog steeds genoeg om volgend jaar weer een paar-feest te houden..

Voor het filmpje op Vimeo: klik hier
Het paswoord is simpel: 2021.

Heel raar: op foto 3 zitten -als je goed kijkt- twee muggen op de kop van de kikker, net achter zijn ogen. Zitten ze daar nou om te drinken van het water op zijn kop (geen risico op verzuipen); of prikken ze gewoon in zijn kop ?

Goudhaantje

Voederhuisje Moldau hangt aan de westkant van het huis, op nog geen twee meter van de erker. Beschutte plek met veel begroeiing. Er komt van alles langs. Paartje staartmezen, zwartkoppen, meestal vrouwtje, soms man. Uiteraard pimpelmezen en koolmezen. Vaak ook roodborst. ER vlak bij staat een geelachtige conifeer, vrij open van binnen met horizontale kaalgesnoeide takken. Daar zitten steeds vogeltjes op verschillende takken, als traptreden van een (open) wenteltrap. Mooie wacht- en uitrustplekken.

Vandaag heb ik weer een halfuurtje op de poef in de erker gezeten. Deze keer met grote camera en telelens om het goudhaantje goed op de foto te zetten. Da’s nog niet gelukt. Dus eerst maar het filmpje van vorige week. Met de telefoon, het was grijs, dus niet zo scherp.

Met geluid



De laatste week heb ik elke dag al goudhaantjes gezien. Het zijn er in ieder geval twee, een mannetje en een vrouwtje. En wat zijn ze klein! Maar een cm of 8 kop tot staart, en tussen de 4 en 7 gram. Daar hoeft maar een half postzegeltje voor op de envelop. Lang niet ieder jaar zien we goudhaantjes in de tuin. Ze houden van sparren en lariksen. Deze winter -las ik- zijn er wat meer in Nederland. In ieder geval hangen ze hier al een tijdje rond. Hele druk bewegende vogeltjes, niet erg schuw.

Alles is relatief. Als ik een tijdje naar het goudhaantje heb gekeken, dan lijkt een koolmees wel een olifant zo groot.

Maandfoto feb 2021: Roodborst en Roodborst

Wat zingen ze weer enthousiast, de roodborsten in de tuin.
De foto is van 28 februari. Toen zag ik er drie tegelijk. Meestal zitten ze verder uit elkaar, want roodbosten zijn erg territoriaal. Of ze zitten achter elkaar aan, als de een vindt dat de ander te dichtbij komt, zelfs als het een paartje is. Zowel mannen als vrouwen roodborst hebben een territorium.

Platte mug is bruikbaar

Ik moest zo lachen toen ik de tekst in de titel van dit blog zag. De tekst stond in de digitale nieuwsbrief van Vroege Vogels. Het was een tussenkopje bij een item over een steekmuggenonderzoek dat de universiteit van Wageningen uitvoert.
In het onderzoek wordt gekeken naar (steek)muggen die in de winterperiode overlast bezorgen: steken, of hinderlijk zoemen bijvoorbeeld. In een periode van 4 weken, half feb-half mrt, kunnen burgers steekmuggen opsturen. En uiteraard doen wij daar aan mee.

Mug 1 vloog vorig weekend (19 feb) met het mooie weer het openstaande raam binnen en lag een tijdje op onze schoorsteenmantel. Toen ik formulier voor inzenden een paar dagen (de 23ste) invulde stond er in de instructies: graag zo vers mogelijk…
Oeps, gemepte mug 1, die inmiddels code naam 720674 heeft gekregen, was al 3 dagen oud.

Mugnummer 720674

Er vliegt hier ergens nog een mug rond , zei Eddy. Om de mug zo goed mogelijk te houden, ving Eddy hem ’s middags met de ‘elektrische’ insecten-zapper. De mug ligt op de schoorsteenmantel, zegt Eddy, bij de zapper. Even kijken, om er zoals gevraagd een foto van te maken…. mug verdwenen.
Ontsnapt!

Of toch niet.’ s Avonds, op de bank, zoemde de mug weer rond. In een reflex greep Eddy naar de mug en had ‘m gevangen. Met het blote handje. Nu echt.
Mug 2 vereeuwigd op de foto met codenaam 779186. In een enveloppe op weg naar Wageningen.

Mugnummer: 779186

NB. Vanwege te groot succes is de actie inmiddels gestopt!
Je kunt geen muggen meer insturen.

De eerste …. hommel

Nog heel weinig krokussen open, wel veel sneeuwklokken. Van krokussen weet ik dat die een vroege nectarbron voor de eerste rommelkoninginnen zijn. Maar van sneeuwklokjes wist ik dat niet. Kan zo’n groot insect wel iets met die kleine bungelende klokjes?

Ja hoor. Vandaag zag ik een koningin eerst zonnen op de siergraspluimen. En later op de middag vloog ze tussen de sneeuwklokken. Kijk maar. Er vlogen ook verschillende andere bijen en beestjes rond. Weer meer beweging in de tuin.