Categorie: Binnen

We hebben een heerlijke serre, glazen wanden, glazen dak. Vanaf april tot oktober plek om te lunchen en te eten. Bij temperaturen die hoog genoeg zijn, verder naar buiten, naar de -met glas- overdekte veranda.
Er is wel een maar…. veel glas = veel ramen= veel vies.
Toen we de serre lieten bouwen maakten we de serre regelmatig (dwz 1 x per jaar) schoon. Zwaar werk, en vooral het glazen dak is erg moeilijk te bereiken. Allengs werd de serre meer bevuild, met algen e.d.

Dit jaar voor het eerst een schoonmaakbedijf ingeschakeld. Rene, van DSR cleaning, kwam afgelopen week langs. Het kostte flink wat tijd, de ochtend en eerste helft middag, maar toen was het ook weer prachtig. Blinkend en wat een licht. Zeer tevreden met het resultaat.

Twee foto’s, genomen vanaf mijn favoriete plekje op de bank.
Zoek de verschillen tussen de foto’s (en meld ze als reactie op dit blogje).

Op deze plek zit ik meestal deze blogjes te typen.
Behalve het raam op de foto, uitkijkend op de zijborder, is er iets naar rechts op de foto de voorruit. Van daaruit kijk ik over een laag stukje van de vuurdoorn (met vorige week een merel) naar een boompje waarin een dikke kluit kamperfoelie groeit en waar we vaak de vetbollen voor de vogels inhangen.

Laatst ging ik een nieuw blok kopen met blanco papier.
Om te oefenen met tekeningetjes maken.
Ik zou een 1 daagse tekencursus gaan volgen.
Even naar de action.
Dit is de voorkant van het blok, zo vrolijk.

Als ik het gebruikt heb, doe ik de voorflap weer terug en leg het blok met de voorkant naar boven in de la van mijn bureau.
Elke keer als ik het blok weer ga gebruiken, moet ik weer glimlachen.
Het leuke is dat de spreuk voor iedereen kan gelden.
Ieder met zijn eigen ‘ happy’.

In de vensterbank hebben we een mooie bos bloemen.
Door een serie toevalligheden is die daar gekomen.

• Vorige week was er het inspiratiefestival Let’s Gro in Groningen. Ik ben daar niet geweest. Maar Mathieu Przybyla van we-energygame wel. Voor zijn ‘optreden’ daar kreeg hij een bos bloemen.
• Afgelopen week volgde ik een masterclass over ‘power to gas’ , drie dagen lang. Mooi weer die week , maandag en dinsdag op de fiets, 50 minuten. Woensdag mogelijk regen eind van de dag, dus voor de afwisseling besloten met de bus te gaan.
• Ik was iets te vroeg op dag 3, dus wandelde nog even door het gebouw van de Energy Academy, waar de masterclass werd gegeven.
• Liep toevallig bij de kamer van Frank en Mathieu langs.
• Er was net een bos bloemen afgeleverd en Mathieu stond er mee in zijn hand. Mooie bloemen, zeg ik. Wil je ze hebben, vraagt Mathieu, ik heb toch geen vaas thuis.
• Ja hoor, dat wil ik wel.
• Op de fiets zou dat lastig zijn geweest, maar met de bus gaat het prima. De hele dag loop ik rond met de mooie bos. Heel handig in een draagtas, waar een plastic binnenverpakking in zit met een laagje water. Met koordjes als handvaten en vrijstaand. Slimme verpakking van topbloemen.nl.
• Geen vaas nodig. Ik heb ze thuis gewoon in de verpakking laten staan. Af en toe beetje water erbij. Gaat prima zo.
  

  

Met de kortere dagen gaan veel planten in rust. Voor sommige kamerplanten, bij ons in Nederland tenminste, begint het bloeiseizoen dan juist. Bijvoorbeeld de kerstcactus, of lidcactus. Bij ons bloeit ie trouwens nooit met kerst, maar al eerder, bovenstaande foto is van 26 oktober. Er zijn wel wat trucs om de bloei met kerst te laten vallen als je dat zou willen,  bv. hier.
Een groot deel van het jaar is deze vetplant groen, de platte blaadjes als een soort vingerkootjes aan elkaar. De ene week zie je nog niets, een volgende week een paar knopjes aan de uiteinden van de ‘vingers’, en nog een paar dagen….. overdadige bloei. Dit is de enige tijd van het jaar dat je de plant goed water moet geven. Ga vooral dichtbij staan om de ingenieuze bloemvorm te bekijken. Kunstig in elkaar gevouwen, zijden bloemen bijna.

Andere perioden kun je de schlumbergera beter te droog dan te nat houden.
Mocht de plant wat slap worden, voel dan even goed aan de grond. Want de lidcactus gaat ook slap hangen als ze te veel water krijgt. Nog meer water geven, omdat je denkt dat ze te droog staat, helpt de plant onvermijdelijk om zeep. Dat is me al eens gebeurd.

Van oorsprong komt de schlumbergera voor in de regenwouden van Brazilie. Groeit daar in de schaduw op boomstammen. Dat betekent dat ze dus ook weer niet mogen uitdrogen. Kortom, een plant met een beetje gebruiksaanwijzing, maar heb je eenmaal een goede plek voor ze, dan kun je er heel lang plezier van hebben. Je ziet ze vaak in roze of roodoranje tinten. Er schijnen ook gele te zijn, maar die heb ik nog nooit gezien.

Al jaren hebben we Abesijnse gladiolen in potten op het terras. Ze ruiken zo heerlijk. De bollen in potten zijn al maanden uitgebloeid.
Omdat elke bol zich elk jaar verdubbelt, krijgen we er steeds meer. Dus ook vier groepjes in de volle grond geplant. Ze bloeiden later, een ervan had dit weekend nog zijn allerlaatste bloem. Die heb ik binnengehaald.

Vorig jaar had ik voor het eerst de gladiolen in volle grond. Ook toen mooi gebloeid. Bij wijze van experiment had ik de bolletjes  de winter ook buiten laten staan. Geen succes, niets meer van over. Vandaar dat ik nu de planten heb opgegraven. De komende weken kunnen de bladeren afsterven en hun laatste restjes energie in de bollen stoppen. Dan overwinteren in de kelder, en mooi vooruitzicht op een heleboel gladiolen volgend jaar. Meer in de grond vlak bij terras, en misschien 1 pot nog op het terras. Om het seizoen te rekken.

In maart had ik de zaadjes van de peper Cayenne Ring of fire gezaaid. 6 zaailingen heb ik in grote potten gezet en de oogst is prima. De planten eert in de serre, totdat het zo heet werd. Sindsdien staan ze buiten, een deel overdekt een deel in de open lucht. Elke keer een pepertje, als we ze gebruiken willen. Of drie, toen Eddy vorige week kip Piri-Piri maakte.

Van een plant heb ik de laatste peper al geoogst en toen ik vandaag de plant op de composthoop wilde gooien zag ik opeens nieuwe bloemknopjes. Wordt waarschijnlijk nooit meer rijp, maar acht. Deze plant gewoon weer in de serre gezet,