Categorie: Elders

Zaterdag rondje Paterswoldse meer.
Zondag rondje Frischeveen.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Een feeërieke wandeling door het berijpte landschap rondom het Friescheveen, een meer op de grens van Drenthe en Groningen. Het Friescheveen ligt aan de zuidkant van de Meerweg. Direct ten noorden van deze weg tussen Haren en Paterswolde ligt het Paterswoldse meer.

We zijn al een maand of twee niet bij het Friescheveen geweest, het pad over het dijkje er naar toe was altijd al behoorlijk modderig, en door de grote aantallen corona-wandelaars is het een ware modderbaan geworden. Vannacht heeft het hier 7 graden gevroren en -met bergschoenen aan- durfden we het wel aan in de ochtend. De modderbanen zagen er spectaculair uit, maar n de ochtend prima te doen. Als je de ‘lage route’ richting de vogelkijkhut volgt kom je op enig moment langs een oude vuilnisbelt: in de jaren 20-30 van de vorige eeuw was hier een stortplaats van ijzer, glas en emaille. Recent is de dichte begroeiing rond een stuk van de stortplaats weggehaald, en omdat al het blad nu gevallen is en het moerassige stuk bevroren was, konden we het oud ijzer wat makkelijker bekijken. Heel surrealistisch om daar zo tussen het antieke afval te lopen.

Even zoeken op wat feiten over de geschiedins van de stortplaats stuitte ik op een tentoonstelling in het Noordelijk SCheepvaart museum in Groningen: Stort! heet de tentoonstelling en gaat over menselijk afval de laatste 10.000 jaar. Via de link een digitale rondleiding door Stort! Met ook een stukje door ‘onze’ vuilnisbelt.

Inmiddels zoveel ommetjes gemaakt afgelopen jaar, dat we zo ongeveer elk paadje en weggetje in het dorp kennen. Af en toe komt er verrassend nog een nieuw doorsteekje in beeld. Gister hadden we er een die toch dood bleek te lopen (of we moesten over een redelijk hoog hek klimmen, toch maar niet). Als we ons tuinpad aflopen is altijd de vraag: hoe wil je lopen?

Van lieverlee krijgen de ommetjes een eigen naam. Vandaag was Ommetje Oostwaarts aan de beurt. (kleine 1,5 uur). We wonen zelf redelijk aan de westkant van het dorp; deze route gaat vanuit huis zoveel mogelijk naar het oosten. Soms moeten we even naar het zuiden, of noorden, om dan weer oostwaarts te gaan. Tunneltje onder spoor door en weer verder naar het oosten. Eigenlijk is dit de zuidelijke variant van het Ommetje Oostwaarts, als we aan de rand van het dorp zijn gaan we naar het zuiden, de Ruigelaan. En zo een stukje langs de oostrand van Haren, via de gezellige wijk tuindorp en later het Boeremapark weer terug.

De wandeling was voor de lunch. ’s Middags nog even een klein uurtje de tuin is. Toen was de hemel even helemaal knalblauw.

We werden vanmorgen wakker met de bijna opkomende zon.
Nog zo laag dat er weinig warmte van af kwam en her en der een laagje rijp op de planten zat. Omdat vanmorgen het helderste weer voorspeld was gingen we meteen na de koffie een ommetje maken. Vanaf onze oprit zagen we een mooie halo rond de zon.

Rondje van vandaag ging langs visplas Sassenhein. We hebben deze route de laatste twee maanden niet genomen omdat het weggetje langs het meertje erg modderig is; de onverharde weg kan niet goed tegen zwaar werkverkeer en er zijn bouwwerkzaamheden aan een paar huisjes. Met paar graden vorst vannacht vertrouwden we erop dat de blubber een beetje bevroren was.

Grote gezamenlijke nieuwjaarsduik aan zee zit er niet in dit jaar.

Het kan ook anders:
– men hale op een rustig moment een blik zeewater op aan het strand.
– men bereide zich voor in eigen achtertuin en wacht op 12 :00 ‘smiddags
– plons

In de achtertuin in Houten.

Achteraf hoorde ik dat dat er -in beperkte oplage- de mogelijkheid was voor de ’thuisduikers’ (geinig woord) een blik zeewater te bestellen. Limited edition.

Op de valreep van 2021, op 31 december zagen we bij ons ommetje op het perkje bij het station de narcissen al volop in knop staan. Een stuk eerdere dan bij ons in de tuin. Vroege soort zeker. En toen we nog een keer goed keken zagen we de eeerste exemplaren al in bloei. Op oudjaarsdag!

Helemaal zonder vuurwerk was de jaarwisseling niet. Rond 12 uur ’s nachts zagen we vanuit de woonkamer, met een glaasje cava in de hand een paar minuten durende sterrenregen een paar straten verder op. En verdwaald de uren daarna wat geknal. Maar geen grote hoeveelheden. Fijn.

Anders is dat in de tuin van Doeke in Zuid Portugal, aan de Algarve. Een woud van vuurpijlen, allemaal oranje. De foto is van half december.
Zelf heb ik gister nog ‘live’ een bloeiende vuurpijl (ook wel fakkellelie) gezien. In de Torenlaan, een straat verderop, op weg naar de supermarkt, staat in de vuurtuin een pol kniphofia. Allang uitgebloeid natuurlijk. Tot onze verrassing was er toch weer een bloem in gekomen, iets kleiner dan tijdens de zomerbloei, maar toch een echt oranje vuurpijl.

En als je meer vuurwerk van bloemen wilt zien, bekijk dit filmpje dan eens!

Van half twee tot half vier gewandeld zondagmiddag. We waren niet de enigen. Van Haren via de rijksstraatweg naar Groningen en langs de oostkant van het Paterswoldse meer weer naar het zuiden. Op driekwart van de route even op een bankje, uitkijken over het meer.