Categorie: Elders

De tuin is nog veel te nat om iets te doen. Ja, zand in de voegen van het nieuwe pad vegen, dat lukt wel. Prima tijd voor een winterwandeling. Rondje van een uur. Met op het laatste stukje, zon in de rug, mooie weerspiegeling van berken in het water. Een paar 100 meter bij ons vandaan.

Wij hebben ook een paar berken in de tuin, maar daar zie je de witte stam niet meer van. Ze zijn omhuld door een donkergroene kolom van klimop.

Hoge temperatuur, maar wel stevige poest wind. Daardoor was het toch tamelijk fris tijdens onze nieuwsjaarwandeling 2018. We hadden deze keer niet een route door de natuur uitgekozen, bv stukje richting Sassenhein, door weiland-pad. Veel te nat en te modderig. Vandaag maar even op  verharde wegen blijven. Via de Oosterweg, naar Essen, Zuid Groningen in tot aan de Goeman Borgesius laan en via Rijkstraatweg terug.

Dit laatste stuk gaan we meestal met de bus of met de fiets. Dan ben je overal steeds net wat sneller langs. Opvallend dat je -al wandelend- altijd weer een paar extra dingen ziet, waar je anders langs rijdt.

Naast een bijzondergeveltje, en nieuw rietendak van een van de huizen, zagen we opeens ook een paar bijzondere paddenstoelen.

Aardsterren! En behoorlijk groot. De buitendiameter een cm of 8, de bol 2,5-3 cm. Aan de voet van een beuk aan de kant van de weg. En even verderop een heel stel. Maar welke het precies is?

Hmm. Misschien met een schepje een klein beetje van de beukengrond bij die beuk gaan weghalen en onder onze beukenhaag strooien…

Voor het tweede jaar achter elkaar deden we de paddenstoelen wandeling in Hortus Haren. Met bordjes met de namen erbij. Het eerste jaar waren we zo blij om deze aardster te zien. Wel over gelezen, maar tot dan toe nooit ‘live’ gezien. Op 9 november 2014 namen we deze foto. Dit jaar zijn we in oktober, de paddenstoelen waren vroeg, weer gaan kijken. We wisten nog dat de aardsterren van naaldgrond houden, en dat ze ‘ergens langs een klein paadje’ in het arboretum deel van de Hortus staan. Maar geen bordjes in 2017. Geen aardsterren gezien. Of te vroeg, of verkeerde plek? Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Voor een mooi koppel, klik hier.

Afgelopen dinsdag was er een lezing van de lokale Groei&Bloei afdeling over schaduwplanten. Spreker was Coen Jansen, vaste planten kweker in Dalfsen. Al 32 jaar. Als je Coen al eerder hebt gezien, herken je hem meteen. Een grote (grijze) krullebol. Coen kweekt vast planten en is gespecialiseerd in meer bijzondere soorten. Deze lezing ging over schaduwplanten.

Coen begon meteen met de stelling dat het niet over schaduwplanten ging. Of niet helemaal. De meeste planten die we schaduwplanten noemen, zijn vroege bloeiers, die bloeien voordat struiken of bomen erom heen in het blad zitten. Als de ‘ schaduwplanten’ bloeien is er nog helemaal geen schaduw. En midden in de zomer, als ze uitgebloeid zijn, ja, dan is er wel schaduw.

Een rondje Euphorbia: de euphorbia robbiae is geschikt voor droge donkere schaduw en is een goede bodembedekker. Komt uit Turkije, groeit aan de kust van de Zwarte Zee. Is in hele strenge winters niet winterhard.
Via een euphorbia met grijs blad (dan weet je dat die van zon houdt) komt Coen op de euphorbia correlata, 1 meter hoog, witte hele kleine bloempjes, een prairieplant voor in de zon.
Met een uitweiding naar de Hermannshof in Weinheim. Een ‘must see’ park als je van prairiebeplanting houdt.

Vroege voorjaarsbolletjes kwamen langs. Er zijn 700 soorten sneeuwklokjes, 70 soorten winterakonieten en een heleboel hepatica’s, leverbloempjes. Daar zijn ze in Japan dol op, de nieuwste soorten worden voor 20.000 Euro verhandeld.

Coen was nog lang niet uitgepraat, maar tegen 22:15 toch maar gestopt. Groot deel van de meegebrachte planten verkocht.

Hallo, ik ben Miep.
En ik kan op mijn achterpootjes staan.
Nou ja, meer zitten.

Eind van de zaterdagochtend een bezoekje aan Wim gebracht. In de serre een beetje bijgepraat. Afgesloten met een rondje door de tuin. In de vroege herfst, zit er nog veel blad aan de bomen, de kleine esdoorns beginnen te kleuren, de vruchten van de cornus kousa beginnen te vallen. Paar foto’s gemaakt. In dit zachte herfstlicht zo mooi, dat ik ze gewoon allemaal bij dit blog plak.

Varens van zoon Wouter, zie Groei & Bloei, tijdschrift Oktober 2017.
De kunstwerken van dochter Dorothee.

Kijk eens in die boom, zegt Annelies, daar zit een soort wrat. Weet jij wat het is?

Ik had de boom – een magnolia – al eerder gezien in de tuin van Annelies. Toen prachtig in bloei. Nu is het oktober, de boom staat nog volop in blad. De knoppen voor volgend jaar zijn in de maak, ongeveer 2,5 centimeter groot. En dan dus de ‘wrat’. Toen ik aan kwam lopen dacht ik eerst dat het een gal, een vergroeisel van tak of stengel, was. Maar van dichtbij was het helder: een wonderlijk gevormde zaaddoos. Een handjevol zat er in deze boom. Elk weer een beetje anders gevormd. Als je ze nog iets langer laat hangen, dan gaan de zaaddozen open en komen de zaden – rode besachtige zaden van bijna een centimeter groot –  te voorschijn.