Nu maar eens op een rijtje welke ornamenten we in de tuin hebben staan. Niets opzichtigs, geen enorme beelden. De poes, de koolmees en het paartje-met-fiets.



Alles in en om onze tuin
Twintig, dertig jaar geleden was het gebruik van tekstverwerkers programma’s nog niet breed verbreid. Daarvoor had je de tapmachine en Typex, als je een foutje maakte. Met de komst van de tekstverwerkers en het tijdperk van digitale teksten werd het veel simpeler teksten te corrigeren, of te doorzoeken. En spellingcheckers (rood kriebeltje onder een mogelijk foutgespeld woord) maakten het nog makkelijker. Het programma stelde een alternatief woord voor. Met mijn kamergenoot op het werk maakten we lijstjes van de meest grappige of gekke suggesties.
Bij het intypen van mijn eigen naam Tineke kwam als suggestie Tienhoek en ook Tuinhek. Moest ik weer aan het denken bij deze tekening.
Het bruine goud
zit onder de grond.
Als de wormen het afgevallen blad
verwerken tot humus en compost.
Wens voor 2023
Een beter jaar.
Voor de wereld.
Voor mensen in moeilijke omstandigheden.
Voor (bio)diversiteit.
Voor jou.
by James W. Whilt (nr 26)
Dear little, sweet little robin
Dressed in nice grey coat
With your warm red sweater about you
Drawn close around your throat.With your bright pink stockings,
That you keep so clean;
Don’t you ever stain them
In the grass so green?Eyes so dark and beautiful,
Bright as they can be,
Can spy a worm upon the ground,
And you high in a tree.….
How silently they tumble down
And come to rest upon the ground
To lay a carpet, rich and rare,
Beneath the trees without a care,
Content to sleep, their work well done,
Colors gleaming in the sun.
At other times, they wildly fly
Until they nearly reach the sky.
Twisting, turning through the air
Till all the trees stand stark and bare.
Exhausted, drop to earth below
To wait, like children, for the snow.
gedicht: Elsie N. Brady
foto’s : Tineke in Hortus Haren