Nog een opvallend verschijnsel. Als het vochtig of mistig is geweest dan zijn de glazen wanden en dak van de serre helemaal beslagen. Allemaal piepkleine druppeltjes. En juist bij deze omstandigheden kun je heel goed zien hoe de slakken in het afgelopen seizoen zich over de ramen voortbewogen hebben. Allerlei patronen.
Categorie: Kunst
Fijne Kerstmus
Dit plaatje kreeg ik via de app binnen. Ik moest er enorm om grinniken. Leuk bedacht.
Even googlen liet zien dat dit exemplaar van ene liefsjansje.nl is.
En ik vond verschillende versies van kerstmussen.
Deze getekende, maar ook een aantal met een foto van een mus, waar een kerstmutsje of een rode kerstbal om de nek bij gefotoshopt was.
Meteen begon ik na te denken over variaties op dit thema.
- fijne kerstvis, met een goudvis
- fijne kersmis, met een rode kers
- fijne kerstmuts
- fijne kerstmist , een vrijwel witte kaart
- fijne kerstkiss met twee zoenende figuurtjes (al dan niet onder de mistletoe)
- fijne kerstkist
- fijne kerstquiz, met een aantal quizvragen
- fijne kerstdis, met een feestelijk gedekte tafel
- fijne kerstwagen
- fijne kersthagen, met mooie groene taxus of hulsthagen met rode besjes
- vul maar aan….
En wat denk je van de Witte kerstmus! Deze zat bij Margriet en Arjen in de tuin.
Humor op straat
Soms ben je er al vaak langsgelopen, voordat je het ziet.
Soms loop je net een ander (achteraf)straatje, en zie je het voor het eerst.
Soms is het net nieuw en valt het je meteen op.
Soms is het van tijdelijke aard.
Soms is het in een etalage.
Een paar voorbeelden van straat-kunst, street art, of gewoon geinig.
Recent gefotografeerd tijdens onze dagelijkse ommetjes.
Om met een glimlach, grijns of schaterlach weer verder te wandelen.
Bert en Ernie op garagedeuren, voor een vrolijke noot In te etalage, vele kleuren ….. als het maar lichtblauw is. Wat twee witte ovaaltjes en twee zwarte stippen al kunnen doen…
En wat denk je van deze, ziet er wat bizar uit. Alsof ie op de veerpont aan het wachten is. Maar er is helemaal geen pont op het Paterswoldse meer. Of door de Tom Tom naar een verkeerde plek is gestuurd. NB. links van de foto staat een bankje waar een man met hoedje zat en uitkeek over het meer.
Voorbeeld van een erg leuke, van tijdelijke aard: hier. Misschien binnenkort weer?
Luchten
Kou in de lucht.
Blauw in de lucht.Ganzen vliegen in V’s.
Vliegtuigsporen waaien uiteen.De zon en de wolken samen
maken bundels licht.
Achtertuin herfst
Boven
Als ik schilder was en ik wilde
de sfeer van herfst vastleggen,
dan zocht ik de verftubes met
gele en oranje verf.
Een kwast met slappe haren
om elegante streken op het doek te kunnen zetten.
En zwart.
Zwart voor de hartjes van de bloemen.
Als ik schilder was, werd dit
mijn herfstschilderij.
Onder
Achter in de tuin, links op de foto zijn de appelboom en meidoorn nog groen. Rechts aan de rand, op halve hoogte, staat een prikkelstruik, een berberis. Met knalrode ’tonnetjes’ van bessen. En over een tijdje verkleurt het blad ook prachtig. Daarna valt het af, terwijl de rode tonnetjes nog weken aan de struik blijven hangen. Op de voorgrond, net links van het midden zie je de donkergroene graspol van de stipa gigantea, die blijft wintergroen. De grote graspol midden in beeld is de molinia ’transparant’. Nu zijn halmen en blad nog groen, over paar weken kleuren de halmen strokleurig en stort het blad van geel via bruin in een grote hoop opgedroogde slierten in elkaar. Als ik dat dan opruim zie je voor een paar maanden niets van deze enorme graspol dat boven de grond uitsteekt. Wel valt op dat er een grote cirkelvormige plek in de border kale grond heeft. Een bijzonderheid in onze tuin. De cirkel ontstaat omdat grootste deel van de zomer de grond beschaduwd wordt door de enorme graspol.
He, idee!
Zal ik nu de ‘rokken’ van de plant optillen en daar een aantal voorjaarsbollen onder zetten….
Dagpauwoog
Het verstoorde wereldbeeld
Hoe kán dat: dagpauwogen in de hof
van Breekelenkamp naast ons? – Niet te geloven.
Hun wiekenpracht gaat het verstand te boven:
vier zonnen op een veld van sterrestof.
Hij had dit jaar brandnetels in het gras,
de oude boer, wat achterop met werk,
daar er een erfenis met ruzie was:
pauwogen fladderen van perk tot perk.
Hij cijfert achter de gordijnen uren
terwijl ze nectar uit zijn tuintje puren.
Zondags zit hij – zijn zaak is vóór geweest –
stil op de bank voor huis, verkalkt en blauw;
dan zitten er pauwogen op zijn mouw,
wier tekenen hij bevreemd en bevend leest.
Ida Gerhardt,
uit de bundel De zomen van het licht (1983)
Narcissen
Lente is narcissentijd.
Overal het vrolijke geel.
Zelfs als het miezerig is
en nat.
De zonnige bloemen
maken me blij.
In sneeuw en wind,
kop omlaag, ze buigen mee.
Komt zon,
dan steken ze de kop weer op.
Trompetteren
de lente.
Pimpel haiku
Acrobaatje Pootjes wijd uit een en klaar om af te zetten. Sprong naar de vetbol.
Handschoenen tellen
Elk winterseizoen tel ik de losse handschoenen die ik onderweg op straat zie liggen. Vanaf het begin tot het eind van de wintertijd. Dit jaar schiet het om meerdere redenen niet op. Het is niet erg koud, dus niet veel handschoenen in de jaszak. En er wordt, ook door mij, voornamelijk thuisgewerkt.
Op de foto nummer veertien, de meest recente. Gefotografeerd tijdens ommetje gister aan de oostkant van Haren.
‘He, maken jullie er een foto van? vroeg een vrouw, terwijl ze van haar fiets afstapte. Wist je dat het onderdeel van een kunstwerk is?
Ja dat wisten we, we hadden allerlei andere onderdelen al gezien in de wijk, maar de handschoen nog niet. Vandaar dat we er explociet even voor terug gingen om er een foto van te maken. De handschoen is zo realistisch, dat je de neiging hebt hem op te pakken.
De vrouw vervolgde: Ik woonde al jaren in deze wijk, en ergerde me er steeds aan dat die handschoen daar maar bleef rondslingeren. Waarom ruimte niemand het op?
Nou, omdat het een bronzen handschoen is, die vast zit op het bankje. Recent heeft de kunstenaar alle onderdelen van het kunstwerk weer opgeknapt. Het zijn er in totaal 12.
Contemplatio Salix
In een kom van wilgenstaken nodigt Merijn Vrij bezoekers uit een moment van bezinning te nemen. Beschouwend stilstaan tussen de wilgen: Comtemplatio Salix.
Klimaatadaptatie is de uitdaging waar we nu serieus werk van moeten maken, vindt Merijn Vrij. Indit werk is ’tijd’ de vierde dimensie als belangrijke beeldende factor meegegeven. In de loop van de jaren groeien de nu nog dunne staken uit tot een massief groene long midden in de Hortus.
Een moment alleen tussen de wilgen/ even wachten op uw voorganger.
De wilgencirkel staat midden in een grasveld, met een paadje er naar toe en er in. Hoewel het werk voor Corona is ontworpen, past het goed bij de 1,5 meter samenleving. Het is de bedoeling dit werk in je eentje te ervaren. Dus om de beurt.
Merijn Vrij is landschapskunstenaar, en maakt (groene) projecten in de openbare ruimte. www.merijnvrij.nl
Mooi hoor!