| De Waterlelie. Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zoo blank is en zoo stil haar kroon uitplooit in ’t licht. Rijzend uit donker-koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenscht niet meer . . . . |
Categorie: Kunst
We zijn allemaal groen
Deze foto stond dit weekend in allerlei kranten en op sociale media. Ik las het verhaal in NRC ((zaterdag = papieren krant-dag). Toen ik een digitale versie van de foto zocht (kamerplant puccini) kwam ik de foto overal tegen. Amusant om te lezen wat de verschillende kranten schrijven. Over dit concert voor kamerplanten in het operagebouw van Barcelona. Die na het concert werden uitgedeeld aan verplegend personeel.
Ik werd geraakt door de foto en door de tekst in de volkskrant. Na een korte inleiding stond er: “Even wachten tot de gniffelpauze voorbij is.” En vervolgens vooral opriep om open en met verbeeldingskracht naar de foto te kijken. En naar het verhaal dat je daar zelf in ziet. Zoals de ‘smilies’ van lampjes. Die waren we eerst nog niet opgevallen.
Dit is wat het kijken naar de foto bij mij opriep.
We zijn allemaal groen
We zijn allemaal kamerplanten
Ook al heb ik brede bladeren, en jij smalle.
Groei ik in de breedte en jij in de hoogte.
We zijn allemaal kamerplanten.
We zijn allemaal groen
We zijn allemaal mensen.
Ook al heb ik een andere kleur dan jij.
Woon ik in Nederland en jij ergens anders.
We zijn allemaal mensen
April 2020: perenbloesem
Roze knopjes.
Witte bloesem..
Diepblauwe lucht.
Vorst in de nacht.
Oei.
De fruittelers sproeien
een laagje ijs
om de knoppen.
In de tuin gaat het goed.
De sierpeer
bloeit
gewoon door.
Piemelaatjes
Kleinzoon komt bij Oma.
Oma zullen we samen naar de piemelaatjes gaan kijken?
Tuurlijk, zegt Oma.
Samen lopen ze de tuin in.
De primula’s staan prachtig in bloei.
Abbey Road
Je kent vast wel de hoes van de Abbey Road elpee van de Beatles. Ja, die waar ze achter elkaar lopen, over het zeprapad.
Toen ik de witte krokussen bij ons in de tuin het grindpad zag oversteken, moest ik lachen en daar aan denken. Met dank aan de mieren, die het krokuszaad zo netjes verspreiden.
Raadplaatje: abstracte kunst?
Stil
Een vlaag warme wind doet de witte zee golven.
Zachtjes dobberen.
Het geluid van de auto in de verte wordt overstemd door
insectenzang.
Zoemen en tjirpen, en dan even stil.
Zachtjes dobberen mijn gedachten.
Dan stil.
Sneeuwbes
Lichtjes in de stad.
Kersttakken op de markt.
Sneeuwvlokken van watten
bij juffrouw Lanterfant.
Schommelen in de sneeuw
rond en rond.
Het is 10 graden.
In de tuin volop witte ballen.
De sneeuwbes, zonder blad.
Veel bal,
soms drie op een kluitje
Poes Roest
De buren zijn op vakantie geweest en wij zorgen dan altijd voor de poes. Die is inmiddels poes-aan-huis hier, en heeft zijn eigen stoel op ons terras in beslag genomen.
Nu zijn de buren terug en ze brachten een kadootje mee. Vaak is dat een lekker hapje uit de omgeving van de vakantie bestemming, deze keer een kunst, uitgezocht door de buurman. Een poes van cortenstaal, mooi oranjebruin door het roestlaagje.
Nu nog een mooi plekje uitzoeken. De eerste plek waar ik het probeerde meteen goed. In het tussenstukje tussen de serre en de badkamer (rechts). De foto hieronder is vanuit het keukenraam. Het eerste wat we ’s morgens zien als we de keukeninkomen is silhouet van de poes. Zo grappig, dat je steeds uit een ooghoek een poes meent te zien. Het lijkt net of de poes zich klaarmaakt om te springen, kijkt geinteresseerd omhoog. Misschien moeten we daar een klein vogeltje of vlinder op de muur hangen….
Papaverpoem
Het zijdeblad geel,
met een franje oranje,
straalt zacht in de zon.
Hommels en bijen
bezoeken haar hart voor het
maanzaad van morgen.
Rammelend doosje
als de zaden gaan drogen.
Een tijdcapsule.