Categorie: Rariteit

Oude Schoenen

Ik was aan het opruimen en kwam nog een paar oude veiligheidsschoenen tegen. Van boven tip top in orde, maar met de rubber zolen was iets mis gegaan. Ze moeten bestand zijn tegen allerlei vervelende stoffen en s=zuren en scherpe voorwerpen…. maar niet tegen de tand des tijds. Het rubber was helemaal plakkerig geworden en gaf af aan mijn handen. En dus ook aan elk vloeroppervlak waar je over loopt.

In de kliko? Nee, eerst maar een tussenstop, als tuinschoen. Geconstateerd dat ze heel mooi glimmen als ze kletsnat zijn. Benieuwd hoe ze aan het eind van de zomer eruit zien.

NB. Toen we vorige week wandelden vanaf Roodeschool naar Uithuizermeeden kwamen we in het gehucht Oosternieland op verschillende plekken langs de weg ook beplante schoenen tegen…

Oosternieland

Tafeltje van Margriet

Gister kwam Margriet op bezoek, kopje thee (voor de eerste keer) op terras in de tuin. Ze bracht een heel toepasselijk kano mee, nog voor mijn verjaardag. Een zelfgemaakt tafeltje, gemaakt van de steel van een oude tuinschep. Onder aan de steel een stevige pin (van een oude tentharing), waarmee het tafeltje makkelijk in het gras, of tussen de tegels van het tuinpad gestoken kan worden. Waar je toevallig wilt zitten in de tuin. En daarna gaat het tafeltje , makkelijk aan het handvat pakkend, gewoon weer mee baar binnen. Vanmiddag probeerden we het tafeltje uit, op het tuinpad naar de vijver toe.


Test 1: werkt het voor een kopje thee?
Uitslag test 1: Ja.
Test 2: werk het voor een glaasje witte wijn?
Uitslag test 2: Ja.

Op de achtergrond zie je een stukje van ns sneeuwklokjesveld

Ome Beuk en Sneeuwkonijn

Dit bochtje lopen we niet zo vaak, maar als we in de buurt zijn, altijd even langs bij Ome Beuk. Op de foto eind december: Ome Beuk in kerstkledij.

Ome Beuk
Sneeuwkonijn

Tijdens ons ommetje in het dorp vandaag zagen we nog wat resten van sneeuwpoppen, vanmorgen vroeg gemaakt in de 1 cm dunne sneeuwlaag. Grasveld inmiddels groen, daar vielen de sneeuwpopjes (30-40 cm groot nog maar) wel op. Jitske stuurde me deze toe vanmiddag: Sneeuwkonijn de jacht ontkomen, Weg voor de Jagerskampen in Haren. Kijk hoe leuk.

Blote digitalis

Soms hoor je wel eens dat mensen regelmatig dromen dat ze naar hun werk gaan en vergeten zijn hun broek aan te trekken. Planten overkomt het wel eens in het echt. Deze foto’s zijn van een vingerhoedskruid die ‘vergeten’ is om bloemen, de vingerhoedjes te maken. Wel meeldraden en stampers, maar de bekende vingerhoedjes ontbreken. Ik zag het van een afstandje al, omdat deze toorts een gelige kleur had, niet wit of paars. En van dichtbij zie je waarom. Bizar.

Bij Ina H. in de tuin

Aparte Vogel

Een paar dagen geleden was ik bij Margreet op bezoek. Zij woont in Groningen, vlak bij de Euroborg, Het woongedeelte van het huis is op de eerste verdieping, en daar is ook een terras. Op de reling van het terras zit al jaren deze aparte vogel. Mooi is niet het goede woord, met zijn opgetrokken vleugels en grote voeten, wel bijzonder karaktervol.
Toen ik hem van dichtbij bekeek, bleek dat ie gemaakt van papiermache, met een heleboel laagjes lak er over. Ik dacht eerst dat het brons was. OM hem goed droog te houden, moet ie wel regelmatig even van de reling af om een nieuw laagje te krijgen.

Bij Margreet

Vanaf de bank, met de koffie in de hand, gleed steeds mijn blik naar buiten naar de aparte vogel, die juist naar binnen keek. Wilde hij weg uit de motregen?

Rariteit: Joke’s uiltje

Hetty-Hanne stuurde me deze foto. Niet een echte rariteit, wel een uiltje met een verhaal. Toen Hetty- Hanne verhuisde, kreeg ze een huisje zonder tuin, maar wel met een plaatsje.  Joke stuurde 10 euro op met als doel: een lekker flesje wijn kopen, om op het plaatje te drinken. Dat heeft Hetty-Hanne niet gedaan. Ze ging op zoek naar iets om het wat treurige plaatsje
op te vrolijken. Het werd dit uiltje.

Hetty-Hanne groette het uiltje iedere dag. Nu, na twee jaar later, is het nog bijzonderder. Joke is overleden, en H-H glimlacht iedere dag in het voorbijgaan even naar het uiltje en heeft het idee dat Joke via het uiltje teruglacht. Een mooie herinnnnering.

Rariteiten: Beetsterzwaag

Via de rariteitenoproep zijn deze binnengekomen.
Van Paula uit Beetsterzwaag.
Inzendingen welkom.

Waxinelichtjeshouder

UIt van hout

Weerstokje

Fob aardbeien

  • Zelf gemaakte soeplepel op een plankje van een oud Zweeds huisje (meer dan honderd jaar oud), waxinelichtje er in en je hebt gezellige sfeerverlichting op je terras
  • Paula’s zelf getimmerde uil, van alleen maar spullen gevonden in het bos rond haar Zweedse huis. De neus is een door een eekhoorn afgeknabbelde dennenappel, ze laten het puntje altijd ziten, zeker niet lekker.
  • Weerstokje gemaakte van een dennentak, geeft perfect de weersvoorspelling voor de komende 2 dagen aan (haar Zweedse buren noemen het “de piemel”)
  • Als aardbei vermomde steentjes om de vogels op afstand te houden, het idee is dat ze een paar keer hard pikken in een steen, hoofdpijn krijgen en vervolgens de aardbeien met rust laten. Maar een beetje hoofdpijn is nog altijd beter dan verstrikt in een net.