Het was zo aangenaam vanmiddag, dat we op het bankje tegen de fietsenschuur in het zonnetje een radlertje dronken. Rechts van ons scheen de lage middag zon onder de bomen door. Langs de geelgroene hakanoclea en dieper naar achter, waar de struikvarens staan. In de zomer komt de zon niet zo ver, en staan de varens in de schaduw van de bomen erboven. Een klein prive stukje oerwoud. Zo mooi.
Categorie: Tuin
9 oktober, in de tuin
Heerlijke nazomer dag vandaag. Na een flinke wandeling vanmorgen via de ook nog even de tuin in. Een stukje van de verhoogde border bij het stapelmuurtje kon wel wat onderhoud gebruiken. Het was eerst een mooi hellend stukje grond met allemaal welke lage bodembedekkers in verschillende kleuren, maar langzamerhand was er groter spul in terecht gekomen dat de bodembedekkers verdringt. Verwijderd: een kerstboompje (inmiddels 50 cm hoog, die stond er al jaar of 2-3), een aantal pollen van een eurphorbia (ik denk e. dulcis, zoete wolfsmelk), een flink aantal uitlopers van kleinen anjertjes, een kleine es (boompje in wording), diverse pollen ruige veldbies (luzula pilosa), een aantal geraniums en een filipendula rubra ‘robusta’, een zachtroze grote zus van de moerasspirea.
Een deel klaargezet voor de najaarsplantenruil volgende week (hoe krijg ik het allemaal mee?). De rest op de composthoop.
Al dit schepwerk was bedoeld om een leuk bodembedekkertje, familie van de aardbei, met blauwgroen blad en witte bloempjes, weer wat te ontzetten. Jaren en jaren geleden kreeg ik een stukje van Willie mee op een plantenruil, mooi plakkaat geworden met flinke wortelstokken onder de grond en ook een soort knolachtige verdikkingen (handig voor voedsel en wateropslag). Paar stukjes opgepot, van de anderen deel van de oude wortels verwijderd en weer teruggezet op de zelfde plek.
Maar niet voordat er een aantal bollen onder gezet waren: allium bollen (uitklaar gevallen als teentjes knoflook, dus niet zeker of dat komend jaar wat wordt, een flink aantal witte narcissen (n. recurvus), en twee plekjes met roze typen, vorig jaar opgegraven en in de schuur laten opdrogen.
Om gegraaf van de vele buurpoezen te voorkomen in dit ‘kale stukje’ grond heb ik een paar plantjes die ik nog in potten had staan er boven op geplant.
Nog steeds mooie rode bloemen van de incarnaatklaver. En heel leuk (foto 2): een aantal zaadjes in de uitgedroogde pluimpjes is ontkiemt. Dat had ik al eens eerder gezien bij kaardebollen.
Vanaf tuinbank: uitzicht op een zacht wiegende bos helianthus lemon queen (met veel bijen) door de wuivende stipa gigantea halmen heen.
En Foto 4: de bonte klimop die tegen de verre schuur groeit is volwassen geworden en heeft een enorme hoeveelheid bloemknoppen. De bloemen vormen een feestmaal voor insecten – wespen, bijen , zweefvliegen – als ze binnenkort open gaan.
Ouddolf achtig
Deze tijd van het jaar komen plantcombinaties zoals veel gebruikt door Piet Ouddolf in zijn ontwerpen helemaal tot hun recht. In het zachte herfstlicht, na een regenbui. Beetje los, beetje scheefgezakt. Pas er allemaal bij.
Plantjes voor Petra
Petra is de jongste dochter van de buren, woont al jaren in Deventer en heeft nu een eigen huis… en een eigen tuin. Mooi, dan kunnen dan ook weer wat plantjes heen. Op de foto staan er een paar klaar, deze hebben de buren vorige week meegenomen naar Deventer. Volgend seizoen krijg ik vast een foto te zien van hoe de plantjes zijn aangeslagen.
Een bos geranium Maccrorhyzum (net uitgetrokken), vlasleeuwenbek, bollen spaanse boshyacinth, geranium himalayense, verbena hastata (net uit kier tussen tegels tuinpad uitgetrokken), zomerfijnstraal, een stokroosje (uit grindpad) plus zaadjes, verbena bonariensis, een paar kruiden…
Liebermann – mischung
Van de zomer al gekregen van Jitske, toen zij op fietsvakantie o.a. Berlijn aandeed. Ze was op bezoek geweest bij de Liebermann Villa aan de Wannsee.
Max Liebermann (1847 – 1935) was de zoon van een Joodse zakenman. Hij was meer dan 60 jaar actief als kunstenaar en maakte meer dan 1000 olieverfschilderijen. In zijn beginjaren werd hij verguisd, vanwege zijn realistische schilderijen van dagelijkse taferelen. Het was toen gebruikelijk Bijbelse taferelen en geidealiseerde beelden te schilderen. Vanaf 1900 begon hij impressionistische werk te maken. Hij kwam vaak ’s zomers naar Nederland en liet zich inspireren door de weidse landschappen, de zee en het strand, maar ook straatjes in hofjes in Haarlem en Overveen. Totdat rond 1920 het reizen naar Nederland voor hem onmogelijk werd.
In 1910 liet hij een zomerhuis bouwen aan de oever van de Wannsee; huis en tuin ontworpen door Paul Baumgarten (senior), met specifieke eisen voor huis en tuin van Lieberman zelf. De bloemen had hij uitgekozen met het oog op wat hij wilde schilderen.
Vanaf dat moment schilderde Lieberman vooral zijn tuin (en zijn villa). Liebermann was rijk genoeg om onafhankelijk heel zijn leven aan de kunst te kunnen wijden. Zijn leven kende ook tragische kanten, zeker in de aanloop naar WO II. Een korte docu vind je hier.
Vandaag de helft in de grond gestopt, met een stokje erbij. De andere drie volgen nog. Ben benieuwd.
Naast het terras
Na een wandeling van Annen via Schipborg naar Westlaren, in het stroomgebied van de Drentsche AA, en flink scheppen in de tuin was het goed toeven op het terras. Nou eigenlijk naast het terras, want het terras krijgt in deze tijd van het jaar bijna geen directe zon meer. Een stoel op het dwarspad voor het terras langs bracht uitkomst. En ook net weer een iets andere blik op de tuin, terwijl ik tuinmijmer met een glaasje wijn in de hand.
Effe scheppuh…
Dit weekend flink aan het knippen en scheppen geweest. Eerst de takken en takjes die ik over de rechter composthoop had opgestapeld verwerkt, deels in takkenwal, deels in de kliko.. Toen compost van 2 jaar geleden uit de compostbak links achter in emmers geschept en in een van de twee kunststof compost bakken gedaan. Drie grote emmers staan nog in de schuur (uit de regen) om binnenkort her en der in de tuin uit te strooien. Vervolgens de ‘actieve’ compost hoop, links voor, omgezet naar links achter. Deel zaterdag en deel vanmiddag. Warm werkje, vanmiddag stond ik in mijn T shirt buiten te scheppen. En nu ziet het er tip top uit.
En vanaf morgen liggen de eerste schillen en groenteresten weer links voor, begin van nieuwe hoop.
Kiekeboe
Mijn thuiswerkplek is de kamer aan de voorkant van het huis. Als ik opzij kijk naar recht een raam waardoor ik uitkijk over een bloembak met (nu uitgebloeide) lavendel en santolina. Tijdens het bellen afgelopen donderdag zag ik uit een ooghoek iets bewegen. Kiekeboe, wie kijkt naar nieuwsgierig naar binnen? We noemen haar Aagje. Ze moet ergens hier in de buurt wonen, banjert regelmatig door de tuin.
Bollenmand
Achetin de tuin staat een grote zwarte plastic pot met bolletjes. Ik zag dat de eerste groene slierten (ik denk blauwe druifjes) al weer zichtbaar zijn. Mooie tijd om de bollenmaand, die al een paar maanden in de schuur staat ook naar buiten te halen. De bolletjes zijn hier nog in ruste, omdat de mand droog heeft gestaan. Ondanks dat ik de bovenlaag van de mand met plastic had afgedekt, zag ik dat kleine boefjes (muizen) zich tegoed hadden gedaan aan de bolletjes. Alle crocussen in de bovenlaag waren verdwenen, alleen nog wat van de buitenste velletjes van de bollen. Ik had nog wat crocussen over van een klusje een week of twee terug in de voortuin. Die zitten nu in de toplaag. En de mand is inmiddels aardig ingewaterd (en met de regen de komende twee dagen helemaal). Klaar voor een nieuw bollenseizoen en bloemen volgend voorjaar.
Amplexicaulis
Eerder schreef ik over een aantal planten die erg last hadden gehad van de droogte deze zomer, waaronder de persicaria amplexicaulis. Het blad was helemaal gelig en verdroogd. Toen ik gister -tussen de buien door ook af en toe stralende zon- eens dichterbij ging kijken vond ik het eigenlijk wonderschoon. Fraaie herfstkleuren in het blad met nog steeds de laatste bloemen in bloei. Dat is anders dan minder droge jaren. Dan zijn de bloemen vaak al uitgebloeid voordat de herfstkleuren in het blad komen. En meestal is het dan ook al kouder (of natter), en zitten we niet meer zo veel buiten op het terras om op de planten uit te kijken.
Eerder dit jaar bij het delen van de planten had ik twee soorten, de p. amplexicaulis ‘Firetail’ (donkerrood) en de p. amplexicaulis ‘Rosea’ (zachtroze) bij elkaar gezet. Ik heb de rosea stengels nu met een stukje wol gemarkeerd, zodat ik verder in najaar of volgend voorjaar desgewenst de verschillende kleurgroepen weer uit elkaar kan halen.