Gister weer een panorama gemaakt, vier foto’s vanaf het tuinbankje: schuin naar rechts, recht vooruit, schuin naar links en helemaal naar links.
Vergelijk eens met het winterbeeld. Zie link naar blog van januari 2019.
Alles in en om onze tuin
Gister weer een panorama gemaakt, vier foto’s vanaf het tuinbankje: schuin naar rechts, recht vooruit, schuin naar links en helemaal naar links.
Vergelijk eens met het winterbeeld. Zie link naar blog van januari 2019.
Het zal mij benieuwen of onze geranium maderense in bloei gaat komen. Van horen zeggen had ik begrepen dat de maderense in het derde jaar bloeit. Ons exemplaar is van maart 2022. In de zomer van 2022 en 2023 ingegraven met pot en al in de tuin (tip van de verkoopster) en in najaar weer opgenomen. Inmiddels twee winters binnen laten overwinteren (met alle luizenaanvallen van dien) en de afgelopen weken eerst in serre en toen op overdekt terras. En nu (dare devil dat ik ben) gewoon direct in de volle grond gezet. Eens kijken of het dit jaar gaat lukken.
De foto’s zijn van twee weken geleden, van de geranium maderense in de Hortus, toen nog in de publiekskas. Inmiddels staat ze ook buiten, zag ik van de week, wel in pot.
Vrijdagmiddag vloog een hommelkoningin de serre in, en zoemde luidruchtig in de nok van het glazen dak van de serre. Ze kwam maar niet omlaag , dus we konden haar niet buiten zetten. Een hele tijd de serredeur open gelaten in de hoop dat ze zelf zou vertrekken. ’s Avonds bij het sluiten van de deur zag of hoorde ik haar niet meer. Naar buiten gegaan?
De volgende ochtend zei Eddy: “ze zit er nog”. En weer vliegen, vliegen, steeds tegen het glazen dak aan botsend. Is dat nou wat ze een glazen plafond noemen? Uiteindelijk ging ze moe boven aan een raam zitten. Met de borstel van de bezem kon ik net bij haar in de buurt komen, en ze stapte over op de bezemharen. Voorzichtig naar buiten en naar een papaver toe. Ik weet dat ze die lekker vinden. Met een klein zetje van mij belande ze in de bloem. Een paar rondjes door de bloem heen, drinkend van de nectar. En ZOEMMMM , met een zwierige bocht vloog ze hoog over de tuin van de buren weg.
Ineens liep ie in de achtertuin.
De wolf.
Niet zomaar een Wolf.
Een wolf met een rode halsband om.
Wolfje heette ie, nu langzamerhand Wolf.
Woont twee huizen verderop.
Was tot nu toe wat voorzichtig, maar kwam gister mouwend naar me toe.
En voor me op het pad over de grond rollen.
Zal niet lang duren voordat ie ook op het terras ons gezelschap komt houden.
Eens kijken wat Flock daarvan vind.
Woeker en woeker naast elkaar. Daslook en gele dovenetel. het zijn echte ’thugs’ , zoals de Engelsen dit soort woekerplanten noemen, Maar wat bloeien ze mooi in deze tuin van het haar. Met Hommels hangend aan de gele lipbloemen, en tientallen honingbijen vanmorgen op een zonnig veldje daslook in de tuin. Zou de honing dan ook een beetje naar uien smaken?
De laatste twee foto’s zijn van de bloemknoppen van de meidoorn. Pas op het beeldscherm van computer zag ik het kevertje. Wat denk je. Hoe zou die heten? Het meidoornhaantje.
Is het geel of is het groen?
De kleur van bloeiende wolfsmelk. Dit is de cipreswolfsmelk, euphorbia cyparissus. Zoet geurend naar nectar in het voorjaar. Woekert en kan enorme vlakten vormen. Dus niet in een border neerzetten. BIj ons staat ie in een strook tegen het huis, in het grind van de oprit. En alle sprietjes die buiten de strook van 50 cm komen worden het hele seizoen door Eddy rigoreus uitgetrokken. Anders was inmiddels de hele oprit een geelgroen tapijt. Ook mooi, maar niet handig.
Na de bloei verkleuren de bloemen rozerood. Net als andere wolfsmelken is het melksap giftig.
In de Gardener’s World aflevering van 12 april op BBC 2 was een reportage over een Engelse dame die de nationale collectie had van geums. Ruim honderd soorten had ze in de tuin. Veel in oranjeachtige, warme tinten. Aan de vorm van de bloemen kun je zien dat ze onderdeel uitmaken van de rosaceae, de rozenfamilie. Net als aardbeien bijvoorbeeld (en appels). Misschien dat ik nog wel eens een andere geum in de tuin zet, maar op dit moment hebben we twee soorten. De twee inheemse soorten in Nederland : geel nagelkruid, geum urbanum, en knikkend nagelkruid, geum rivale. EN die laatste vind ik misschien wel de mooiste van allemaal.
Elke foto die je ervan maakt … ingetogen elegantie ten top.