Categorie: Tuin

In de Gardener’s World aflevering van 12 april op BBC 2 was een reportage over een Engelse dame die de nationale collectie had van geums. Ruim honderd soorten had ze in de tuin. Veel in oranjeachtige, warme tinten. Aan de vorm van de bloemen kun je zien dat ze onderdeel uitmaken van de rosaceae, de rozenfamilie. Net als aardbeien bijvoorbeeld (en appels). Misschien dat ik nog wel eens een andere geum in de tuin zet, maar op dit moment hebben we twee soorten. De twee inheemse soorten in Nederland : geel nagelkruid, geum urbanum, en knikkend nagelkruid, geum rivale. EN die laatste vind ik misschien wel de mooiste van allemaal.

Elke foto die je ervan maakt … ingetogen elegantie ten top.

Wat vinden jullie van deze tulp?
In eerste instantie dacht ik … neuuh.
Zacht pastel roze met helder-dooier geel.
Da’s toch geen kleurcombinatie!

Ik ben van mening veranderd. ‘It grows on you’.
Niet in het minst trouwens omdat het een op Kreta veel voorkomend wild tulpje is. ’s Avonds of op grijze dagen: bloem dicht. In de volle zon… een breeduit lachend open bloemengezicht.
Tulipa saxatilis heet ze. Met twee bloemen aan 1 stengel.

We hebben al jaren geleden een grote bollenmand van onze biuren gekregen, met laagjes van verschillende bollen. De afgelopen weken een komen en gaan van bloemen, waaronder krokussen, hyacinten, narcissen en nu nog een paar tulpen. De laatste twee wat topzwaar in de bloemen, dat werden een soort hangnarcissen en hangtulpen.

Verder hebben we een aantal leuke botanische tulpen, tulpen die wat bloeiwijze en groeiwijze wat dichter bij de oorspronkelijke wilde tulpen staan. Zo leuk. Ze kunnen ook beter verwilderen, als ze op een goede plek staan. Doen het ook leuk in pot.

Meer over botanische tulpen op de website van De Warande .

De zuidenwind bracht saharazand dit weekend en idioot hoge temperaturen. Een evenaring van het maximum hier in Groningen (uit 1946!), met ruim 24 graden gister. Vandaag iets minder warm. Geweldig om in de tuin bezig te zijn.

Verticuteerapparaat bij buurman Reint geleend en daarmee een heleboel mos uit het grasveldje gehaald. Bij het terugbrengen aan de praat geraakt en lekker buiten in de zon gezetten. Glaasje witte wijn erbij. Mooie afsluiting van het weekend. Nou niet helemaal, want na het eten kon ik natuurlijk ook nog even de tuin in. Oude grashalmen en takken die op een grote berg bij de composthoop lagen ‘verwerkt’ (als mulch op paadjes en op een van de takkenwallen. Het laatste snoeisel van o.a. de klimroos, en wat andere struikjes in de groen kliko. En nog wat grasjes uit het grindpad getrokken. Half 9 pas naar binnen.

Passend bij Pasen, gele kleuren. Soms hel geel zoals narcissen, soms botergeel zoals speenkruidjes, en soms dooier geel, zoals de bloemtrossen van de mahonia. De bijen zijn er dol op en de geur …. heerlijk! We hebben ze onder andere vlak bij de voordeur, innig vergroeid met de vuurdoorn. Elke keer als ik nu voor het huis langs loop snuif ik even goed de mahonia geur op.

Op 14 april is in Hortus Haren de jaarlijkse plantenmarkt. Ruim 20 kwekers komen er hun waar verkopen. Voor elk wat wils. Van super kleurig, tot subtielere plantjes. Van veelvoorkomend, tot superspeciaal.
Er is ook weer een kraam van de IVN werkgroep Wilde Planten Tuinen. En zoals elk jaar heb ik daar heel wat plantjes voor opgepot. Gister en vandaag de planten gesorteerd, en her en der een slak afgeplukt. De planten staan nu in dozen gereed voor Renee die ze met de auto op komt halen.

Uiteraard is er ook een stand van de Vrienden van de Hortus. Voor de toevallige bezoeker die nog niet eerder in de Hortus was en enthousiast geworden is van het bezoek aan de plantenmarkt. Bij die stand kun je Vriend worden en het hele jaar door langs komen in de Hortus.

Op verzoek van tuinbaas Walter kun je bij de Vrienden stand ook terecht voor het kopen van (overtollige) kuipplanten. Zonder kuip overigens en zelf af te halen/ mee te nemen.
Dit zijn planten die ‘dubbel’ zijn in de Hortus. Met de opbrengsten van de verkoop kunnen dan enkele nieuwe kuipen gekocht worden.

Kievitsbloem of Zwolse tulp. De laatste naam omdat kievitsbloem van oudsher vaak langs de grote rivieren werden gevonden. Ze houden van natte voeten en bloeien in geblokt diep-roodpaars of creme-wit. In ons eigen ‘landschap’ bloeien alleen de roodgeblokte: onder de appelboom, in een grasveldje waar redelijk veel schaduw is. Op de achtergrond zie je de beukenhaag tussen ons en de buren. Net een bosrand toch? Tip voor als je stinzenplanten (lage planten) op de foto zet, gebruik het kikkerperspectief, vlak boven de grond.

De kievitsbloem is een plant om snel bij te zijn. Ik ga bijna elke dag even kijken als de planten bijna in bloei komen. Diverse ‘onverlaten’ hebben het op de bloemen en stengels gemunt. Zijn het niet de knalrode leliehaantjes, dan zijn het de slakken. Soms knagen ze de stengel door net onder de knop, of eten de bloemblaadjes voortijdig op.

Van de week zaten we ’s avonds aan de koffie op de bank, we kijken dan uit het raam naar het oosten, tegen het witte huis van de buren aan. En opeens stootten we elkaar aan, kijk nou, het huis is helemaal roze. Niet een beetje , maar echt intens roze. Vlug even naar buiten, en nu omgedraaid met gezicht naar het westen. Vanuit de achtertuin zagen we deze prachtige roze hemel. Het duurde maar even, een paar minuten later was de felle gloed al weer verdwenen.