Alles in en om onze tuin
Jaaaaa, daar zijn ze weer!!
Ook dit jaar weer de lenteaankondigers ten top:
de primula’s veris aan de vijverrand.
Steeds een paar meer.
Eerst kleine verkreukelde blaadjes.
Dan een stevig groen rozetje.
Het begin van een knopje,
een gebogen stengeltje
buigt sierlijk haar nekje uit.
Daar bungelen de klokjes.
Primula Veris, echte sleutelbloem.
Veris betekent lente.
Op zaterdag 8 maart ben ik een groot deel van de dag in de tuin geweest. IN het begin met een jasje, later in fleece, en nog later was T shirt genoeg. Een flinke slag geslagen in het opschonen van de vijver. En terwijl ik. daarmee bezig was hoorde ik vlakbij geritsel. Steeds dichterbij. het bleek de eerste bruine kikker te zijn die terugkeerde naar zijn/haar geboorteplek: de grote vijver in onze tuin. Een klein zetje, en plons, de vijver in.
Noor, de buur-kleindochter , kwam kort daarvoor langs om te kijken of er al kleine kikkertjes waren. Nee, dat niet. Geen kikker te zien. Beetje teleurgesteld ging ze weer naar opa en oma. Kort daarna kwam deze eersteling de vijver in. Snel nog even Noor gehaald om de kikker -onderwater – te bekijken.
Later kwamen er nog een paar kikkers bij. Nog geen groot feest, zal niet lang duren.
In een dag ook het ijs verdwenen van de vijver. Het ondiepe opwarmende water begint weer te leven. Een groene kikker zagen we even op het randje zitten. Bootsmannetjes zwemmen weer aan de onderkant van het wateroppervlak hun rondjes ringslag. In de oude , halfvergane bladeren van het snoekkruid verschijnen mooie ronde gaten. Als of iemand aan het figuurzagen is. Als je goed kijke zie je de figuurzagen in actie, : een half uitgesneden boogje. Dit is het werk van de kokerjuffers, die weer verse rondjes uitsnijden om hun beschermende kokers van een nieuwe laag te voorzien. Kokerjuffers zijn de larven van schietmotten. Schietmotten lijken een beetje op nachtvlinders, maar ze hebben geen geschutte , maar behaarde vleugels. In het larve-stadium leven ze vaak in water. De kokertjes worden gemaakt om het zachte lijf te beschermen. De kokerjuffers gebruiken materiaal dat ze kunnen vinden: bij onze in de vijver rondjes uit plantmateriaal, maar soms ook zand of kleine schelpjes, of schildjes van andere waterbeestjes. Jean-Henri Fabre, een Frans entomoloog, noemde de larven zichzelf aankledende insecten. De kokers zijn van achter open, het is dus een soort rolletje. De belangrijkste eters van kokerjuffers zijn vissen. Die pakken vaak zo’n kokertje, blazen van achter de larve uit het kokertje, en eten het dan op.
Heel veel meer informatie op deze link van wikipedia. Daar staat een lang artikel met allerlei weetjes. Bv. wat er met hun kaken gebeurt als ze verpoppen en dat het een hele oude insecten soort is. DE
De kleine vijver in onze tuin is bijna onvindbaar. Aan alle kanten ingebouwd door o.a. een grote varen, overhangende irissen en ander spul. Vrijwel nooit valt er direct zonlicht op en de bak zit helemaal vol met hoornblad, een zuurstofplant. Toch is het daar uitstekend toeven voor de kikkers. 1 groene en minstens 6 bruine wonen er. Af en toe doen ze een kwaakje naar ons toe.
Gister heb ik een paar planten rondom de kleine vijver ingekort zodat ik weer een klein paadje naar de vijver heb gecreëerd. Kan ik daar ook eens van dichtbij kijken. Vanmorgen zat een kikker op de rand (1), de tweede hing bij de rand van de vijverbak en stof op het punt er uit te klimmen, de rest hing lekker te dobberen tussen het hoornblad.
Poes Pietje van een paar tuinen verder op komt vaak uit de vijver drinken, nu ik wat ruimte gemaakt hebt zie ik een ‘platgetreden’ poezenpad richting de vijver. Vanavond zat Pietje te hengelen in de waterplanten met een voorpootje. Waarschijnlijk geïntrigeerd door de kikkers.
Elk jaar weer een sport om te tellen hoeveel kikkers we in onze vijver kunnen tellen. Dit jaar in ieder geval een absoluut record. Grote, middelgrote, kleintjes. ’s Morgens beginnen ze op te warme op de waterlelie bladeren, daar zijn ze het makkelijkst te tellen. Daarna verhuizen ze naar het randmuurtje. En nog later aan de oever vlak bij het pad, of aan de overkant van de brug. Veel lastiger te tellen door al het overhangend blad. Erg leuk om bij het langslopen opeens een spektakel aan plonzen te horen. Of als poes Flock langsloopt…
Afgelopen zaterdag werd de halfjaarlijkse plantenruil van de Wilde Planten Tuinen Groep, een lokale IVN werkgroep, gehouden in de tuin van Tjerk en Nynke. Verschillende vijvers, tuin overlopend in het achterliggende landschap. De eerste foto was per ongeluk op zijn kop, maar dat ziet er wel leuk uit, dus zo gelaten.
Ik had in de fietskar een kratje met planten meegenomen, die waren over van de Hortus Plantenmarkt vorig weekend. Andere keren was het de dag ervoor, of ’s morgen vroeg nog her en der wat uit de tuin scheppen om mee te nemen. Nu dus simpel: kratje met opgepotte plantjes in de kar. En een plu mee, voor de zekerheid. Er waren ongeveer 15 mensen, waarvan 3 nieuwe. Da’s mooi, niet alleen om nieuwe tuinvrienden te maken, maar ook omdat nieuwe mensen vaak heel veel plantjes meenemen. De ‘ouwe getrouwen’ hebben die plantjes allemaal al bij eerdere ruilen een keer mee naar huis genomen (of een later jaar naar de plantenruil).
Mee terug genomen:
een echte koekoeksbloem (in grindborder)
een dagkoekoeksbloem.
een wilde bertram, nog in pot. Beetje laten aansterken voordat ie de strijd met de slakken aangaat.
potje paarse morgenster
een tongvaren
een klein kruipertje met gele bloempjes van Roos (naam nog opzoeken)
een ruige anjer
Vorige week zaten ze nog allemaal bij elkaar, lekker warm in de resten van de oplossende eiwitbolletjes van het kikkerdril. Inmiddels zwemmen ze tussen de waterplanten, tenminste degenen die de ‘snackbar’ voor salamanders overleefd hebben. Hier zijn ze nog redelijk plat, maar de komende weken worden de koppies steeds dikker en dikker. Todat de de staart laten vallen en het dikkopje een kikkertje is geworden. Dit zijn kikkervisjes van de bruine kikker.
Een week later: een enorme grijze kikkereitjes-brei in het ondiepe deel van de vijver. Er hangen nog wat mannetjes bruine kikkers rond. Dames bruinen kikker lijken inmiddels weer vertrokken, het land op. De reiger zag waarschijnlijk zijn kans schoon toen de kikkers alleen aandacht voor elkaar hadden en iet voor de omgeving. Maar toch verschrikt en laten vallen: op onze oprit, een heel stuk van de vijver vandaan lag een dode bruine kikker. Of … een andere beest is er mee aan de sjouw gegaan.
Hoe dan ook. Verse voorraad bruine kikkers is ‘in aanbouw’.
Komende week kun je gratis afhalen een paar stukken snoekkruid. Ik heb een enorme emmer vol uit de vijver gehaald, en eigenlijk kan er nog meer uit. Stuur even een mail als je interesse hebt en in de buurt van Haren woont.
Mooie plant voor het ondiepe deel van een vijver. Bij mij staat ie in de losse vijvergrond en breidt zich fors uit. Als je de plant in een vijvermandje zet blijft ze waarschijnlijk beter op haar plaats. Mooie lila bloemaren later in de zomer. Nu vrijwel uitgebloeid, maar het bald is nog wel stevig groen. Niet lang meer, dan sterft het bovenwaterse deel af.
Op 28 maart zag ik de eerste blob kikkerdril in de vijver. Op 30 en 31 maart een heel spektakel van hossende bruine kikkers. Nu ligt een groot deel van het ondiepe stuk van de vijver vol. De rust is wedergekeerd, op het kikkerfront. Her en der zag ik er al weer een bruine kikker op het land. En nog maar even en de puntjes worden komma-tjes. En dan komen de koelkopjes uit.
