Alles in en om onze tuin
Als een kat een plant was, dan kon je kleine poesjes maken door de kat te stekken. Gewoon in een bak met grond, watergeven en dan komen er worteltjes aan. Als de kat lang genoeg blijft zitten dan. Buurpoes van paar huizen verderop, Suzan, deed haar best. Uren lang bracht ze vandaag weer door in een van de plantenbakken. Nog geen stekjes gevonden.
Tuurlijk bloeien bomen als eiken en beuken ook. Anders zouden er ook geen eikletjes en beukenootjes aan komen. Maar meestal zie je die bloemen niet, omdat ze hoog in de boom, en vaak groen, zijn. Bij een wandeling deze week langs het Friesche Veen kwamen we langs een laantje waar zowel eik als beuk de takken heel laag bij de grond lieten hangen. Op ooghoogte voor ons.
Net als veel andere bomen hebben eiken en beuken een soort katjes, kleine bloempjes in een trosje. En het blad is nog bijna lichtgevend groen. De vroege lentekleuren.
In deze tijd van het jaar, wolken van kleuren, van de azalea’s en rodondenrons. Zure grond, maar niet uitdrogen. Deze azalea’s in onze tuin zijn iets hoger dan een meter en al zeker 30 jaar oud. In Japanse parktuinen kun je een overweldigend landschap van kleuren zien. Nu even niet, zonder openbaar vervoer lastig te bereiken. Aan de overkant van de straat, bij Hermien staat een reusachtige rodo, met witte bloemen. Vanmorgen zag ik dat ie in bloei stond.
Oproep: is er iemand die fraaie azalea’s in de tuin in bloei heeft staan deze week, en die binnen 10 km van Haren woont. Stuur een email/berichtje, dan kom ik graag kijken. Vanaf de staat als het te zien is, of met vooraankondiging op 1,5 meter afstand. Voor anderen: stuur een foto 😉
NOg steeds nieuwe verrassingen in de bollenlasagna pot. Een laag fraai tulpje en een hele zachtgele gevulde narcis. Afgelopen weken de pot wel een paar keer water moeten geven. Zo droog. De bloemen en hun bladeren hingen slap over de rand naar beneden. Gelukkig valt de pot goed op, hij staat naast onze voordeur. Op tijd erbij.
Loop je langs een border waar de tulpen of narcissen zijn uitgebloeid. Breek de knoppen er dam even uit. Hier zie je dat de narcissen al flinke zaaddozen aan het maken waren. Kost alleen maar kracht, weg ermee.
Potgrond was op, dus nieuwe plantjes uit de tuin delen en oppotten moet heel even wachten. Ik had nog wel een zakje zaai- en stekgrond. Zelfde spul, zonder voeding, en met extra grit/vermiculiet voor goede drainage.
Ok dan wat zaaien en stekken.
Op het zaaifront: die leuke oranje cosmea en donkere, grote afrikaantjes die ik nu al twee jaar heb gezaaid zijn nog niet gekiemd, 1 van elk pas.
De muurbloemples zijn de laatste twee dagen uit de grond gesprongen, bijna in elk plugje een miniplantje.
Op het stekfront:
In een kweekkasje heb ik kopstekken van anjetjes gezet, een hele hoop. Staan nu in de vensterbank. En ook een paar in potjes buiten, eens kijken wat beter gaat.
Oeps! Terwijl ik dit zondagavond schrijf bedenk ik dat er een dichtgebonden plastic zak, met een heleboel lavendelstekken in de schuur staat. Glad vergeten vandaag,
Stekken van pepermunt, kattekruid en geranium tomentosum staan in glaasjes water. In de schuur nog wat potjes water met bessen struik stekken (ze zijn gaan bloeien terwijl ze gewoon op water staan!), een paar hortensiastekken, een citroengeranium.
Is het je opgevallen dat Turkse tortels bijna altij in tweetallen te zien zijn. Tegenover ons huis staat een lantaarnpaal, daar zitten ze met zijn tweeen. Toen we de voedersilo nog in de tuin hadden staan: met zijn tweeen op de pergola. Meestal voorbijgangers, passanten in onze tuin. Maar dit jaar hebben ze besloten om hun intrek in onze tuin te nemen.
In ieder geval voor het eerst dat we ze zo uitgebreid bekijken. Vanwege corona-thuiswerken én het mooie weer zitten we elke dag buiten, bij de koffie, om te lunchen, bij het avondeten. Vanaf het terras kunnen we dan rustig bekijken wat het vogelvolk zoal uitvoert. Nu de bomen nog niet allemaal/ helemaal in het blad zitten is het nog makkelijker te zien, dan wat later in de zomer.
Twee weken terug zagen we een paartje Turkse Tortels, laat ik ze Ayla en Umut noemen enorm druk bezig. Ayla zat in een an de drie wilde pruimen en Umut vloog naar de hazelaar. Hij draaide daar wat rond, brak een takje af en bracht die naar Ayla. Dat herhaalde hij de hele middag. Op een vrij onmogelijke plek, een hele steile , open vork in de pruimenboom drapeerde Umut de takjes, niet meer dan een open mikado-stapeltje. Geen enkel verband of versteviging. Geen enkele beschutting voor de gaaien of eksters. Dat lukt toch niet, dachten we. Ayla dacht van wel en ging er vol goede moed op zitten. Een dag of twee. Onder de pruimenboom lag een stapeltje takjes. En na nog een dag was Ayla weg. Toch niet geschikt.
We vermoeden dat het paar wel in de buurt bleef, regelmatig zagen we een tortel vliegen. Gistermiddag, eigenlijk op zoek naar een nestje van staartmezen die rondkwetterden in de bonte hulst, zag ik Ayla weer zitten. Precies boven het dwarspaadje achter in onze tuin. Een stuk meer beschut, dat wel. Ze moet ergens op onderstaande foto zitten. Over de kwaliteit van het nest heb ik wederom twijfels. Toen ik vanmiddag nog eens voorzichtig ging kijken, zag ik vrijwel de hele onderkant van Ayla. En heel weinig nest: ook nu weer een zielig hoopje takjes. Daar kan toch geen ei in blijven liggen zou ik zo denken.
Wordt vervolgd.
Wist je dat je heel makkelijke een reactie kunt geven op de verschillende blogjes? Aan de linkerkant van de tekst staat een klein menuutje, daar kun je op klikken om een reactie achter te laten. Verschijnt niet meteen, om spam te voorkomen, is er aan mijn kant nog een actie om de reactie toe te laten.
Sommige lezers sturen ook gewoon een mail. Met al dan niet een mooie foto of een reactie op een blogje.
Van Eedwin ontving ik een paar mooie landschapsfoto’s. Doeke is -vanwege Corona- gestrand in de Algarve, in zijn apaartement daar. Met mooie tuin. Hij hield het nog wel even vol, schreef ie.
Dit weekend was nationaal bijentelweekend. Veel mensen konden mee doen, mooi weer en thuisblijfadvies. Hommels zijn niet zo moeilijk, groter en langzamer, en je hoort ze vaak al zoemen voor je ze ziet. De kleinere wilde bijen en zweefvliegen zijn lastiger. Ze vliegen zo heen en weer. Tegen 4 uur ’s middags staat de zon volop te schijnen op een van onze bijenhotels, daar wiebelt het dan van de bijtjes. Vooral de rosse metselbij, maar gister zag ik volgens mij ook 1 maal de veel zeldzamere blauwe metselbij.
6 april was de eerste avond dat we buiten op het terras aten. Sindsdien de meeste avonden, het is steeds zo’n mooi weer. Gister hadden we een frisse salade, opgevrolijkt met een paar witte daslook bloemetjes. Daar hebben we er heel veel van in de tuin. Knoflookachtig smaakje.
Elke avond dat we buiten gegeten hebben heb ik een foto van onze borden gemaakt. Die ga ik dan nog een keer achter elkaar plakken. (Of zo)
In het tuinseizoen begint het weekend voor mij op vrijdagavond met het kijken naar Gardeners World op BBC2. Steevast eindigt dat met een rijtje klussen die je in eigen tuin kunt doen. Soms doe ik ze na, en soms gewoon wat anders. Monty Don is vaak bezig met zaaien of verplanten. Of snoeien, aanbinden, en later in het seizoen oogsten.
Mijn klusjes dit weekend o.a.
