Lente schoonmaak

Dit weekend met pyjamabroek onder de tuinbroek lekker bezig in de tuin. De zon scheen volop, de wind was schraal. Ik was zo bezig dat het warm genoeg was, ook al was er ’s morgens vroeg nog wat ijs op de emmer met water naast de schuur.

Voortuin 87

Beetje hier, beetje daar aan de gang. Sommige stukjes zijn nu al klaar voor de groei spurt. Gelukkig nog genoeg te doen. Komende periode, met het werken vanuit huis, is er geen reistijd meer nodig. Dus niet alleen in het weekend de tuin in, maar er is elke dag een beetje tijd vrijgekomen die ik daar ook voor kan gebruiken.

Achtertuin 85, rond de vijver
Achtertuin 87

Serre

Afgelopen vrijdag kwam Rene de serre schoonmaken van buiten. Zaterdag liep Eddy rond in zijn regenpak. Hij had de hogedrukspuit van Reint geleend en maakte de overkapping van het terras van binnen schoon. Vochtig werkje. En daarna het terras schoongespoten. Kijk eens naar het verschil tussen de eerste en laatste foto. Terras is nu klaar om in gebruik te nemen voor het zomerseizoen. Ook de kussentjes hebben we al tevoorschijn gehaald.

Binnenkant van de serre staat nu nog op de to-do-lijst. Hoge trap nodig.

Appeltje voor de winter

In het najaar verzamel ik altijd de appels van de Groninger rode kroon in de verre schuur. In een emmer deze keur, zodat de inwonende muis ze niet allemaal opknabbelt. Met het idee om ze in kleine hoeveelheden aan te bieden aan de vogels: als het vriest en de vijver is dichtgevroren en er geen drinkwater voor de vogels is. Mooi niet, deze winter. Dus de resterende voorraad nu maar in een keer buiten neergegooid. Voor de liefhebbers. Fleurig zo, dat rood en geel.

Rechts een grote stapel oude teunisbloemstengels, nu pas weggehaald, zodat de vogel er de hele winter nog zaadjes uit konden halen.

Estoi

Een kilometer of tien ten oosten van Faro ligt Estoi, een klein plaatsje met ongeveer 3000 inwoners. Estoi is bekend vanwege het Palacio de Estoi, een roze gepleisterd paleis, in Roccoco stijl. Gebouwd in de 19e eeuw en gerestauteerd begin 20ste eeuw. Inmiddels in eigendom van de gemeente Faro en toeristentrekpleister. Wij waren er twee jaar geleden, begin april, in Zuid Portugal op fietsvakantie.

Het was een aardig klimmetje om er te komen, naast de foto’s van de tuin heb ik er ook nog een van mezelf met een nogal rood aangelopen hoofd. Warm herinner ik me, en heerlijk afkoelen in een beschaduwd plekje, uitkijkend over de geometrische tuinen, met de rug tegen de koele blauwwittetegeltjes. Die tegeltjes worden als iets heel bijzonders beschreven, wij dachten: da’s toch gewoon Delfts blauw.

Stenen huis

Stinzenplanten zijn genoemd naar de plaatsen waar ze vaak in enorme aantallen zijn aangeplant (en later verwilderd) : een Stins is een stenen huis, een landhuis. In Groningen noemen we zo’n landhuis of kasteeltje vaak een borg, Stinzenplanten heten hier dan ook borgbloumkes.
Zo mooi, vroeg in het voorjaar en dan liefts velden vol van dezelfde: de sneeuwklokken in Amelisweerd, de aconieten in Wedde, of zoals hier de holwortel.

Bij ons is het veldje sneeuwklokjes uitgebloeid, onder de wilde roos staat de daslook. Zal niet lang duren voordat die in bloei staan. Inmiddels ook een respectabel oppervlak. Met uiengeur.

In de rui

Veel van de siergraspollen in de tuin heb ik al eerder afgeknipt. NOg niet deze miscanthus. De hele voortuin is bedekt met een laagje afgevallen grasblad. De halmen staan nog stevig overeind en hebben zelfs nog een restant van de pluimen. Deze pol staat een beetje in de (westen)windschaduw van de taxussen.

Binennkort aan de slag met de snoeischaar. Als het niet te hard waait tenminste, dan waaien alle halmen weg. Achter in de tuin, naast de verre schuur ligt al een imposante stapel halmen.