Minstens twee jongen, net zo groot als de ouder-spechten inmiddels. Af en toe proberen ze pa en ma zo ver te krijgen dat ze nog gevoerd worden. De ouder hangt aan de silo. Het jong zit er naast en wacht.
Grote bonte specht
Rozen willie
Vorig weekend even in de tuin van Willie. Een boordevolle tuin, waar van alles groeit. Veel fruitboompjes, maar ook veel rozen. Willie is er dol op en heeft er in de loop van de tijd heel veel verzameld. Bij elke roos vertelde ze de naam. Tja, die ben ik weer vergeten, maar gelukkig heb ik de foto’s nog. Ook bij Willie doen de rozen het dit jaar erg goed.
Rozentijd
Eerste helft juni is een geweldige tijd in onze tuin. De rozen (kloimrozen/ramblers) hebben elk jaar een wedstrijd, wie opent de eerste bloem? Twee weken geleden was Pauls Himalayan musk (de lichtroze), de eerste met 1 bloem. En dat terwijl Ghislaine de Feligonde al een tijdje haar knoppen oranje liet doorschijnen….
Nu overal watervallen van rozen.
Een paar foto’s en een filmpje.
Link naar filmpje onder de foto’s.
Genieten hoor.
Hommels op look
Fotoserie van 2 weken geleden, 28 mei. De hommels vierden feest. Zo veel lekkers in de tuin. De klokjes van de bulgaarse ui werden uitgebreid ‘bevlogen’. En ook bieslook is zeer in trek in deze tijd van het jaar. Als je lekker veel bieslook bij elkaar plant kunnen de hommels gewoon overstappen.
Draak
Game of Thrones is afgelopen en we weten niet waar de laatste draak naar toe gevlogen is. In de tuin zijn de drakentongen in ieder geval achtergebleven. De persicaria microcephala ‘Red Dragon’ is een ijzersterke vaste plant die in no time van uit het niets uitgroeit tot een flinke bol van ongeveer 1 meter doorsnee.
Deze foto is direct van ons terras genomen en omdat de persicaria nu al zo groot is is er weinig te zien van de mooie knalpaarse geranium die er achter staat (helemaal links zie je nog een paar bloemen.
Omdat net de Chelsea Flower show geweest is en ook Monty Don in Gardeners World nog herinnerde aan de ‘Chelsea Chop’, heb ik die toegepast op deze persicaria. Ongeveer 1/3 ingekort. Ik heb een flink aantal van de afgeknipte stengels in een glas water gezet, en ik verwacht dat ze binnen de kortste keren wortelen. De meeste persicaria soorten doen dat heel makkelijk.
Dan kan ik een nieuwe plant wat verder naar achter in de border zetten, en in het najaar deze eruit halen. Onder de persicaria blijkt zich namelijk nog een leuk polletje voorjaarslathyrus te bevinden, die nu helemaal verdwenen is onder de grote draak.
Omgevallen boom
Afgelopen week maar liefst drie keer forse wind gehad, met windstoten tot windkracht acht. Twee maal ’s nachts, en afgelopen zaterdag overdag.
Altijd weer een beetje spannend om dan de tuin in te lopen en te kijken hoe het erbij staat, of ligt. Wij zijn steeds de dans ontsprongen. De schade was: een afgebroken tak van een buddleja, aantal geknakte siergrashalmen, twee omgevallen vingerhoedskruiden, en een grote tak van de egelantier die nu een (weinig gebruikt) paadje verspert. Omdat de egelantier net bloeit, laat ik de tak even zo als ie is, en loop ik gewoon om. Oh ja, de gieter is ook omgewaaid.
Iets verderop in Groningen zag ik begin van de week flink wat afgerukte takken en op een klein perkje vlak bij de universiteit zelfs bomen om.
Nee, hij hing met zijn kruin in de boom aan de overkant van de straat….
Roze wolk
Een dankbare plant, schildersverdriet. Andere namen zijn steenbreek of hoe-langer-hoe-liever. Die laatste naam snap ik overigens niet, de bloemstengels worden niet langer dan 15-20 cm. Of slaat het op de lange bloeitijd? Dan snap ik het wel. De Saxifraga x urbium heeft wintergroen lage rozetten, een soort bekertjes met gekartelde blaadjes, en in mei-juni komt midden uit dat bekertje een bloemstengel met een heleboel kleine roze bloempjes. De rozetten zijn 5-8 sm in doorsnee en niet hoger dan een paar centimeter. Breiden zich op gunstige plekke goed uit tot een tapijt en dan krijg je wekenlang een roze wolk van bloemetjes.
Bij ons staan ze op een paar plekken langs het tuinpad dwars voor de serre langs. Afgelopen zeer droge, hete zomer, zijn aan aantal rozetten verdroogd, maar die schade is allang weer ingehaald. Zon of halfschaduw is prima, mooiste als je ze niet laat overgroeien met hogere planten (en dat zijn bijna alle planten).
Vossehandschoenen
Vingerhoedskruid in het Nederlands, foxglove in het Engels. Een spectaculaire tweejarige wilde plant. Halfschaduw, bosrand, dat vind ie fijn. Vaak tinten roze, soms tinten wit. En elke bloem met zijn eigen stippenpatroon aan de binnenkant. In de voortuin heb ik dit jaar een heleboel planten laten staan. Glorieus nu, mooiste tijd, deel van de bloemen al uitgebloeid, en de belofte van nog een heleboel extra. De hommels zijn er blij mee, en duiken enthousiast van de ene in de andere vingerhoed.
Polonaise
Grootste deel van de vijverrand was al in de schaduw vanmiddag. Met zijn alleen wilden ze toch in dat laatste zonplekje zitten. Lekker hutjemutje, dat wel. Toen ik nog een stap dichterbij kwam, sprongen ze pardoes allemaal het water in.
Tropische juni dag
Eerder deze week voorspelden ze 30 graden voor vandaag, zondag 2 juni. Ik geloofde er niks van. ’s Avonds lekker met fleece op terras. Ze hadden toch gelijk, de weermensen. Zat vandaag niets anders op dan op bankje in de schaduw een boekje lezen.
En met hoedje op een rondje door de tuin, op ‘jacht’ naar een stilzittende libelle. Dat is niet zo mooi gelukt, ik probeer het nog wel eens. Een paar andere foto’s in plaats van de libelle.
