Alles in en om onze tuin
Nog wel in de serre, maar de beschermende papieren zakken verwijderd.
Dan kunnen de knollen van de commelina en van de aronskelk rustig verder werken aan de opbouw van hun bovengrondse leven.
Joost K. Bouter staat er bij en kijkt er naar.
Onder de tafel staan nog een paar grote potten met begonia- en gloriosa knollen. Daar is nog niets boven de grond te zien.
Een crimi begint vaak met een stoffelijk overschot.
De politie inspecteur probeert uit de omstandigheden en aanwijzingen die hij verzamelt te achterhalen wat er gebeurd is. Moord, doodslag, ongeval, pech?
In deze aflevering: de staartmees.
Plaats delict: naast het huis, aan de voet van met klimop begroeide muur.
Tijdstip van overlijden: niet meer dan 24 uur voor de vondst. Zat nog goed in de veren, geen externe verwondingen te zien.
Getuigen: niet bekend.
Verdachten: the usual suspects, zoals de buurkatten.
Bijzonderheid: in zijn rechterpootje omklemt het staartmeesje twee kleine takjes.
Zou er dan toch geen sprake zijn van een misdrijf, maar is het beestje een avnd e koude nachten afgelopen week doodgevroren en in zijn slaap gebleven en omlaag gevallen…
Afgelopen weekend de eerste serie zaden gezaaid op 11 maart.
In verschillende vensterbanken staan kasjes en potjes.
Van links naar rechts, westelijke vensterbank in de eetkamer:
In de ‘grote kas’:
4 potjes tomaat red robin,
4 potjes peper cayenne ‘ring of fire’
In de middelste bak: 7×7 maal tagetes lucida, dragonafrikaantje
In de rechter bak: 7×7 maal brachisome iberidifolia
Nog niets zichtbaar.
In de voorkamer, ook vensterbank, gezaaid 11 maart.
Een traytje met 6 potjes, plastic zakje/ folie en rie.tjes erover als ‘kas’.
2 potjes grote oranje bloem, zelfgeoogst in drachten
2 potjes roze cleome, zelf geoogst uit plantsoen in Toulouse
2 potjes grote oranje ‘afrikaantjes-struik’, zelfgeoogst in drachten, zaailingen 2 cm
Tot slot nog 2 potjes, met plastic dekseltje erop.
1 potje met van Passiflora kado gekregen ‘boontjes’, gele lupine
1 potje boomspinazie (oud zaad, vraag is of er nog wat uitkomt)
Nog niets te zien.
Te koud voor de tuin.
Heerlijk om stukkie te wandelen.
Met hele oude pyjamaboek onder mijn gewone broek.
Houdt de ijswind buiten.
Muts en handschoenen mee.
Af en toe aan, af en toe uit.
Kleine eendjes, wintertalingen, gezien.
Quotum van 10.000 stappen gehaald.
Buiten koude wind, in de serre toch al bijna 10 graden.
Dan is de keus snel gemaakt.
Eens kijken hoe de bollen en knollen in de kelder er voor staan.
He, groene puntjes!
In de schuur liggen nog een paar zakken potgrond, dus ik kan de eerste portie gaan oppotten. Krukje erbij, verzameling potten om me heen, en grabbelen in de bakken met zaagsel en turf.
Het ziet er een beetje vreemd uit met al die papieren zakken. Ik ga ervan uit dat ze een beetje bescherming geven, een soort tent-per-pot, als het komende nachten nog flink afkoelt. Vanmorgen vroeg, 18 maart, bleek het -2 in de serre. Later op de dag bijna 10.
Als ik terugzoek wanneer ik de voorgaande keren dit jaarlijks terugkerend ritueel uitgevoerd heb, dan blijk ik weer een weekje vroeger begonnen te zijn.
Afgelopen dinsdagavond weer eens naar een lezing van de tuinclub gegaan. Presentatie van Els van Kooten, eigenaar van de kwekerij 
in Roswinkel, vlak bij Emmen. Wat betreft opbouw van de presentatie en het verhaal zelf… niet de beste die ik gehoord heb. Na een korte inleiding over het beginnen van de kwekerij, volgde een lange serie dia’s van planten. En dan weer heesters. En een serie rozen. We hadden een uitdraai met de plantennamen gekregen dus wisten welke plant wanneer kwam.
De presentatie was in powerpoint, op een antieke PC en dat lukte eerst niet met de beamer. Ernst to the rescue! Met zijn eigen labtop, kopieerde hij de plaatjes van de presentatie in een nieuw bestand en kreeg alles aan de praat. Wat betreft plaatjes werd er niet heel veel beter van, het leek er op dat het overwegend foto’s van foto’s of foto’s van dia’s of foto’s van beeldschermen waren. Merendeel net niet scherp.
Was het dan een verloren avond? Nee, zeker niet. Weer een beetje bijgepraat met Wim, die naast me zat. Els was duidelijk een plantenliefhebster en vertelde heel authentiek. En in dit tuinarme seizoen, en herhaalde koudegolf, is alles wat een beetje naar tuin, planten, lente, zomer riekt welkom.
De kleine vijver in de tuin ligt in de winter continu in de schaduw. Als het gevroren heeft en er ligt ijs op de vijver, dan blijft het hier lang liggen. Met bijna 15 graden, zou je verwachten dat het ijs van vorige week verdwenen is. Nee hoor. Het is inmiddels pokdalig, niet meer helemaal tot aan de rand dichtgevroren, maar nog wel nog een centimeter of 5 dik.
Toen het zo koud was kon ik een klein hoekje open houden, over de rand had ik een tempex ijsvrijhouder geplaatst. De dakpan tegen het wegwaaien. Toen ik daar zaterdagochtend ging kijken zat er een kikker op de rand van de vijver.
’s Middags wilde ik Eddy de kikker laten zien. Weg leek ie, maar hij was gewoon aan de binnenkant in het witte huisje geklommen. Lekker knus.
Na vrieskou komen de sneeuwklokjes.
De vorst voorbij.
De knoppen zwellen.
Wakker worden met lijsterzang.
Luid.
De winterslaap is voorbij.
De beestjes worden wakker.