Muis

Een muis houdt van een veilige warm plekje om te slapen en in de buurt van voldoende eten. Een goed geisoleerde ruimte met een kleine ingang en uitgang is ideeaal. Geen gevaar voor katen of andere roofdieren.

Spitsmuizen, bosmuizen en  veldmuizen slapen gewoon buiten in holletjes. Zo niet, de huismuis. Die komt in de winter in huis, en bouwt zijn nestje op zolder, in de kelder, in een spouw of op een plafond.

Geleende foto van internet. Dit is wel de kat op het spek binden, een vorm van uitlokking: de muis op de zaden.

Al jaren hebben we af en toe muizengekrabbel, net achter de bank, bij de buitenmuur/ tussenmuur naar gang en meterkast. Licht gekrabbel achter de drempel. Aanvankelijk gingen onze katten er nog wel een snuffelen en kijken, dat doen ze niet meer. Muis komt nooit binnen.

Sinds een paar weken is er een nieuwe bewoner. Eind van de middag, begin van de avond, tegen het donker worden horen we opeens actief gekrabbel in de keuken. Of beter, boven de keuken. Tussen het plafond van de keuken en de vloer van de bovenverdieping. Een minuut of tien, dan is ie weer stil. Ergens op weg naartoe?

Keutels hebben we nog niet gezien, en ook geen aangeknaagd spul. WE houden de boel scherp in de gaten.

 

Nog niet rijp

Vruchten van de volwassen vorm van de klimop. Bessen half december nog groen, over een paar weken zwart en prima merelvoer.

De meeste bessen zijn al rijp in de tuin.
Oranje, rood, roze, wit, zwart.
De lekkerste bessen zijn al op.
Taxus, ilex crenata.
Of er wordt nog aan geknabbeld.
Bontbladige hulst, gewone hulst, vuurdoorn.
Sommige bessen zijn nog niet rijp.
Klimop. Belofte voor later.

Veld vol

Een maand of twee geleden heb ik een stukje border vrijgemaakt in de voortuin om plaats te maken voor een paar nieuwe aankopen. Vooral kweekgras verwijderen (met vervelende ondergrondse wortels) en trilgras (bevertjes). Die zijn makkelijk te verwijderen.

In het lege stukje border stonden toen onder andere een helenium en een aster. Er omheen was er (tijdelijk) kale grond te zien. Nu niet meer!

Een groene wei. Want hoewel trilgras ‘wortel-technisch’ gezien, makkelijk te verwijderen is, hebben de zaadjes zich wel verspreid in de grond. Ze zijn ontkiemt en vormen nu al aardige planten. De meeste zullen pas volgend jaar bloeien, maar overleven de winter als het niet al te lang al te koud is. Voordat ze volgend jaar gaan bloeien ga ik ze verwijderen. Nu maar even laten staan, dan slaat de grond ook niet zo dicht als het regent.

Optie B

We gaan voor optie B.
IJs en weder dienende komen Ties en Mark half december het tuinpad verbreden. Rechts van het huidige pad komt er dan een stuk bij van 40 cm.  De planten die daar nu nog staan gaan verhuizen naar een van de composthopen. Als het volgende weekend weer goed boven nul is (nu even niet) dan haal ik er misschien nog een paar uit om te verplanten of op te potten. Helemaal aan het eind van het pad, rechts staat nog een mooie rand met longkruid, er staan nog geraniums, een flinke pol molinia….

Allemaal zal ik ziet kunnen bewaren, ruim 20 meter x 40 cm is toch 8 vierkante meter plant: zoveel plek hebben we niet vrij!

Overwinteren

Een polletje gras, descampsia. Om een idee te hebben van de schaal: doorsnede pol centimeter of 30-40. Niets bijzonders. Of toch?
Descampsia is wintergroen. Elk jaar sterft een deel van de grassprieten af en komen er nieuwe verse bij. Het oude spul haal ik af en toe weg . Toen ik dat een maand of twee geleden deed vond ik in het stroachtige spul een soort nest. Van muis? Wie weet. Zo’n wintergroene pol is een mooie overwinterplek. Een deel van het stroblad liet ik zitten. Of ik het toen zo heb opgerold als boven op de foto…. dat weet ik niet meer.
Misschien zit er wel een egel, die heel knus al het stro-gras -als een dekbed- om zich heen heeft getrokken. Ik heb al eerder een slapende egel onder een pol descampsia aangetroffen.
Zal ik er nog wat extra takken en bladeren overheen doen?

Beetje spijbelen

Midden achter de plank: longkruiden. Midden voor: diverse verbena’s. Rechts daarnaast: gerania-in-ruste.

Begin van de week was het nog ‘warm’ 8-10 graden en relatief droog. Vorig weekend, op de zondag, had ik een aantal planten uit de grond gehaald. het werd donker, dus een deel stond nog in een grote emmer, met vrijwel kale wortel.
‘ s Morgens tegen 7 zet Eddy de radio aan, en dan luisteren we, nog lekker warm onder het dekbed , naar het nieuws en weer. ” Vanaf donderdag kouder en veel natter. Winterse buien in aantocht. Zeker in het weekend.”

Maar nu was het nog woensdag, en droog. Dus snel even mijn tuinkleren aan, een mail naar een collega dat onze afspraak iets later werd, en de tuin in. Half uur, drie kwartier was het maar. Plantjes in de tuin gezet, en de frisse ochtendlucht opgesnoven. Vogelgescharrel om me heen. Voelde een beetje als spijbelen.
Kwaliteitsmoment en prima begin van de werkdag.

Weer omkleden en om half 10,
een uurtje later dan normaal,
zat ik op de fiets naar mijn werk.

Met energie voor tien!
Door een ongepland en onverwacht, last minute, tuinmoment.

Teruggetrokken

Omdat we het tuinpad gaan verbreden, gaat er een strook van 30 cm tuin verdwijnen. Daar zitten natuurlijk uch planten in. Vandaag was er geen vorst, vanmiddag was er bijna geen regen. Met spitvork, schep en een heleboel emmers naar buiten. Deels op gezicht, deels op geheugen begonnen met her en der planten uit te scheppen. Een flinke modderboel. Wij wonen bovenop de hondsrug, en daar zit een leemlaag op ongeveer een meter diep. Ondoordringbaar voor (regen) water, dat blijft er gewoon boven op staan. Dat betekent dat het grondwaterniveau in het najaar en in de winter hier bijna op straatniveau is. Eruit scheppen met klodders modder, en een stukje verderop in een recent leeggemaakt tuindeel, weer in de grond proberen te zetten. Lastig met die hompen.

Paarsblauw bloeien de meesten, maar af een toe een zaailing die wit bloeit.

Geraniums lijken al op elkaar als ze in blad zitten, maar als het blad inmiddels afgestorven is, de plant teruggetrokken in de grond…. lastig.
Een paar pollen verplant van wat ik denk dat geranium sylvaticum is. De foto’s zijn (uiteraard) van eerder in het seizoen, zo eind april begin mei. Idealiter deel ik bij het verplaatsen meteen de pollen, en gooi de oude delen weg. Deze keer niet gedaan: het werd al donker!