Als de zon schijnt, draaien de gezichten van de witte bosanemonen in de loop van de dag mee met de zon. ’s Morgens gaan de bloemen open en kijken ze naar het oosten, ’s middags naar het zuiden, en ’s avonds draaien de bloemgezichtjes naar het westen. In de felle zon lijken de bloemen spierwit, bijna een sneeuw-tapijt, zoals op de vierde foto. Maar van heel dichtbij, als de knopjes nog open zullen gaan en aan de achterkant van de bloem, zie je de zweem, de zweem van roze. Heel subtiel.
In Gardeners World van 22 april zei Monty Don the bloemen van de bosanemoon ‘Like blossom on the ground. A kind of heaven, while it lastst’. Mooie gezegd.