Maand: september 2019

In de Gardeners World aflevering van 13 september was er een item over planten in de tuin die lekker ruiken. Tuurlijk heb je de rozen, als je geurende hebt tenminste. En zwaar geurend, de eenjarige tabak, of de enorme bloemen van de Brugmansia.

Een paar favorieten bij ons in de tuin

• tweejarige teunisbloem (bloeit eindeloos lang, bloemen gaan ’s avodns open, citroenachtige geur, in het Engels: evening primrose)
• jasmijn ‘belle etoile’ (licht citrus, erg lekker, vroeg in zomer)
• sedum (ruikt naar honing, vol met nectar, nazomer)
• budleija (honingachtig zoet, hoogzomer tot nazomer)
• vaste judaspenning (heerlijk, vroege zomer)
• abessijnse gladiool (hemels, zomer)
• nachtschone (valt wat tegen, ik had sterkere geur verwacht, zomer).

1 x per jaar steek ik het grasrandje langs het tegelpad af. Met een halvemaanvormig onderdeel aan de gardenastok. De verwijderde reepjes gras zijn bijna 10 cm breed. Een paar heb ik gebruikt om wat rafelige grasrandjes langs de border waar een grote siergraspol staat te repareren. Grond beetje losmaken, beetje aan aandrukken dat de ‘air pockets’ weg zijn, reepje gras neerleggen, aandrukken en riant water geven.

Op de voorgrond een aantal sedums, die ik eerder dit jaar opgepot had. Op de plek nu van de voormalige buxusrups.

De oude picknicktafel is van vorige eeuw. Gemaakt door Gert, in 1997. Niet meer echt geschikt als eettafel, met alle splinters (kattenkrab meubilair) en barsten. Wel heeeeeel rustiek.

Dit jaar niet als picknicktafel, met een bank aan elke kant neergezet, maar picknick tafel aan ‘hoofdeinde’ van het terras, en de twee banken aan de zijkanten. Ik gebruik ze nu vooral als plantentafels. Als ik planten in potten direct op het terras zet, moet er altijd een schotel onder, om te voorkomen dat de miertjes die onder het terras wonen, een dependance in een bloempot maken.

Tijdens tuinreus van juni j.l. hebben we veel papavers prachtig in bloei gezien. Hier in de tuin heb ik ze heel soms gehad en ook wel eens proberen te zaaien. Niet veel succes. Ik zaaide meetal in voorjaar. Maar september/oktober schijnt ook een goede zaaitijd te zijn. Dus al in juni had ik in mijn agenda gezet ‘papavers zaaien’. Op een plekje in de voortuin -veel zon- heb ik twee soorten gezaaid op 10 september.

Links: onderin eerst een handvol krokusbolletjes. Daarboven lichtbruin , heel fijn zaad van de donkerpaarse papavers uit Coughton court. Niet zeker of het zaad al rijp was, de zaaddozen waren nog helemaal groen.

Bij de bamboestokjes rechts zaad dat er echt als maanzaad uit zag. Op het zakje stond, papaver, waarschijnlijk paars. Dus de kleur is niet helemaal zeker. We gaan het zien volgens jaar.

En nog een paar zaadjes van deze ‘mogelijk paarse’ onder de grote appelboom.

Klik op de foto’s voor grotere afbeeldingen.

Borage
Helenium Tura
Aster divaricatus
Rudbeckia Goldsturm

Ik had ze eerst over het hoofd gezien, de nu bloeiende witte uitjes. Ze staan namelijk in de bloembak voor ons huis, tussen de wit bloeiende (witte) spoorbloem. Veel alliums zijn al uitgebloeid in september. Dit witte uitje bloeit nog vrolijk door met half bolronde schermen van witte ster-bloempjes.

Welke soort het is?
Ik weet het niet zeker.
Het lijkt op allium tuberosum, Chinese bieslook of knoflookbieslook. Maar of dat het is… Ik vind tegenstrijdige info over de bloeitijd van allium tuberosum op internet; op de ene website staat mei-juli op een andere juli-september.

Lang stonden ze mooi overeind, de verschillende pollen miscanthus Sinensis, prachtriet. De laatste week zijn er toch een paar uitelkaar gevallen, de halmen alle kanten op. De allergrootste pol, die al tien jaar ongedeeld is geef ik al een paar jaar steun, een dik touw erom heen en vastmaken aan een flinke paal. De sierlijk hangende bladeren verstoppen het touw, en de pol blijft wat compacter. Wel lastig werk, niet doen als het heel nat is, en lange mouwen aan.
Nu zijn ook kleinere pollen uiteengevallen, en zelfs de super stevige miscanthus Malepartus ligt breeduit.

In een recente aflevering van Gardeners world vertelde Monty Don dat miscanthus zo’n mooi siergras is dat never, nooit omvalt.
Nou dit jaar dus wel.

Op een siergras website vond ik een paar tips tegen uiteenvallen.

• Zorg voor een zonnige plaats met rondom licht.
• Plaats de plant niet te nat of te voedselrijk.
• Steek de plant eens diep rond met een scherpe spa.

Tip 3 zal ik eens proberen, In de zijborder heb ik drie miscanthussen op een rijtje, als ik er nu eens 1 of 2 rond steek …. kan ik (volgend jaar) kijken of dat werkt.