Buddleja’s wortelen nogal ondiep, en het worden forse struiken. In de herfst, met flink wat wind en een soms erg natte bodem kunnen ze scheef waaien. Niet handig als ze net naast het pad staan, maar ook niet goed voor de wortels. Het valt vaak niet mee ze weer goed overeind te krijgen, al dan niet gestut door een paal. Hoewel een budleja met de zaadpluimen eraan er heel mooi uitzien in de winter, besneeuwd of berijpt, heb ik de grote buddleja langs het pad naar de schuur toch flink gesnoeid. Ongeveer de helft ingekort, en in het voorjaar, na de laatste vorst kan het nog een stukje verder terug.
Een tak zit er nog aan, maar niet omdat ik die vergeten heb. Met opzet saat die tak er nog als hangplek voor de musjes. Binnenkort komt vlak voor de beukenhaag weer de zaadsilo met wintervoer. De mussen zitten meestal uit zicht in de beukenhaag te tjilpen. Als ze nu dan ook in de niet-gesnoeide budleja tak gaan zitten kunnen we ze beter zien.
Dus wachten maar op mooie wintermussenfoto’s.