Met een volle tuin is het vaak schuifpuzzelen. Komt er iets nieuws bij, dan moet vaak iets anders eruit. En als je dat niet kwijt wil, dan schuift het door naar weer een andere plek. Of soms in porties ergens tussen frummelen.
De planten die plek moesten maken voor de nieuwe boom, parkeerde ik eerst in emmers. En wonder boven wonder had ik een stuk kale grond in de tuin, daar waar ik een maand geleden een perceeltje brandnetels heb weggehaald. Bedoeld voor hoge vaste planten. Daar kon dus prima de zonnekroon naar toe. En er voor de floxen. Naast de damastbloemen die er staan en -ook- een pol floxen. Mogelijk dezelfde kleur, dat weet ik niet meer, maar zien we volgend seizoen wel.
De persicaria amplexicaule ‘Firetail’ was nog over. Een hele emmer vol. Eerste actie was om de steeds langer wordende wortelstokken in te korten. Gewoon het oude stuk afbreken. Op twee plekken in de tuin heb ik er een aantal bijgeplant (gefrummeld). Langs het tuinpad richting de verre schuur staan rechts van de budleija al een aantal persicaria’s , aan de linkerkant heb ik er een stel bijgezet. In het eerste bed net links van het terras staan verschillende hortensia, varens, een tapijt van vinca minor en een kleine vijver. Daar heb ik ook een paar exemplaren geplant.
Dit perk ligt aan de noordkant van een enorme conifeer en aan de westkant de muur van de garage van buurman Jan. Zeker in de winter is het een donkere plek, die nu opgelicht wordt door een hel groengreel grasje, dat pas vrij laat in het seizoen opkomt.
En dan heb ik nu nog een halve emmer over. Die wil de buurvrouw wel. Kan ik bij haar in de tuin zetten, en als de emmer leeg is meteen een paar van de lichtroze persicaria’s van haar meenemen. Ik had voornamelijk de donkerrode versie en 1 lichtroze. Die stond in een pot jaren geleden en heb ik met andere planten aan de buuv’ gegeven. Zelf had ik hem niet meer, en bij de buren is het inmiddels een fraaie pol geworden. Kan weer wat van terug.
Maar…. waar zet ik die dan weer?
Verder schuifpuzzelen.