Alles in en om onze tuin
Dit bochtje lopen we niet zo vaak, maar als we in de buurt zijn, altijd even langs bij Ome Beuk. Op de foto eind december: Ome Beuk in kerstkledij.
Tijdens ons ommetje in het dorp vandaag zagen we nog wat resten van sneeuwpoppen, vanmorgen vroeg gemaakt in de 1 cm dunne sneeuwlaag. Grasveld inmiddels groen, daar vielen de sneeuwpopjes (30-40 cm groot nog maar) wel op. Jitske stuurde me deze toe vanmiddag: Sneeuwkonijn de jacht ontkomen, Weg voor de Jagerskampen in Haren. Kijk hoe leuk.
Midden in de winter komen de bloemen van de mahoniestruik langzaam in bloei. Dicht tegen elkaar voor de beschutting. Heel langzaam aan gaat steeds een extra blempje open. Vandaag was het te koud om iets te ruiken. Iets later in het jaar, late winter, vroege lente, als er een zonnetje op staat…. neur erbij en opsnuiven maar. Heerlijke geur.
Een goudgele krokus met roodbruine strepen aan de buitenkant, in een gevlamd patroon. In het Engels Gold of Cloth, in het Nederlands de goudlakense krokus. Dat in de crocus angustifolius, letterlijk vertaald smalbladige krokus. Goudlaken is een met gouddraad en zijde doorweven stof, die al in de Middeleeuwen gebruikt werd voor bijzondere gewaden. Deze krokus komt van oorsprong voor in berggebieden in de Krim, en groeit daar in lichte bossen en bergweiden boven 1500 meter. Sinds het einde van de 16e eeuw komt de krokus voor in Nederlandse tuinen. De eerste krokussen bolletjes zijn rond 1560 uit Constantinopel (nu Istanboel) mee naar Europa gebracht en een paar zijn toen bij Clusius, van de botanische tuinen in Leiden terechtgekomen. Clusius gaf ze in 1601 de naam crocus vernus latifolius flavo-vario flore, letterlijk vertaald wordt dat dan de breedbladige lentekrokus met bloemen in geelvariatie. Opvallend dat Clusius de term latifolius gebruikte (breedbladig), terwijl de blaadjes juist heel smal zijn.
De tekening dateert van ongeveer 1920 en is van Ambrosius Bosschaert, de eerste in een familie van bloemenschilders. Voor een schilderij van een grote vaas met bloemen schijnt hij destijds 1000 gulden gevraagd te hebben (en gekregen), terwijl een flink kunstwerk van Rembrandt destijds 500 gulden deed. Goede business dus.
De krokus bloeit nog niet in onze tuin, zal ergens eind februari/begin maart zijn. Dit blogje is geïnspireerd op een column in tijdschrift Onze Eigen Tuin – Lente 2020. Ik ben achterstallige tijdschriften uit de krantenbak aan het bijlezen…
In de column lees ik dat de krokus zich makkelijk vermeerdert en op een zonnige plaats moet staan. Mmm, bij ons staat ie achter een schapenhek, onder de pergola. Daar komt nooit direct zonlicht. Zou dat de reden zijn dat het nog steeds zo’n klein polletje is?
Reus in onze tuin.
Ruim 60 jaar oud.
Dominant in alle seizoenen.
Dit jaar bleven de blaadjes er nog lang aan zitten, dacht ik.
Meeste bomen al kaal en de wil half november nog bijna groen, en eind november gekleurd blad.
Op de hoek van het overdekte terras staand kijken we over dit bordertje uit.
LInksboven nog net een stukje van stapelmuurtje, afgedekt met oranje rij dakpannen. van linksboven naar midden boven smal grasveldje. Daarvoor diverse grasjes en sedum, mooi voor de vorm.
De bovenste foto van begin januari, de onderste van vandaag 17 januari. Er was sneeuw voorspeld, gister middag begonnen in het westen. Hier begon het pas gisteravond te sneeuwen, het was al donker. Een soort motsneeuuw, geen dikke dwarrelende vlokken. bij het naar bed gaan een laagje wit, ook op de straat. Vol verwachting vanmorgen het gordijn open schuiven. Helaas, motregenachtig, de straat was nat, niet wit. In de tuin op de planten lag nog wel het een en ander. Bestens meteen even naar buiten gaan en over genieten van beetje wit. In de loop van de dag verdijnt alle sneeuw. Wij kijken schaatsen op TV.
De opname had ik al op 14 juni 2020 gemaakt, en ik was vast van plan er snel een filmpje van te maken. Is er niet van gekomen.
Toen er gisteravond een winteraflevering van Gardeners World was (met allemaal zomeropnamen) dacht ik er opeens weer aan. Met een half jaar vertraging is hier mijn tweede tuinmonoloog. Duurt ruim vijf minuten en bestens op een labtop/groot beeldscherm te bekijken.
Je kunt het filmpje zien en beluisteren door op de onderstaande link te klikken. Er wordt dan een passwoord gevraagd; dat is simpel: rozen
link
(of type in: https://vimeo.com/498718413)
De eerste tuinmonoloog nog even terug zien? Kan hier.
Nabuurpoes Harrie vind de vogeltjes erg interessant. Regelmatig springt ie in de amberboom, waar een spiraalsilo met vetbolletjes hangt. Op dit moment moet ik zeggen: hing.
Harrie miste de pimpelmeesjes op een haar na en ging toen maar aan de silo met vetbolletje hangen.
Veel sneeuw ligt er niet deze winter.
Tenminste niet in Nederland.
Gister een beetje in Limburg.
Meteen lange file’s.
Hele volksstammen met de auto.
Op weg naar ‘de sneeuw’.
Corona-uitje.
De sneeuwbal op de foto is van vandaag, en ik woon in Groningen.
Hoe dat kan?
Recept voor 1 sneeuwbal: maak je vrieskist schoon. De inhoud zet je even buiten (wij doen de spullen in een wasmand, met een dekbed er om heen voor de isolatie), lekker fris nu.
TIjdens het schoonmaken vang je het ijsgruis op, en daar kun je precies 1 sneeuwbal van maken.
We werden vanmorgen wakker met de bijna opkomende zon.
Nog zo laag dat er weinig warmte van af kwam en her en der een laagje rijp op de planten zat. Omdat vanmorgen het helderste weer voorspeld was gingen we meteen na de koffie een ommetje maken. Vanaf onze oprit zagen we een mooie halo rond de zon.
Rondje van vandaag ging langs visplas Sassenhein. We hebben deze route de laatste twee maanden niet genomen omdat het weggetje langs het meertje erg modderig is; de onverharde weg kan niet goed tegen zwaar werkverkeer en er zijn bouwwerkzaamheden aan een paar huisjes. Met paar graden vorst vannacht vertrouwden we erop dat de blubber een beetje bevroren was.
