Klik op de galerij voor grotere versies van de plaatjes
Legenda
vinca major, grote maagdenpalm
ook vinca major, maar een speciale soort, van Ernst Flentge gekregen
ribes in trosjes, een grote bloeiende heester, met duidelijke bessen geur (blad en bloem)
slanke sleutelbloem
tulpjes als ‘glas in lood’ met blauwe druiven.
jammer dat je het niet kont ruiken: het glanzend groene blad dat net uit de knop is gekomen van de balsempopulier ruikt heerlijk. Beetje vanille-achtig.
primula Wanda, super laag, super knalkleur. Inmiddels weer een heleboel in de tuin. Na de bloei maar eens verplaatsen. Erfenis van ‘Ome Job’
ook deze, uit de tuin van Ome Job en inmiddels op veel plaatsen in onze tuin, en bij een heleboel tuin vrienden en vriendinnen. Blauwe bosanemoon.
de stengelloze primula, zachtgeel. Vormt heerlijke koepeltjes van fris blad en veel bloemen.
Er zijn ongeveer 25 soorten Elfenbloem, of epimedium. Het zijn winterharde laagblijvende bodembedekkers, met hele stevige bladeren en stengels. Voor een diashow met heel veel plaatjes, klik hier.
In het voorjaar rond april tot in mei komen er bloempjes aan hele fijne stengeltjes tussen het blad op. Om de bloemen goed te kunnen zien knip ik altijd vlak voordat de bloemen gaan opkomen het oude blad helemaal weg. Bij hele zachte winters blijft het blad van sommige soorten groen, meestal verdort het tot bruin.
De plant staat bij voorkeur in halfschaduw of schaduw, en kan ook in droge schaduw als bodembedekking onder bomen een dichte mat vormen. Als ik dicht zeg, dan bedoel ik dicht. Je moet flink kracht zetten met een stevige spade als je een stuk van de pol wil afsteken. Tussen epimedium in krijgt onkruid geen kans. Epidium heeft de voorkeur voor humusrijke en licht vochtige waterdoorlatende grond.
Laagstaande middagzon, tegenlicht
Bij ons staat de eimedium in de voortuin, op het zuiden. Volgens een aantal websites is dat mogelijk als de grond voldoende vochtig is. Niks vochtig in de zomer, niks schaduw, doet het toch goed….
Als ik een beetje plaatjes kijk dan kunnen wij wel eens de Epimedium x versicolor Sulphureum hebben. Er zijn ook witte, oranje, zalmkleurige en roodgloeiende exemplaren. Ik was eens op bezoek bij Jan van Jan Wilde een Tuin: hij heeft een enorme collectie epimediums. Bij Tuingoed Foltz kun je er verschillende kopen. Er is zelfs een Elfjes-kijken-route uitgezet langs drie tuinen.
In april en mei verschijnen aan heel fijne bloemstengels zachtgele bloemen. Dan komt ook het nieuwe blad te voorschijn, bronsgroen, met fijne adertjes. Later in het jaar verdwijnt de bronskleur, en is het blad egaal groen.
Altijd weer een feest, de kievietsbloemen in bloei in de Hortus Haren. In de Laarmantuin. Een veld vol: het zachtgeel van de slanke sleutelbloem en daar tussen de witte of donker roodpaars geblokte klokjes van de kievietsbloemen.
In de Hortus
Ook bij ons in de tuin worden het er langzaam meer. Afgelopen najaar heb ik weer wat extra bolletjes in het ‘bloemenweitje’ rondom de appelboom gezet. Afkomstig van een dikke pol kievitsbloembolletjes, wel 50, die al meer dan 25 jaar op 1 plek in de border stonden, heel dicht op elkaar gepropt. In het voorjaar een stikke bij de pol neergezet, in het najaar de hele pol opgenomen en ongeveer de helft, iets uit elkaar terug gezet. De andere helft leverde een heleboel losse bolletjes die ik achter in het grasveld plantte. In de tuin hebben we alleen de rode variant. In de Hortus op verschillende plekken juist veel witte.
In onze achtertuinOok de slanke sleutelbloem vermeerder ik steeds en verspreid ze door de tuin. Begonnen met klein polletje, ooit meegenomen van een plantenruil aan de Ruige Laan.
Ik had er al eerder over gelezen in mijn boeken over stinzenplanten: de bosgeelster. Een bolgewassen , in het voorjaar bloeiend met gele bloempjes. Zoals de naam al suggereert: op beschaduwde plaatsen in vochtige en voedselrijke grond, ook wel in vochtige weilanden. Vorige week kwamen we ze tegen in de berm in Haren, tijdens een van onze reguliere ommetjes. Hielp natuurlijk wel dat er een opvallend bordje bij stond….
Even goed kijken in de berm en toen zagen we dit geelgroene plantje, nog geen 15 centimeter hoog. Kan niet missen. De plant heet nu Gagea Lutea (luteum = geel), en is lid van de leliefamilie. Oorspronkelijk werd de plant door Linnaeus, lang geleden al weer in 1753, ornithogalum luteum genoemd.
Een stukje verderop in de berm stonden er nog veel meer. Na de bloei vormt zich een doosvrucht, en de zaadjes hebben een mierenbroodje. Een lekker hapje voor de mieren, die met de zaden op sjouw gaan en zo het zaad verspreiden. Dan krijg je zo’n leuk perkje vol.
Misschien iets om in het bosstukje van onze tuin, helemaal achterin te proberen. Daar zijn de sneeuwklokken en crocussen al geweest, de bosanemonen zijn zo goed aan hun eindje, de primula’s staan volop te stralen en daslook moet nog komen. Daar tussen in dan een paar bosgeelsterren ….
In veel tuinen zie je nu de magnolia’s bloeien (de vroege hebben mogelijk wat vorstschade gehad) of grote roze of witte wolken van prunussen. iets subtieler is de bloei van het krentenboompje of amelanchier . Wij hebben er een paar jaar sleden een in de tuin gezet, voor de bloei en mooi bruinbrons uitlopend blad, de keentjes voor de vogels, en in het najaar de mooie herfstkleuren. En als je nu door natuurgebieden wandelt of fiets kom je het krentenboompje ook veel tegen. Wij zagen er vandaag een hele boel in het uitloopgebied rond de Mikkelhorst.
Op de foto komt de bloei in dit licht niet zo moi uit. Jullie houden een mooier foto te goed. Of… stuur me een foto van een krentenboompje bij jullie in de buurt.
Vroegah, toen we nog wel eens met de tuin naar het zuiden gingen, was het rond deze tijd van het jaar, eind april, altijd mooi naar buiten kijken met al die witte wolken van de bloeiende krentenboompjes in Drenthe.
Dit weekend kon je mee doen met de nationale bijentelling. Gelukkig was het wat beter weer dan eerder in de week. De bijen houden niet van kou en veel wind. Via de website van de nationale bijentelling kun je een bijenzoekkaart (boekje) downloaden met de 15 meest voorkomende bijen en hommels (en zweefvliegen). En dan maar tellen.
Heb je niet mee gedaan, dan is het toch handig om het boekje te downloaden. Kun je de rest van de lente en zomer plezier van hebben, als de zoemertjes door je tuin vliegen.
Nou , dat valt nog niet mee. Die beestjes zitten niet stil. Beste tijdstip is in de middag als het het warmst is. En dan gaan kijken in de buurt van bloeiende bloemen. We zagen de meeste in de bloesem van de sierpeer, maar ja, kijk nan maar eens naar de lengte van de antennes of de kleur van de potjes… Longkruid is ook mooi. Wel al bijna uitgebreid hier, maar het Vosje (een hommel) en sachembij (bij met ADHD) vonden het prima. De grootse hommels zijn de tuinhommel of aardhommel. Lijken erg op elkaar: wil kontje en 1 of twee gele banden op het verder zwarte harige lijfje.
Als je een vast met tulpen binnen in een vaas hebt staan weet je hoe snel ze groeien. En ook dat ze meebewegen met de lichtinval. Buiten doen ze dat natuurlijk oog. ’s nachts/ ’s morgens vroeg zijn ze dicht, als de zon volop schijnt staan de bloemen ver open, en ze volgen de zon met hun bloemen. Een serie van twee soorten in een blauwe pot. Vorige week nog dicht, toen leken ze nog rood te worden, zie hier. Nu in volle pracht.
volg de zon
Klik op de galerij voor grotere foto’s. Op de op een na laatste foto zie je dat ze helemaal naar rechts buigen, naar het westen, waar de zon in de namiddag steeds lager zakt.
Het Engelse tuinprogramma Gardeners World eindigt altijd met een paar klusjes om zelf in het weekend te doen. Soms doe ik dat dan ook hetzelfde weekend; meestal zijn er wel andere klusjes die we doen. Een impressie.
Eenhoornkastje gerepareerd
Eerste was aan de waslijn
onkruidhes tussen de voegen uit
Operatie olijf
Priktafeltje in het gras
In de aflevering van 16 april laat Monty Don een filmpje uit zijn eigen tuin zien van pimpelmezen die onder de ‘rokken ‘ van de bloeiende lelies lekkere hapjes zoeken, en daarbij de bloemen bevruchten. Hij kan er wel een half uur bij gaan zitten en naar de nijvere meesjes kijken, vertelt ie. Dat wist ik niet! Heeft een van jullie dat wel eens gezien???
Monty vertelt dat hij keizerskronen zo mooi vindt en dat pimpelmezen de bloemen van onderaf bevruchtenFoto van TV scherm, gardeners world van vrijdag 16 april 2021. Zo leuk die pimpelmeesjes in de keizerskroon.
Vrijdagmiddag gesprek met voormalig-collega Hans. Omdat het nog steeds vanuit huis werken is lag een ’teams’ meeting voor de hand. Maar dat deden we anders. We spraken af in de tuin, bij Hans. Was een gokje, de afspraak maakten we twee weken eerder, dus hoe zou het weer zijn. Eerder in de week was het erg koud en veel wind. De vrijdag nog steeds flink wat wind, en tegelijk uitermate zonnig. Aan de zuidkant van het huis (noordenwind), was het prima toeven, zonder jas zelfs.
En naast het zakelijke deel van onze ontmoeting, natuurlijk ook een rondje door de tuin. Leuke is dat ik deze tuin, lang geleden, al eens gezien heb. Toen woonden er nog andere mensen, die altijd meededen met de open tuinen van Groet en Bloei.
Met het zonnetje is het weer aangenaam liggen onder de beukenhaag. Uren lang kan Poes van een paar huizen verderop daar liggen. Soms even opstaan, draaien. Wandelingetje naar de vijver voor een slokje water. En weer terug. Gister lag hij met zijn rug tegen een perkje blauwe bosanemonen aan. Vandaag vond ie het beter om er midden in te gaan liggen. Een soort nestje.
