Vlak bij waar laat in de winter een behoorlijk veld van sneeuwklokjes in onze tuin te vinden is, is het begin van de lente opnieuw wit. Inmiddels op verschillende plekken in de tuin, en samen zeker een paar vierkante meter. De witte bosanemonen. Die zo vrolijk de zon in kijken. als de zon schijnt dan. Anders houden ze hun bloempjes gesloten en kopjes gebogen.
Zoals de naam al zegt, bosanemoon, is het een bosplant. Bosanemoon groeit op vochtige, matig voedselrijke, humusrijke grond in loofbossen en hakhout. Ook te vinden aan slootkanten in grasland. Op buitenplaatsen in Noord en Oost Nederland is ze te vinden als stinsenplant. Als het hoogzomer is zijn de anemoontjes weer onder de grond, alle energie opgeslagen in de lucifertachtigen wortelstokjes. Tot maart van het jaar daarop.
Het schijnt dat het sap van de plant giftig is en irriterend kan werken op de huid.IS me nooit opgevallen. Gister nog hele plaggen uitgespit voor Pauline, van verder op in de straat en de buren.