Stokroos

Droge, zonnige plekken.
Vlak bij een muur.
In kleine Groningse dorpjes.
In Denemarken.

Allemaal plekken waar stokrozen het goed doen. In allerlei kleuren, vaak enkel, soms dubbel. Zelf vind ik de enkele mooier. Deze foto’s zijn van vorige week, bij de buren en vriendin verderop in de straat. Wij hebben dit jaar geen bloeiend exemplaar. Hier vlak in de buurt heb ik een lichtgele gezien, die ik ook nog wilde fotograferen. Helaas weet ik niet meer waar dat was (of de eigenaar heeft de bloemstengel afgeknipt). Dus vooral de roze en 1 heel zacht roze.

Zet ze niet te dicht op elkaar om roest te voorkomen. Een schimmelaantasting waar onder andere stokrozen gevoelig voor zijn. Ze gaan er niet dood aan, maar het blad ziet er niet mooi uit met al die oranje roestplekjes en soms gaatjes. Aangetast blad zsm weghalen (ook afgevallen blad) en in de grijze kliko ermee.

Geïnspireerd door de hoge planten die ik recent weer zag , een aantal gezaaid. Prima tijd nu om tweejarigen te zaaien. Drie rijtjes in een zaaibak: de rode van de eerste foto, en twee zakjes met zaad van eerder verzamelde stokrozen. Stokrooszaad is makkelijk te herkennen aan de vorm. Omdat ik de kleur niet op het zakje heb gezet, wordt een verrassing. Als – en hier in de tuin een grote ALS – ze komend seizoen door de slakken aanvallen heenkomen. Naast roest is dat een twee ‘plaag’ waar stokrozen last van kunnen hebben. Vandaar dat droge straatjes voordelig zijn, daar wandelen niet overal slakken rond. Zie straatje in Garnwerd, hieronder.

Correspondentie

Als je dit tuinblog al langer leest dan herken je misschien Joost K. Bouter, die regelmatig voorkwam in tuinverhalen in ’t Groentje. Hij woont hier ergens in de tuin, maar is soms jarenlang niet in beeld. Om dan weer eens te voorschijn te komen. En deze keer is ie niet alleen.

Joost krijg post van een ver famillielid. Die hier in de buurt is komen wonen. Ik dacht dat Joost al oud was, maar nu krijgt hij post van een oom die nog een stuk ouder is. Joost liet me het kaartje zien dat hij kreeg, en zijn antwoord daarop. Ik heb het donkerbruin vermoeden dat er nog wel een staartje aan deze correspondentie komt.

NU – wit bloeiend in de tuin

Toen ik een foto maakte van het witbloeiende astertje viel me op dat er op dit moment een heel aantal echt wit bloeiende planten in onze tuin staan te bloeien. Bij de nazomer denk ik aan oranje en gele tinten, maar dus ook het een en ander aan wit.

  • De witte spoorbloem bloeit weer volop nadat ik ze een aantal weken geleden had gekortwiekt.
  • De Abessijnse gladiool in pot op het terras loopt net iets voor in bloei op de bollen in de volle grond (beiden haal ik er voor de winter uit om in de kelder te laten overwinteren)
  • Aster divaricatus, bescheiden aan de rand van het pad. Langbloeiend. Zon, halfschaduw. Sneeuwster-aster.
  • Een leuk wit alliumpje, laatbloeiend, pas eind augustus. Veel alliums zijn dan al lang weer onder de grond verdwenen.

Voorbereiding Bingo

Afgelopen week met korstmossen deskundige Lukas en Marian en Sander, beiden vrijwilliger in Hortus Haren, een mooie middag beleefd. We zijn bezig een ‘korstmossenbingo’ te maken, naar een voorbeeld van Hortus Leiden. Een A4 met een aantal afbeeldingen van veel voorkomende korstmossen, met de Nederlandse namen erbij. En een plattegrond van de Hortus met de plekken waar er verschillende te zien zijn. Dit is korstmossen voor beginners. Bezoekers van de Hortus kunnen er zelf mee op pad, maar op de ‘premiere’ 9 september kunnen bezoekers mee met rondleidingen van Marian en Sander. En met een loep! Pas als je door een loep of vergrootglas kijkt zie je de mooie details in de korstmossen goed. Reuze handig was het loepje van Lukas, met een lampje.

Een korstmos is een combinatie van een schimmel met een alg, of een schimmel en een bacterie. En ze zitten werkelijk overal. In Nederland zijn er zo’n 600 soorten, deels op stenen (stoep, oude muurtjes, kerken, grafstenen), deels op oude bomen of oud hout. En de soorten die op stenen zitten zijn weer afhankelijk van het soort ondergrond (zuur of niet). Stikstofminnende soorten vind je in de buurt van wegen en in agrarisch gebied.

In de winter gaat Lukas een inventarisatie doen van de korstmossen in de rotstuin van de Hortus. En wellicht nog op andere plekken. Zijn verwachting is dat hij er zo’n 150 van de Nederlandse soorten kan vinden. Korstmossen kijken is ook een mooie winteractiviteit, ze zijn er altijd, ook als veel planten tijdelijk even in rust zijn. Wellicht dat we dan een workshop of cursus ‘korstmossen voor gevorderden’ gaan organiseren.

En heb je in de tuin een (zeer) oude beukenhaag? Dat schijnt een goede plek te zijn voor een aantal zeldzamer wordende soorten. Wel wachten tot de winter, als je makkelijker binnen in de haag kunt kijken. Dat was nu een beetje lastig,

Tip: bezoek Dahliatuin in Hortus

Bij een lunchwandelingetje afgelopen dinsdag even een stukje Hortus Haren meegepikt. Aan de praat geraakt met tuinbaas Walter bij de kleurige Dahliatuin. Die ligt een beetje verdekt opgesteld, en veel mensen lopen er aan voorbij. Jammer want er bloeien meer dan 30 verschillende exemplaren. De meeste heb ik op de foto gezet.

TIP voor laatste vakantie gevoel
Woon je in de buurt van Haren en was je toch al van plan eens een bezoekje aan de Hortus te brengen. Loop dan gerust even de Dahlia tuin in. Waar is die te vinden? Als je door entreegebouw heen loopt, eerst naar rechts richting Chinese tuin, en meteen de eerste links.

Bijgaand ook het beplantingsplan. Ontwerp van Walter, tekening van mij.

Volop zon vandaag

Letterlijk, de hele dag onbewolkt of half bewolkt.
Figuurlijk: door de vele ‘zonnebloemen’ die nu mooi bloeien in onze tuin.

Rudbeckia, helianthus en drie x helenium.
Alleen de laatste is gesmokkeld, die staat (nog) niet bij ons in de tuin. Het oranjerode exemplaar bloeit een eindje verderop in de straat (kop meerweg) in enkele van de boomspiegeltuintjes. Van 1 uitgebloeid exemplaar heb ik zaad meegenomen, en dat ga is nu zaaien.

Weeskind

Onder de glazenkap van ons terras zat al andere halve dag een nachtvlinder. Vanmorgen heeft Eddy de vlinder voorzichtig gevangen met het netje waarmee me normaliter blaadjes uit de vijver vissen.

Toen konden we de vlinder beter bekijken. Het is een rood weeskind of catocala nupta, van de familie van de spinneruilen. Opvallend als ze haar vleugels uitslaat, met perfecte schutkleur als ze op vergrijsd hout zit. De rupsen zitten op populieren en wilgen. De vlinders vliegen vooral in augustus -september. Nu dus. Meestal ’s avonds, maar de weeskinderen vliegen soms ook overdag.

Hibiscus

Gister op verjaardagsvisite bij de buren aan de praat geraakt over de Hibiscussen in de tuin,. die zo prachtig in bloei staan nu. Vanmiddag even terug om foto’s te maken. Bij deze. Ondertussen opgezocht hoe een Hibiscus te stekken/vermeerderen. En wanneer.
Nu blijkt een goede tijd te zijn. Inmiddels is het bijna donker, dus wachten tot morgen om met een snoeischaartje bij de buren langs te gaan … Als het stekken lukt kan ik best een wat groter wordende hibiscus in de achtertuin kwijt. Door de grote groene gestalte van de hazelaar en de uitgebloeide rozen kijken we nu op een bijna egaal ‘groene wand’ uit halverwege de tuin. Een overdadig bloeiende hibiscus van een meter of 2 zou -daarvoor staand- heel mooi uitkomen.

Petra de buurdochter, die al lang in Deventer woont, vroeg hoe/wanneer een hibiscus te snoeien. Zij heeft een hele grote struik, die het pad tussen haar en het buurhuis langzamerhand begint te blokkeren. Hier een link met oa snoeien van een hibiscus XXL: 2 jarenplan.

Wereld Mmmmmmuggendag

20 augustus is wereldmuggen dag, hoorde ik bij Vroege Vogels vanmorgen op de radio..

Op 20 augustus 1897 ontdekte de Britse arts Ronald Ross dat muggen verantwoordelijk zijn voor het overbrengen van malaria. Hij won in 1902 de Nobelprijs van de geneeskunde voor deze ontdekking en riep de dag uit tot World Mosquito day. Om aandacht te vragen voor de link tussen muggebeten en ziekten.
Malaria bestaat al vele duizenden jaren en is in Nederland pas in de zestiger jaren van afgelopen eeuw ‘uitgestorven’ verklaard. De ziekte werd overgebracht door de gewone huissteekmug. In grote delen van de wereld is Malaria nog steeds een ernstig probleem, met 200 miljoen ziektegevallen per jaar (waarvan 90% in Afrika).