Overal waar je kijkt: kleurige bloemen. Dit is een kleine selectie van foto’s van vandaag. – de knaloranje goudsbloemen op de zelfoogsttuin van Gijs – de hardroze roosjes , in het gemeenteperkje vlak bij de appie happie – een veldje met kattenstaarten in eigen tuin (*) – zachtgele bloempjes van sisyrinchium striatum in eigen tuin
(*) Had je gezien dat de foto van de kattenstaarten op zijn kop staat; was eerst per ongeluk, maar vond ik eigenlijk wel leuk. dus zo gelaten. Een beetje het idee van stalagmieten en stalactieten in een druipsteengrot.
Hoog nodig tijd om de fietsenschuur weer eens bij te werken. De Rambo pantserbeits die we daar altijd voor gebruikten bestaat al lang niet meer., maar marktplaats bracht uitkomst. Eddy tikte een groot blik van 2,5 liter op de kop. De afgelopen dagen was hij wit gespikkeld en bepoederd van het opschuren en later schilderen van inmiddels drie kanten van de schuur. Het bankje dat altijd tegen de schuur staat is geparkeerd op het grasveld (alsof ie door zijn hoefjes is gezakt). De tafel met planten die aan de voorkant staat heb ik tijdelijk voor de heg gezet.
afgelopen week een paar warme dagen. Op 26 juni kwam Reinier Konijn wat zomersnoeiwerk doen bij ons in de tuin. Zomer snoei is handig als je een boom of struik wat wilt inkorten. Bij wintersnoei gaat een bladverliezende boom of struik het volgend voorjaar juist extra veel takken maken. Is nu niet de bedoeling. We hebben twee bomen in de zijborder staan tussen ons en de buren. Een amber boom, prachtig gekleurd in de herfst en een kardinaalsmuts. Beiden beginnen flink groot te worden en dat is op die plek niet handig. Waarom niet? Omdat ze precies in het beeld veld van de telescoop van Eddy staan als hij de (lagere) zuidelijke hemel wil fotograferen.
Op de eerste twee foto’s zie je de amberboom voor en na de snoei. Foto 3 is de versnipperaar . En aan Buddy, de hond van de buren kun je goed zien dat het een hele warme dag was.
En waar is het allemaal om begonnen? Om dit soort mooie plaatjes. Gemaakt vanuit de achtertuin (heleboel foto’s digitaal opgeteld). Ongelooflijk, nietwaar. Links M82/M82, rechts de orionnevel. Klik op de foto’s voor een groter exemplaar.
Kriebel, kriebel, wat loopt daar over mijn arm. Een mini – mini wantsje. Wantsen zijn vaak erg alert en bewegen continu met hun grote antenne’s. Bij dit kleine exemplaar zijn de antennes in verhouding reusachtig. De volwassen wants (na aantal x vervellen) is bruin. Maar deze juveniel heeft nog een stipje groen. Als je met je vinger in de buurt komt, draait de wants zich meteen om, bijna in een soort vechthouding: “Kom maar op, ik kan je wel aan! ‘, hoor ik de wants bijna uitdagend zeggen.
De smalle randwants is een algemene soort in nederland en houdt van besdragende struiken, zoals meidoorn en lijsterbes, maar ook op de hazelaar. Parasiteert op de vruchten. Wetenschappelijke naam: gonocerus acuteangulatus, naam gegeven door Goeze in 1778. Zou de naam … angulatus komen door de hoekige schoudertjes van de volwassen wants?
Hoe deze bloem heet weet ik niet (meer). Ik zag hem van de week bij de bloemenwinkel in ’t dorp en werd getroffen door de grappige , bijna als lepeltjes opgerolde, bloemblaadjes. En dan ook nog zo’n sprankelend gekleurd hartje. Een foto waard. Vast een plantje uit Zuid Afrika, of Mexico of zo.
Aardig scrabblewoord. Een mooie grote wants, glimmend groen met rode elementen en gele voetjes. Komt niet alleen op de meidoorn voor maar op allerlei bomen en struiken met bessen. In dit geval zat ie op een hypericum struikje. Wantsen zijn vaak alert. Als je met een vinger in de buurt komt, ze van achter benadert, dan draaien ze zich meteen om. Soms richten ze zich zelfs een beetje op. Om meer indruk te maken en de ‘vijand’ (de vinger) angst aan te jagen.
En als je kleine ’tonvormige’ eitjes in een kluitje bij elkaar vindt, zoals hier bij het snoeien van de klimop, dan zijn deze ook van een wants. Ben rigoreus aan het snoeien geslagen bij de klimop aan de westkant van het huis. Van zeker een halve meter breed naar iets minder dan de helft. Benieuwd of we in het najaar dan nog zoveel bessen krijgen (of dat die alleen op twee of meerjarig hout komen).
De twee jarige teunisbloem heeft haar eerste bloemen geopend, en zal de komende maanden elke dag nieuwe bloemen openen, die de dag erna weer afvallen. De vast teunisbloem doet dat anders. In één keer alle bloemen tegelijk open. Een paar dagen lang genieten van de heldergele bloemen met rode schutbladen. In de volle zon staan de bloemen wijd open, ’s avonds gaan ze weer dicht. En dat een aantal dagen achter elkaar.
Afgelopen maandag meegelopen met een rondleiding/ excursie van Janny, Riët, Suzan en Esther, 4 inmiddels afgestudeerde IVN gidsen. Zij deden hun eindopdracht van de tweejarige gidsenopleiding over medicinale planten in de kruidentuin van Hortus Haren (na een tip van mij 🙂 ). Begin juni deden ze hun ‘examen’ voor een IVN examencommissie, en twee weken later deden ze de rondleiding nog een keer. Nu voor een aantal rondleiders/ vrijwilligers van de Hortus en van IVN. Erg leuk, en voor het eerst sinds tijden weer mooi weer, te weten : droog. Leuke afwisseling, om de beurt vertelden de dames een verhaal bij een van de planten die ze hadden uitgekozen. 9 van de 10 worden nu nog gebruikt om een werkzame stof uit te halen, de 10e (brem) is niet meer in gebruik.
Binnenkort ga ik met de dames om tafel om te overleggen hoe we hun mooie materiaal ook kunnen gebruiken in een ‘self-guided’ tour. Met QR codes of zo.
Vanmiddag tijdens wandeling kwamen we bij het nabije Scharlakenbos, waar net vorige week een natuur educatie route geopend is , met filmpjes. Bedoeld voor basisscholen. Zoiets lijkt me erg leuk. Als je met een QR app de code scant (van het scherm) kun je de filmpjes ook bekijken. Gemaakt door NDE Groningen.
Soms zijn kunstplantjes behoorlijk levensecht, vooral vetplantjes. Zoals deze nieuwe plantjes die ik per ongeluk water gaf…..
De komende dagen wordt het warm (en zonnig). Dan een beetje opletten dat de planten buiten in potten voldoende vocht hebben. En zelfde geldt voor de planten binnen, die volop in de zon staan.
Dat lijkt me nou leuk om een bladsnijder, een behangersbij, in actie te zien bij het uitknippen van rondjes uit bladeren. Is mij nog niet gelukt, maar via de link zie je een kort filmpje. Supersnel is ie klaar, zeg.
De wetenschappellijke naam van de grote bladsnijder is megachile willughbiella. De plant is beschreven door de Engelse entomoloog (insecten kenner) William Kirby in 1802. Hij noemde de bij naar de ornitholoog Francis Willughby (1635-1672).
