Categorie: Tuin

Echt zomers vandaag, met wel af en toe een stevige bui. Als het dan zo heel grijs is komen de kleuren extra fel uit, ook tegen het nog verse lentegroen.

De nachtelijke kou lijkt nu van de baan (hoewel de ijsheiligen volgende week nog langs kunnen komen) . Mooi tijdstip om alle plantjes die ik binnen opgekweekt of opgepot heb buiten op het terras te zetten.

Twee soorten kleine trostomaatjes van Diana, de geranium tomentosa, die er hier nog wat geel uitziet. Beetje verhongerd denk ik, heeft nu verse potgrond. Een grote begonia die weer opkomt, en wat kruiden.
Links en rechts twee dahlia’s, die zijn van buurman Reint. Hij had er een heel stel vorig jaar van mij gehad en ze in de garage overwinterd. In het voorjaar weer opgepot, eerst in de garage met raam, daarna buiten op de picknicktafel. Ik had er twee meegenomen in het kader van risicospreiding. Mochten de buitendahlia’s het moeilijk krijgen als er nog nachtvorst kwam (zoals vorige week!) dan waren er nog twee reserve. Ik laat ze even onder het afdak van de serre buiten acclimatiseren. Dan kunnen ze weer naar hiernaast,.

De berberis is een prikkelstruik die je veel in plantsoentjes tegenkomt. Soms als hegje, kort gesnoeid. Wij hebben een flink uitgegroeid exemplaar, twee meter hoog. De berberis staat nu in bloei, met deze kleine bloempjes. Als de zon er in de namiddag op schijnt zoemt het van de insecten erom heen. Blijkbaar veel nectar voor de beestjes.

Neem eens een foto van je tuin of huis vanuit een andere hoek. Als ik iemand een foto van ons huis laat zoen is die meestal genimen van de overkant van de straat, met de voorkant van het huis in beeld. Deze is juist vanuit bijna achterin de tuin, kijkend naar de achterkant. Omdat je de straat er achter niet ziet, lijkt het een heel landelijk plaatje. Terwijl we toch echt zo goed als in het centrum van het dorp wonen.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Legenda

1. vinca major, grote maagdenpalm
2. ook vinca major, maar een speciale soort, van Ernst Flentge gekregen
3. ribes in trosjes, een grote bloeiende heester, met duidelijke bessen geur (blad en bloem)
4. slanke sleutelbloem
5. tulpjes als ‘glas in lood’ met blauwe druiven.
6. jammer dat je het niet kont ruiken: het glanzend groene blad dat net uit de knop is gekomen van de balsempopulier ruikt heerlijk. Beetje vanille-achtig.
7. primula Wanda, super laag, super knalkleur. Inmiddels weer een heleboel in de tuin. Na de bloei maar eens verplaatsen. Erfenis van ‘Ome Job’
8. ook deze, uit de tuin van Ome Job en inmiddels op veel plaatsen in onze tuin, en bij een heleboel tuin vrienden en vriendinnen. Blauwe bosanemoon.
9. de stengelloze primula, zachtgeel. Vormt heerlijke koepeltjes van fris blad en veel bloemen.

Er zijn ongeveer 25 soorten Elfenbloem, of epimedium. Het zijn winterharde laagblijvende bodembedekkers, met hele stevige bladeren en stengels. Voor een diashow met heel veel plaatjes, klik hier.

In het voorjaar rond april tot in mei komen er bloempjes aan hele fijne stengeltjes tussen het blad op. Om de bloemen goed te kunnen zien knip ik altijd vlak voordat de bloemen gaan opkomen het oude blad helemaal weg. Bij hele zachte winters blijft het blad van sommige soorten groen, meestal verdort het tot bruin.

De plant staat bij voorkeur in halfschaduw of schaduw, en kan ook in droge schaduw als bodembedekking onder bomen een dichte mat vormen. Als ik dicht zeg, dan bedoel ik dicht. Je moet flink kracht zetten met een stevige spade als je een stuk van de pol wil afsteken. Tussen epimedium in krijgt onkruid geen kans. Epidium heeft de voorkeur voor humusrijke en licht vochtige waterdoorlatende grond.

Bij ons staat de eimedium in de voortuin, op het zuiden. Volgens een aantal websites is dat mogelijk als de grond voldoende vochtig is. Niks vochtig in de zomer, niks schaduw, doet het toch goed….

Als ik een beetje plaatjes kijk dan kunnen wij wel eens de Epimedium x versicolor Sulphureum hebben. Er zijn ook witte, oranje, zalmkleurige en roodgloeiende exemplaren. Ik was eens op bezoek bij Jan van Jan Wilde een Tuin: hij heeft een enorme collectie epimediums. Bij Tuingoed Foltz kun je er verschillende kopen. Er is zelfs een Elfjes-kijken-route uitgezet langs drie tuinen.

In april en mei verschijnen aan heel fijne bloemstengels zachtgele bloemen. Dan komt ook het nieuwe blad te voorschijn, bronsgroen, met fijne adertjes. Later in het jaar verdwijnt de bronskleur, en is het blad egaal groen.

In veel tuinen zie je nu de magnolia’s bloeien (de vroege hebben mogelijk wat vorstschade gehad) of grote roze of witte wolken van prunussen. iets subtieler is de bloei van het krentenboompje of amelanchier . Wij hebben er een paar jaar sleden een in de tuin gezet, voor de bloei en mooi bruinbrons uitlopend blad, de keentjes voor de vogels, en in het najaar de mooie herfstkleuren. En als je nu door natuurgebieden wandelt of fiets kom je het krentenboompje ook veel tegen. Wij zagen er vandaag een hele boel in het uitloopgebied rond de Mikkelhorst.

Vroegah, toen we nog wel eens met de tuin naar het zuiden gingen, was het rond deze tijd van het jaar, eind april, altijd mooi naar buiten kijken met al die witte wolken van de bloeiende krentenboompjes in Drenthe.

Als je een vast met tulpen binnen in een vaas hebt staan weet je hoe snel ze groeien. En ook dat ze meebewegen met de lichtinval. Buiten doen ze dat natuurlijk oog. ‘s nachts/ ‘s morgens vroeg zijn ze dicht, als de zon volop schijnt staan de bloemen ver open, en ze volgen de zon met hun bloemen. Een serie van twee soorten in een blauwe pot. Vorige week nog dicht, toen leken ze nog rood te worden, zie hier. Nu in volle pracht.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Klik op de galerij voor grotere foto’s. Op de op een na laatste foto zie je dat ze helemaal naar rechts buigen, naar het westen, waar de zon in de namiddag steeds lager zakt.

Het Engelse tuinprogramma Gardeners World eindigt altijd met een paar klusjes om zelf in het weekend te doen. Soms doe ik dat dan ook hetzelfde weekend; meestal zijn er wel andere klusjes die we doen. Een impressie.

• 

• 

• 

• 

• 

In de aflevering van 16 april laat Monty Don een filmpje uit zijn eigen tuin zien van pimpelmezen die onder de ‘rokken ‘ van de bloeiende lelies lekkere hapjes zoeken, en daarbij de bloemen bevruchten. Hij kan er wel een half uur bij gaan zitten en naar de nijvere meesjes kijken, vertelt ie.
Dat wist ik niet! Heeft een van jullie dat wel eens gezien???