Stakerig

Prima tijd om nu de rozen te snoeien. Veel rozen beginnen nu net uit te lopen, de bladknoppen beginnen uit te lopen, eerst aan de uiteinden. Terugsnoeien op een dieper liggende knop is prima. En als je het nu doet is er nog niet te veel kracht gaan zitten in het echt volledig laten uitgroeien van het blad aan de uiteinden.

Langs de rand van het grasveld staat een rosa multiflora, die ik ‘klein’ probeer te houden. Al jaren knip ik in voorjaar, de struik weer een beetje bolvormig. En de lange uitlopers van wel 2 meter die in de loop van het jaar ontstaan knip ik er tussentijds af. Dit jaar maar eens fors snoeien. IK zag dat de achterkant van de struik (door eigen takken-warboel, maar ook door overhangende grote struiken) veel dor hout bevatte. Dor hout er uit, aantal dikke takken eruit. Ik ontdekte dat een paar van de lange uitlopers toch aan mijn aandacht ontsnapt waren en in het achterliggende struikgewas van Deutzia en klimroos Pauls’ Himalayan Musk waren geklommen.

Eerste snoeironde roos, links achter zijn de bosanemoontje dicht, het motregent.
Morgen groene kliko, mooi even vullen met rozentakken. Die gaan niet op de houtwal.

Morgen nog maar eens kijken of er nog wat af kan. Het ziet er wel wat stakerig uit nu alle kleine takjes eraf zijn. Komt vast goed.

Een plaatje van zomer 2019; de gesnoeide roos is de witte wolk rechts voor. Wat meer naar achter, midden op de foto, de lichtroze Paul’s Himalayan Musk. En op de achtergrond, een stuk groter dan het zojuist gesnoeide exemplaar: nog een multiflora.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *