Alles in en om onze tuin
Erik, de eekhoorn, had gehoord dat er foto’s gemaakt zouden worden. Leek hem wel wat. Na het halen van een nootje uit het eekhoornvoederkastje in de hazelaar, bleef hij zeker een minuut zitten en poseerde als een volleerd model.
Meestal verklein ik de foto’s een beetje, zodat ze minder digitale ruimte innemen. Nu niet gedaan: om alle fijne details te bewaren. Zoals de zon die door zijn oor schijnt en de schaduw van zijn nagels op de tak.
Even leek het 13 april een regendag te worden, jammer voor de plantenmarkt in de Hortus. Maar op een kleine buitje in de ochtend na was het droog, zacht, en ’s middags behoorlijk zonnig. Als er iets aan te merken was op het weer (ons ben Hollanders) dan was het de forse wind de eerste helft van de middag. Foldertjes waaiden weg, plantjes waaiden om en het dak van sommige kraampjes kreeg een eigen leven en steeg (bijna) op. Het plantenmarkt team heeft veel werk verzet om er een geslaagde dag van te maken. Met ongeveer 20 kwekers, een aantal planten verenigingen (geraniums, bonsai), een muziekvoorstelling van Peter en de Wolf -met verteller, een grote tent met leuke kinderactiviteiten rond zaden en planten. Bv. Raad het zaad. Wendy, de educatiemedewerker van de Hortus, had een aantal planten en vruchten klaargelegd, en er stonden allemaal bakjes met zaden. Opdracht voor de kinderen (ouders mochten helpen) en in sommige gevallen de ouders (kinderen mochten helpen) was om juiste plant/ vrucht bij juiste zaad te leggen.
Mooie dag, leuke gesprekken. Erg leuk om mensen met soms 1 plantje en soms met een hele kar vol te zien vertrekken. Deze keer ook goed geregeld dat er extra horeca was, os roodtruck met Indiaas eten.
Een andere naam voor de Clivia, een plantengeslacht uit de familie van de Narcisachtigen, is de Sint-Jozefplant. De planten komen oorspronkelijk uit Zuid Afrika, en worden veel gekweekt, met bloemkleuren van licht geel, oranje tot diep rood. De planten houden van schaduw en kunnen onder andere vermeerderd worden door een bladstek van het topeinde van een blad. Dat lees ik net op wikipedia. Maar eens bij de buurvrouw gaan vragen of ik een stek mag nemen. Deze foto’s zijn van de clivia bij haar in het halletje.
Het geslacht is door botanicus John Lindley (rechts) vernoemd naar de hertogin van Northumberland, Charlotte Florentine Clive. Zij was o.a. gouvernante van Queen Victoria.
Vrijdag een aantal uren bezig geweest om alle plantjes die ik in de loop van de afgelopen weken in potjes heb gezet, klaar te zetten voor de plantenmarkt in de Hortus. Op 13 April komen allerlei kwekers hun waar aanbieden op de HORTUS Plantenmarkt. En er is ook altijd een kraam van de lokale Groei & Bloei afdeling, en van de IVN – wilde planten werkgroep. Voor die laatste kraan kweek ik altijd wat planten op voor de verkoop, als mijn inbreng voor de werkgroep. Ik kom er niet aan toe om ook achter de kraam te staan, want ik heb al ‘dienst’ achter de kraam van de Vrienden van de Hortus. Leden werven.
Renee kwam vrijdag middag de planten vast halen en brengt ze zondag ook in de Hortus. ‘Als ik deze hoeveelheid zie’, zei ze, ‘dan moet ik wel drie keer rijden’. Mooi dan is er voor de hele dag iets.
We hebben nog een paar etappes van het Drenthepad staan, de meeste die vanuit ons het verst weg liggen. Met openbaar vervoer niet altijd makkelijk te bereiken. De nacht van vrijdag op zaterdag logeerde Edwin bij ons, en voor hij weer richting Utrecht vertrok wilde hij wel een stuk in Drenthe fietsen. Rond Norg en omstreken, waar vroeger de familie altijd op vakantie ging. Hij had de fiets achterop de auto.
Mooi te combineren: we reden met Edwin mee tot aan Diever en wandelden van daar uit naar Appelscha, geplande afstand 21,6 km. Edwin ging zelf fietsen in de omgeving. Het begin stuk van de wandeling ging door bos, en ik verbaasde me er al over dat de digitale ‘stip’ op de kaart in de route app, niet op de ingetekende route stond. ‘Komt omdat we midden in het bos zitten’, zei Eddy, ‘dan kan de GPS je niet vinden’. Maar een tijdje later, in een openere gebied, nog steeds ver van de route in de app. Terwijl we toch keurig bordjes ‘drenthepad’ volgden….
Wat blijkt? De route is flink veranderd, grote stukken zijn iets verder naar het westen uitgezet. En de route is iets langer geworden. Midden in het bos de nieuwe route gedownload (de gele) en verder gewandeld volgens deze lijn. Merendeel prachtig, sommige stukken nog wat saaier met veel naaldbomen. Staatsbosbeheer is zeer actief in het diverse maken van grote stukken van dit Drensch-Friesche Wold. Door het verwijderen van niet inheemse bomen als Amerikaanse eik en Japanse larix, en het afplaggen van opengevallen stukken, om hergroei van heide te bevorderen. Het zal hier in augustus met de bloeiende heide ook prachtig zijn. Vlak onder Appelscha is een stuk met een zandverstuiving, een grote zandbak, waar op een zonnige zaterdag middag veel gezinnen met jonge kinderen komen spelen. Met de Qliner naar Drachten, dan andere Q liner weer naar Groningen. En nog een laatste bus naar Haren. Het kan wel.
Overal staan de prunussen in bloei.
En krentenboompjes.
En magnolia’s.
In boomgaarden of langs de berm, pruimen en kersen.
De appels komen meestal nog iets later.
Bij ons in de tuin staan de pruimenbomen en de sierpeer te stralen met een witte wolk van bloemen. Prachtig tegen de knal-knalblauwe lucht. Als de wind weer wat minder is zie (en hoor) je de vele hommels en bijen rond de bloemen zoemen.
Er blijken veel verschillende soorten paardenbloemen te zijn. Je hebt verschillende secties, zoals bijvoorbeeld de sectie hamara, frugalia, celtics en macrodonna. Dit jaar wordt op 25 april de 5e ‘dag van de paardenbloem‘ gehouden. Een kleinen groep exprets voegt elk jaar weer een stukje kennis toe aan de groeiende lijst. Via bovenstaande link vind je ook een checklist , een tabblad met determinatie kenmerken en een artikeltje over paardenbloem enen hun insecten.
Sommige bloeien (nog) in hun eentje, zoals de eerste in onze tuin (foto 1 en 2). En andere gaan meteen uitbundig samen feesten. Deze grote bos stond bij de bushalte in een kier tussen beton en bushalte. Voluit bloemen. Zeker 30.
Wist je
Zaterdag weer een stukje gewandeld. Van Roden naar Leek(en Hoogkerk). Vooral het eerste deel is mooi. Parkachtig bos rond vroegere landgoederen. Als je omhoog kijkt, de bomen nog deels kaal, geven mooie, grillige silhouetten. Kijk omhoog en over een vennetje, of zoals hier een pingoruine. Kijk omlaag naar het groene tapijt, in deze tijd van het jaar vol met windbloemen : bosanemonen.
Ook het sinaasappelboompje weer naar beneden gehaald. Die staat op een krukje in de eetkamer. De oranje vruchtjes zijn 3-4 cm groot. Een paar hele kleintjes, erwtjes grootte, van de bloemen die afgelopen winter bloeiden, zijn ingedroogd en bij het transport er af gevallen. Zou je de sinaasappel kunnen eten?
Veel van onze kamerplanten zijn groen het hele jaar door. Er zijn er een paar die bloeien. Een klein rondje op 30 maart door de eetkamer en mijn werkkamer, levert dit eerste kwartet.
OK, het sinaasappelboompje heeft nu geen bloemen, wel vruchtjes.
