Tineke van der Meij – Pagina 120

Snel doen: dahlia’s rooien

Dahlia’s komen oorsprinkelijk uit Mexico en houden echt niet van vorst. Er is maar 1 nacht vorst nodig en ze stoppen acuut met bloeien. We hadden nog de nodige bloemknoppen, belofte van mooie bloemen, maar die kans is bekeken. Na zo’n nacht vorst is het blad zwart, echt van de ene op de andere dag. De ene dahlia is helemaal zwart, de andere had nog 1 stengel , beschut tussen lang gras, die nog groen is.

Dit is de tijd om de dahlia knollen te rooien. Ik moet eraan denken om de spitvork ver genoeg van de planten in de grond te steken, anders krijg ik gespieste knollen.

*Aanvulling 16 november: Dahlia’s gerooid.*

Wel gedaan: bollen geplant

Met het zachte weer, zachte grond, maar niet kletsnat. Prima moment om bollen in de grond te stoppen. Valt nog niet mee om in onze tuin lege plekken te vinden. Als je goed kijkt zie je op de foto’s de plekken waar de bollen de grond in gegaan zijn. Niet veel zaaks nu. Maar wacht maar tot het voorjaar. Dan spat de kleur ervan af.

*Rode tulpen rond de stengel van de teunisbloem, die in de winter blijft staan, met zaad voor de vogels. Aan de rand van het grasveld, te zien vanaf het terras.*

*In de zijborder langs de oprit, tussen de kleine maagdenpalm*, tulpen ook.

*Onder de ligusterbol, tussen de bodembedekkende vinca minor: een paar plukjes met krokussen.*

Vruchttijd

Nazomer en vroege herfst in de tijd van het vele fruit, appels, peren, kweeperen. Maar ook vuurdoornbessen, hulstbessen, ligusterbessen, kardinaalsmutsbessen. Tijd voor vogels en ander tuinleven om zich lekker vol te stoppen.

De kweeperen kreeg ik van Willie, die bijna omkomt in de kweeperen. De vuurdoorn staat tegen de voorkant van ons huis mooi te wezen. Nu nog volop in bes, als het straks kouder wordt komen de merels de bessen een voor een weghalen.

Weer de Hortus

Droog dit weekend, en vooral zaterdag uitzonderlijk warm. Mooi voor een korte wandeling. Naar de Hortus in Haren, op loopafstand van ons huis. Eddy was er twee weken geleden ook al geweest, onder andere om naar herfstkleuren te kijken, en ook naar paddestoelen.

Wat is het een mooi goed paddestoelen jaar dit jaar. En opdat elke individuele paddestoel maar een paar dagen mooi is, doe je er goed aan om zo van half oktober tot half november heel goed rond te kijken. Ook al loop je elke dag of week hetzelfde rondje. Gister stonden in de hortus de bordjes met namen van de paddestoelen weer op verschillende plekken in de grond geprikt in de Laarmantuin en het arboretum. Waarschijnlijk begin van de week (het was herfstvakantie) neergezet. Op veel plekken waren de genoemde paddestoelen al weer weer, of ingezakt tot een bruin of zwart hoopje. Toch waren die bordjes handig, om in de buurt ervan extra goed rond te kijken.

Op zoek naar onze favorieten, de aardsterren. En jaaaa, we hebben ze weer gevonden. De gewinperde aardster en de gekraagde aardster. Als je heel voorzichtig het balletje van de aardster aanraakt voel je een heel dun velletje. Als je dan zachtjes het velletje een beetje induwt komt er een pufje met sporen uit het gaatje.

*En daar ie ie weer: de (bijna) jaarlijkse foto van de rotstuin met de fraaie rode esdoorn*

*Deze eikenbladhortensia is knalrood; wij hebben er een in de tuin die veel meer in de schaduw staat, en meer donkergroen met hinten van rood is.*

Zonnekroon

Toen ik van de zomer met Jitske open tuinen ging kijken waren we ook bij Eef. We waren onder de indruk van de 3 meter hoge bloemen van de zonnekroon. Vorige week kreeg ik een paar pollen van Eef, ook een stuk voor Jitske en een achtergelaten bij Eileen.

De zonnekroon of silphium perfoliatum komt uit het prairiegebied van Minnesota. De plant is sterk en wordt 2 – 3 meter hoog. De dikke stelen zijn vierkant, glad en van eivormige bladeren voorzien. Aan de voet zijn deze vergroeid met het tegenoverstaande blad, waardoor er bekertjes ontstaan, waarin lange tijd water kan worden bewaard; “Cupplant” is daarom de engelse naam. Dat zie je ook bij de grote kaardebol trouwens. Perfoliatum betekent: “door het blad heen komend”. De bloemstelen staan in de oksels van de bladeren en de bloem-hoofdjes hebben 20-30 heldergele, langwerpige lintbloemen en het hart bestaat uit een schijf van ongeveer 100 bruine buisbloemen. De lintbloemen zijn vrouwelijk en de buisbloemen mannelijk. De bloeitijd is augustus – september.

*Zonnekroon in de volle grond gezet. Moet volgend jaar mooi vanaf het terras te zien zijn, als de bloemen boven de omgeving uitsteken.*

Na verwijderen forse buxus kwam een stuk van 2 x 2 meer vrij. Een aantal grote digitalis rozetten die in de voortuin tegen het pad aanstonden aan de rand van het vrije stuk gezet. Vanaf het terras gezien groeit er in de volle zomer van alles voor, maar vroeger in het jaar nog niet. De digitalissen komen er dan mooi boven uit.

Amberboom

Eind 2018 drie bomen in de tuin geplant, waarvan een een amberboom is. Ons exemplaar is parasolvormig, en niet de smalle opgaande boom. Vanaf de plek op de bank waar ik meestal zit kan ik de boom precies zien in de zijborder. Het blad begon al wat te kleuren vorige week, amberbomen staan bekend om hun mooie herfstkleuren. Na de koude nacht halverwege vorige week staat de boom in vuur en vlam. Genieten.

*Van boven, vanuit de slaapkamer, 26 oktober*

Het regent of de zon schijnt

*Bloeiend in de volle zon, eind oktober*

*En als je goed kijkt, zit er nog een kleine zonaanbidder onder*

Maandfoto oktober 2019: ijsvogel

Mooier dan dit wordt het niet deze maand.
Foto van Jitske van 19 oktober.

Quintusbos

*Mooi om out hout in het bos te laten liggen. Een etalage voor paddestoelen. Hier witte, bijna gelatineachtige paddestoelen.*

*Hier ook die ‘wittige gelatine zwam’ en iets meer oranjebruin.*

*‘Dinnerplate size’ zouden de Engelsen zeggen.*

Zo maar een oktoberwandeling in het Quintusbos in Glimmen.

Plantenruil oktober 2019

Select gezelschap deze keer, bij de plantenruil van voorheen de Wilde Planten Tuinkring Hare, nu een IVN afdeling. Bij gastheer en gastvrouw Henk en Eileen in de achtertuin, boven op de hondsrug. De echte diehards, die komen, weer of geen weer. Het leek geen weer te worden, maar uiteindelijk hielden we het op paar drupjes gewoon droog.

Heen in de fietskar en door anderen mee genomen: iris sibirica, oranje crocosmia, zak rode sieraardbeienplantjes, witte spoorbloem, deel van appelmunt, deel moerasspirea, 2 vd 3 carex buchanii, molinia, en vele tientallen wortelstokjes van blauwe bosanemoon. Er was geen interesse voor biggenkuid, mee teruggenomen voor op composthoop.

Geruild/nieuw: paar kweeperen van Willie paar saxyfraga xxx en heelblaadjes van Ernst. En buiten de ruil, paar flinke kluiten van Eef.