Zacht geel. Een tikje eigenwijs. De bloemtrompetten nonchalant, naar een kant.
In fantasieland is het anders. Daar hangen de rokjes klaar, voor het lentefeest van dit jaar. Morgen komen de elfjes ze passen. Ze dansen dan de hele nacht, ’s morgens vroeg, als het lichter wordt, dan hangen ze de rokjes weer aan de primulakapstokjes. Niemand die het zag.
Een tijdje terug schreef ik over de vuurdoorn die naast onze voordeur staat en helemaal scheef was gezakt door de werkzaamheden aan de gas – en electriciteitsleiding naar ons huis. Grote greppel, erg nat weer en zware struik, dan krijg je dat.
Eddy had al een hele tijd geleden grote pluggen, haken en een lange 1 cm -diameter boor en een waslijn gekocht. Om de haken in de muur te doen en de struik mbt de waslijn een beetje recht te trekken.
Mooi plan, maar toen begon onze verbouwing en stond het huis in de steigers, ook rondom de vuurdoorn. Daarna was het te koud, of kwamen we er niet aan toe. Maar gister, 31 maart was het een mooie tijd. Droog, zonnetje.
Terwijl Eddy de boormachine aan het halen was, wilde ik het loungenest uit de vuurdoorn halen, een soort hangmatje voor (kleine) vogels.
Flap, Flap.
Het loungenest was nog leeg, maar op een centimeter daarvandaan had mevrouw merel doodstil in haar vers gebouwde nest gezeten. Op mijn ooghoogte. Met 1 ding hadden we geen rekening gehouden! Dat de merels al weer aan het nestelen zijn. Op de tast voelde ik in het nest: twee eieren.
Na de oorverdovende herrie van grote gaten boren in een bakstenen muur en het overeind sjorren van de vuurdoorn, gingen we snel weer weg. Het duurde een paar uur, maar gelukkig: ze kwam terug. En vandaag zag ik haar weer op het nest zitten.
Dus pas op met snoeien of werkzaamheden aan dichte struiken, of hagen of heggen. De vogels zijn al begonnen!
Nu de vorst weg is zal het niet lang meer duren of de vijvers komen weer tot leven. De ijsvrijhouders zijn opgeruimd. Maar niet voordat ik goed keek of er nog iets onder gekropen is. Vorige week een groene kikker. En dit weekend: een kleine watersalamander, een slakje en een rups. De salamander bleef eerst even zitten, maar toen ik te lang met mijn telefoon boven hem bleef hangen om foto’s te maken, liet ie los. Plons in de vijver.
BIj de grote vijver heb ik het strandje een beetje schoongemaakt en het ondiepe deel een beetje ontdaan van oud blad. De bruine kikkers zullen binnenkort wel verschijnen.
De vroegste datum voor de eerste blob dril was 19 maart, maar ook 5 april is wel eens voorgekomen. Bij Monty Don in Gardeners world afgelopen vrijdag was er al volop kikkerdril.
In de tuin hebben we zoveel mogelijk plekken en biotoopjes voor allerlei beesten en insecten. Binnenkort begint het wilde bijen seizoen weer. Afgelopen week de eerste hommelkoningin – gehoord en toen- gezien. Laag over de grond vliegend van sneeuwklok naar krokus naar winterhei.
Van natuur en milieu krijg ik al een tijdje nieuwsbrieven over het landelijke wild- bijen-tel-weekend op 21 en 22 april. Op de website Nederland Zoemt kun je er meer over lezen.
Nog wel in de serre, maar de beschermende papieren zakken verwijderd.
Dan kunnen de knollen van de commelina en van de aronskelk rustig verder werken aan de opbouw van hun bovengrondse leven.
Joost K. Bouter staat er bij en kijkt er naar.
Onder de tafel staan nog een paar grote potten met begonia- en gloriosa knollen. Daar is nog niets boven de grond te zien.
Een crimi begint vaak met een stoffelijk overschot.
De politie inspecteur probeert uit de omstandigheden en aanwijzingen die hij verzamelt te achterhalen wat er gebeurd is. Moord, doodslag, ongeval, pech?
In deze aflevering: de staartmees.
Plaats delict: naast het huis, aan de voet van met klimop begroeide muur.
Tijdstip van overlijden: niet meer dan 24 uur voor de vondst. Zat nog goed in de veren, geen externe verwondingen te zien.
Getuigen: niet bekend.
Verdachten: the usual suspects, zoals de buurkatten.
Bijzonderheid: in zijn rechterpootje omklemt het staartmeesje twee kleine takjes.
Zou er dan toch geen sprake zijn van een misdrijf, maar is het beestje een avnd e koude nachten afgelopen week doodgevroren en in zijn slaap gebleven en omlaag gevallen…
Afgelopen weekend de eerste serie zaden gezaaid op 11 maart.
In verschillende vensterbanken staan kasjes en potjes.
Van links naar rechts, westelijke vensterbank in de eetkamer:
In de ‘grote kas’:
4 potjes tomaat red robin,
4 potjes peper cayenne ‘ring of fire’
In de middelste bak: 7×7 maal tagetes lucida, dragonafrikaantje
In de rechter bak: 7×7 maal brachisome iberidifolia Nog niets zichtbaar.
In de voorkamer, ook vensterbank, gezaaid 11 maart.
Een traytje met 6 potjes, plastic zakje/ folie en rie.tjes erover als ‘kas’.
2 potjes grote oranje bloem, zelfgeoogst in drachten
2 potjes roze cleome, zelf geoogst uit plantsoen in Toulouse
2 potjes grote oranje ‘afrikaantjes-struik’, zelfgeoogst in drachten, zaailingen 2 cm
Tot slot nog 2 potjes, met plastic dekseltje erop.
1 potje met van Passiflora kado gekregen ‘boontjes’, gele lupine
1 potje boomspinazie (oud zaad, vraag is of er nog wat uitkomt) Nog niets te zien.
Heerlijk om stukkie te wandelen.
Met hele oude pyjamaboek onder mijn gewone broek.
Houdt de ijswind buiten.
Muts en handschoenen mee.
Af en toe aan, af en toe uit.
Kleine eendjes, wintertalingen, gezien.
Quotum van 10.000 stappen gehaald.
Buiten koude wind, in de serre toch al bijna 10 graden.
Dan is de keus snel gemaakt.
Eens kijken hoe de bollen en knollen in de kelder er voor staan.
He, groene puntjes!
In de schuur liggen nog een paar zakken potgrond, dus ik kan de eerste portie gaan oppotten. Krukje erbij, verzameling potten om me heen, en grabbelen in de bakken met zaagsel en turf.
1 reuze pot met grote begonia knol
en 1 potje begonia voor iemand anders
1 reuzepot gloriosa
en 2 potjes gloriosa voor iemand anders
6-7 flinke potten commelina tuberosa
waarvan een deel voor iemand anders
1 flinke pot aronskelk
en 2 potjes aronskelk voor iemand anders
Het ziet er een beetje vreemd uit met al die papieren zakken. Ik ga ervan uit dat ze een beetje bescherming geven, een soort tent-per-pot, als het komende nachten nog flink afkoelt. Vanmorgen vroeg, 18 maart, bleek het -2 in de serre. Later op de dag bijna 10.
Als ik terugzoek wanneer ik de voorgaande keren dit jaarlijks terugkerend ritueel uitgevoerd heb, dan blijk ik weer een weekje vroeger begonnen te zijn.