Ik scharrelde wat door de tuin,
fototoestel in de hand.
Daar schemerde iets roods in het vele groen.
Een eerste herfstblad, verkleurend?
Nee.
De eerste herfstframboos!
Wat een beauty.
En lekker ook.
De rest heeft nog wat meer tijd nodig.
Alles in en om onze tuin
Ik scharrelde wat door de tuin,
fototoestel in de hand.
Daar schemerde iets roods in het vele groen.
Een eerste herfstblad, verkleurend?
Nee.
De eerste herfstframboos!
Wat een beauty.
En lekker ook.
De rest heeft nog wat meer tijd nodig.
Omdat we toch in de buurt van Drachten waren, reden Jitske en ik ook nog langs kwekerij Passiflora. Een kwekerij van vaste planten, waar mensen met een verstandelijke beperking in een prettige omgeving kunnen werken. Het weekend van 2 en 3 september was open tuinen weekend van de afdeling Groei & Bloei Drachten, en ook kwekerij Passiflora deed mee, en was daarmee ook op zondag open. Zeer de moeie waard om te gaan kijken, als je in de buurt woont. En een uitgebreid assortiment (op de website kun je de lijst downloaden).
Ook hier veel prairieplanten, hoogopgaand, met als overweldigende kleur (in deze tijd van het jaar) oranje. In zonnebloemen, in gaillarda’s, in struikvormige-afrikaantjes. Veel grassen ook.
Vorig weekend met korte broek aan de vijver in gestapt. Vele emmers vol waterplanten uit de vijver geschept en getrokken. Alleen voor de waterleliewortelkluit was extra gereedschap nodig. Een gekarteld broodmes is hier prima voor. Wel voorzichtig: onder water snijden en zagen heeft enig risico voor de vingertjes in zich, dus goed opletten. En ook ver genoeg wegblijven van het vijverfolie op de bodem.
Mooi laten uitlekken op het bruggetje. De dag erna het grootste deel op de composthoop. Een paar mooie kronen van de waterlelie en een paar gewortelde uitlopers van de wateraardbei heb ik nog even bewaard in grote emmers. Liefhebbers?
Wat zijn dit?
Gegraven in de 19e eeuw, twee eeuwen later dan het Canal du Midi.
Kanaal du Garonne gaat van Bordeaux naar Toulouse. Met 51 sluizen om het hoogteverschil op te vangen.
Canal du Midi gaat van Toulouse naar de Middellandse zee.
Er is een fietsroute langs beide kanalen, Velo Route de 2 Mers, fietspad van de twee zeeen, van de Atlantische oceaan naar de Middellandse zee.
Wij hebben het stuk langs Canal du garonnen gefietst.
Lekker vlak.
En gelukkig heel veel bomen, deels populieren, maar vooral platanen.
En daarmee veel schaduw.
Om de hitte op sommige dagen (35graden) wat te temperen.
Een deel van de platanen begon al te ‘herfsten’.
Midden in een park met veel bomen en veel bankjes.
Met stelletjes en een jongetje op de fiets.
Een gezin op een kleedje op het gras.
Midden in een park in Toulouse is een tuin.
Een Japanse tuin.
Niet heel groot.
Wel druk bezocht.
Nog lastig om foto’s te nemen zonder mensen erop.
Gelukt.
Nou bijna dan.
Niet alleen geven platanen, al dan niet als dakplataan gesnoeid, mooie schaduw, ook de bast is het aanzien waard. De schors bladdert spontaan af, in plakken en plakjes. Hierdoor ziet de stam er uit als een camouflage pak voor in de woestijn. Geen boom is hetzelfde. Geen stukje stam is hetzelfde. En als je goed kijkt, kun je er allerlei patronen of figuren in ontdekken. iedereen kan er andere dingen in zien. Probeer maar.
Eerste overnachting na Bordeaux was in hotel Chateau de la Tour.
Net aan de overkant van de vroegere slotgracht, in een bocht van het rivietje/grachtje lag een enorme bloemenwei, bij het hotel. Met heel veel blauwe knoop bloeiend en veel vlinders. Van verre zag ik de koninginnenpage vliegen, niet te missen, door kleur, grootte en de zwevende vlucht. Maar goed op de foto krijgen, ho maar!
Vandaar een paar foto’s met de koninginnenpage bijna goed in beeld.
En bijna scherp.
Goed genoeg om de vlinder te herkennen.
We waren heel kort in de botanische tuin van Bordeaux.
We hadden net de fietsen opgehaald voor onze fietstocht langs het Canal Du Garonne, die de dag erna zou beginnen.
Even de fietsen uitproberen, over de grote brug, die in juli en augustus is afgesloten voor auto’s.
Experiment van de gemeente Bordeaux ivm de smog met verkeer en warm weer.
We waren heel kort in de botanisch tuin van Bordeaux.
Het had de afgelopen nacht enorm ge-onweerd.
En bij het bezoekje aan de tuin werd het heel grijs en begon weer te rommelen.
Dus snel weer terug naar hotel.
Maar niet voordat we een paar plantendames op de foto hadden gezet, vrouwshoge afbeeldingen van slanke dames doe bij nader inzien van plantendelen waren gemaakt.
Wie doet dat na?
Foto’s van je eigen plantendames zijn welkom 🙂
Midden in de zomervakantie,
heeft de tuin ook vrij.
Lui hangen de uitlopers van de klimroos
in bogen omlaag.
De siergrassen laten hun halmen nonchalant uitzakken.
Bijna komen de roze blosjes tevoorschijn
op de wangen van de sedum.
Alleen het gras gaat naar de kapper.
Lekker kort.