Auteur: Tineke van der Meij

Tuike Tuike

Afgelopen week weer eens naar een lezing van de lokale tuinclub geweest. Nieuwe lokatie, het Witte Kerkje in Haren. En deze keer -opvallend- ook behoorlijk wat mannelijke toehoorders.

Een presentatie van Ben Kleter, van tuinontwerp en -adviesbureau Tuike Tuike. Tuike staat voor kalm aan, rustig tuinieren. En ook onderhoudsarm tuinieren. Dat stond in de aankondiging.
Ben is een interessant verteller, die van geen ophouden weet. Zijn klanten bestaan blijkbaar vaak uit mensen die niet veel tijd (althans niet achter elkaar) aan de tuin willen of kunnen besteden. Ben’s belangrijkste tip: zorg dat de tuin uit vakken en onderbroken borders bestaat. Dan kun je elke keer een stukje tuin helemaal afmaken/ opruimen, en zit je niet aan te kijken tegen een ‘eindeloos doorlopende’ border, waar maar een klein stukje van is opgeruimd. Psychologisch werkt het goed als een stukje (van de tuin) helemaal af is.

Ben vertelt
Koffie Pauze

Beetje lastig zo’n verhaal, bij een tuinclub, waar de meeste toehoorders juist veel in de tuin willen doen… Zelf had ik iets meer tips verwacht over het type planten dat handig is als je onderhoudsarm(er) wilt tuinieren.

 

Wim’s smiley

Op bezoek bij Wim, thee drinken.
Heerlijk in de serre, met zicht op de vogeltjes.
Maar voordat we dat deden, eerst een rondje door de tuin.
Ik ben hier al vaak geweest, maar (blijkbaar) nooit zo vroeg in het jaar.
Het eerste dat me opviel in de tuin was het lila en creme-wit van heleboel krokussen.

Gezicht in het grind

Jaren geleden hadden Wim en Annet een cirkelvormig grasveld, maar dat vraagt veel onderhoud. Nu is het een cirkelvormige border en grindvakken. Pas bij het op de foto zetten van de cirkel zag ik opeens dat de grindcirkel net een smiley was. Een glimlach glijdt over mijn gezicht.

Voorjaarsschoonmaak: hoop-vol

In het voorjaar is het bezig zijn in de tuin van het soort ‘grote halen, snel thuis’. Bij het opruimen van siergrassen en afgestorven vaste planten resten, zie je al na korte tijd resultaat. Heel bevredigend. Wat wel lastig is, met al die grassen…. waar laat je het spul?
De composthoop puilt uit.

Gras geknipt….
…. composthoop vol

Het spul ligt er voor even.
Voor nu uit de weg.
Maar er moet nog wel wat mee.
In deze vorm verteert het niet makkelijk, te droog. En er is altijd het risico in de ze tijd van het jaar dan een hommelkoningin of wespenmoer een nest besluit te maken in de enorme hoop.

Voorjaarsschoonmaak: niet gedaan

De nog niet gesnoeide buddleija

Zaterdag al lekker een paar uur in de tuin bezig geweest, en zondag begon ook weer mooi. Wel nog fris. Ik had een plan, twee eigenlijk.  Namelijk de budleija snoeien, hoewel Monty Don zei dat ie dat ook nog wel in april deed, en nog een keer blad uit de vijver halen. In de middag, als het wat warmer is, en zondag, omdat misschien volgende week de bruine kikkers er al weer in zitten.
Geen van beide gedaan. Maar wel een heleboel andere dingen.

De nog niet schoongemaakte vijver
En van dichter bij.

Halmen

Wie heeft dit hier neergelegd?
Zal ik het even door elkaar gooien?

Paar armen vol met omgevallen grasstengels verwijderd: de molinia staat aan het begin van de winter nog mooi overeind, maar zakt na een flinke sneeuwbui in als een plumpudding. Alle halmen liggen dan plat op de grond, een soort twee meter groot mikado spel.
Tijdelijk parkeerde ik de halmen op het tuinpad. Baassie kwam ze onderzoeken en even door elkaar gooien.

Zo is het wel genoeg.

Toen hij uitgespeeld was, gingen de halmen richting composthoop.