Auteur: Tineke van der Meij
Armkantig look?
Als je genoeg ruimte hebt in de tuin, wat is dan mooier dan een pad, aan beide kanten omzoomd door heel veel van hetzelfde plantje. Zoals fluitekruid, of primula’s. Of, zoals in dit geval bij Machteld, een leuk witbloeiend ui-achtig plantje. Machteld had eens 3 kleine plantjes meegenomen van de wilde planten tuinkring planten ruil.
Dit uitje is enthousiast, uiterst enthousiast. Niet alleen aan een kant van het pad, waar de eerste plantjes zijn neergezet, maar ook aan de andere kant, helemaal tot aan het einde van het pad op de foto.
Weet je welke plant dit is, vroeg Machteld?
Een ui-achtige, in ieder geval, dat kun je goed ruiken. Als de bloempjes uitgebloeid raken komen er kleine uitjes, broedbolletjes, boven aan de stengel. Net als veel look-achtigen, een driekantige stengel. Zou het driekantig look zijn? Of misschien toch armkantig look?
Hmmm. De dag erna stuurde Machteld onderstaande foto, met witte ‘uitjes’. Armkantig look zou grijze/ zwarte bolletjes hebben…
Tuin van Machteld
Afgelopen weekend was weer de plantenruil van de Wilde Planten TuinKring Haren. De club is sinds 1 januari niet meer zelfstandig, maar opgegaan als werkgroep in de IVN afdeling Groningen-Haren. Nog steeds onder voorzitterschap van Ernst, die twee maal per jaar een plantenruil organiseert. Voorjaar en najaar, en elke keer bij een ander lid in de tuin. Deze keer was dat bij Machteld, en ik ben nog niet eerder in die tuin geweest. Fors stuk grond, 7000 vierkante meter, oorspronkelijk midden in de weilanden, nu omsloten door woonwijken. Door de vele oude bomen die er nog staan valt dat nauwelijks op. Een prachtig stukje natuur. Een tuin naar mijn hart (tikkie wild, dus).
Elke dag een ei
Het leggen is begonnen.
Elke dag een ei.
Ondergestopt onder pluis.
Totdat het genoeg is.
Hoeveel?
Dat bepaalt de koolmeesvrouw.
En dan begint het broeden.
Hoeveel eieren zijn er nu? Bekijk het filmpje en tel mee.
Hommelnest-mot
Al een paar weken hebben we regelmatig motjes in onze slaapkamer. Grijsbruine motjes. Zouden dit kleding motten zijn, dachten we. We hebben een hele kastenwand met kleding in de slaapkamer. Twee weken geleden heb ik alle kleren uit de kasten gehaald en gecontroleerd op eventuele mottenvraat. Niets gevonden. En de motten blijven verschijnen, ook al zetten we de gevangen motjes elke avond buiten.
De larven leven van het eten van was
Vandaag een exemplaar gevangen onder een glas en aan het determineren geslagen. Insectenboek erbij, en ipad. Zoeken op nachtvlinder, kledingmot (nee die ziet er heel anders uit), uiltje, snuitmot. Want onze mot heeft de lange teruggeslagen antennes van een nachtvlinder, maar ook een soort snuitje.
Eerst dachten we: het is de cacaomot, daar leek ie op, maar dat is onwaarschijnlijk gezien de plek waar hij zich verstopt, in cacaobonen, noten, zuidvruchten. Eddy bleef speuren en we zijn er uit! De hommelnestmot of hommelmot. De larven leven van het eten van was. Nee, niet vuile kleding, maar was zoals in een bijenraten of in een hommelnest! Nu snappen we ook waarom we de motten steeds in de slaapkamer vonden. Vorig jaar hadden we een hommelnest net aan de zijkant van de dakkapel van de slaapkamer…..
Coming soon
Binnenkort begint het derde filmseizoenseizoen! De camera in de nestkast bij ons draait weer vanaf 28 maart. Toen lag er al een behoorlijke hoeveelheid nestmateriaal in de kast, nog geen vogel ’s nachts in de kast. De spreeuwenkast. Afgelopen twee jaar geen spreeuwen, wel koolmezen. En in 2016?
Reality TV in de nestkast
Op 6 april bleef er voor het eerst een vogel een nacht in het huisje. Toen was het duidelijk: Afke was terug! Voor het derde jaar op rij koolmezen bewoning. Het koolmeesvrouwtje Afke overnacht nu al een paar dagen in de kast en vertrekt ’s morgens vroeg weer. In de loop van de dag komt ze af en toe nog wat pluisjes of mos brengen. De laatste hand (uhhh, snavel) legt ze aan de stoffering door wat donsveertjes uit eigen buik te trekken. De leg kan beginnen.
Waarom heet ze Afke? Bekijk dit filmpje, het eerste seizoen, april 2014.
Tree following 5: spring green veil
Bijdrage voor een Engelstalige site, van bomen-volgers. Het idee erachter is om 12 maanden lang 1 boom te volgen. Wij hebben de grote wilg in de achtertuin gekozen.
Early april, some nights close to zero degrees, at sunny days 15 degrees (centigrade). The spring bulbs are flowering in abundance, but the trees….. Most trees are still bare, at first glance.
But if you look closer, the buds are fattening. And suddenly our willow has a spring-green veil, a shimmering green hue. The transparancy of the bare crown slowly diminishes. Soon the bees will have a big party, with all the nectar in the catkin flowers.
The ditch is at the edge of our garden. This left bank of the ditch is ours, the right bank from the people in the apartment building. Each year in november I clean ‘our side’. Often, during the cause of the year branches fall from the willow, blocking the water stream. Most of the year there is no water in the ditch, only in winter and early spring.
tree following 1
tree following 2
tree following 3
tree following 4
Kunstzinnig en kleurig
Deze foto kreeg ik van mijn zwager, die op bezoek was bij mijn moeder. Met als onderschrift ‘ kunstzinnig’.
Bij deze !
De tulpen leggen het moede hoofd te ruste.
Deze kleurige bos kregen we van de zwager van Eddy, bij zijn jaarlijkse bezoekje. Kleine donkerrode, slanke gele, en bolle oranje. Bij die laatste waren er regelmatig twee bloemen aan 1 steel, een soort tros-tulpen.
Wat een kleurenweelde.
De foto van de tulpen is van de tweede dag, of ze zo lenig worden als de tulpen bij mijn moeder….
Twee bossen tulpen en weer een blogje klaar! Zo simpel.
Laag bij de gronds
Omdat er nu nog zo veel vrolijk en laag spul bloeit, nog een (telefoon)fotoserie van een paar van die juweeltjes.
Kleurig, ongedwongen.
Nog geen ’turf’ hoog.
Met stippel
En nu bloeit ie, met enorme schotelvormige bloemen. Dieprood van buiten. Als je onder haar rokje kijkt, blijkt ze stippels te hebben.
