De eerste primula’s aan de vijverrand. Met vers, gerimpeld blad, delicaat behaarde stengeltjes, en elegant zachtgele bloempjes. De pollen worden steeds voller, en op verschilende pekken rond de vijver zie ik kleine zaailingen staan. Goed zo. Lekker veel .
Gister nog even wat blaadjes uit de vijver gevist. En wat algen. Met de warme dagen komt er vaak een tijdelijke sterke algengroei in het water. Handig om dat er uit te vissen voordat de kikkervisjes rondzwemmen. Anders raken die verstrikt in de plukken alg die ik uit de vijver vis. Grappig, halverwege de week nog geen kikkers in de vijver. Zaterdag 1 of 2. Zondag al een stuk meer. Eerste kwaken heb ik gehoord. De dames zijn er nog niet denk ik.
Tijdens wandeling in de buurt zien we allerlei bloesembomen in bloei. Roze en witte wolken. Her en der een zoete bloemengeur. Dat kan ook wel een bloeiende mahonie zijn. Of een struik, met witte bloempjes. Ik kan het niet laten er even aan te ruiken. lekker. Bloemetjeszeep. Volgens de app obsidentify is het – op basis van deze foto – 100% zeker de wilde kamperfoelie, lonicera periclimenum. Inderdaad een kamperfoelie geur.
Thuis zoek ik wat meer informatie op. Nee, de l. perioclimenum is het zeker niet. Wat dan wel?? Eddy heeft hem snel gevonden . Het is de winterbloeiende kamperfoelie, of struikkamperfoelie: Lonicera fragrantissima. In het Engels: ‘sweetest honeysuckle’. Eens kijken of ik hem kan stekken!
Waar de afgelopen weken de sneeuwklokken de show stalen in allerlei bermen in het dorp is het nu de tijd van de krokussen. Een paar straten verderop zijn de grasvelden rond de straatbomen paars, afgewisseld met een beetje wit. En de foto’s hieronder zijn genomen op het terrein van de Biotoop, het terrein naast de Hortus Haren. Ook voor deze voorjaarsbolletjes geldt: hoe meer hoe beter.
Biotoop
Wij hadden jaren geleden ook behoorlijk veel krokussen in de zijborder van onze voortuin. Daar groeide verder niet veel. In het voorjaar krokussen, daarna blauwe bosanemoon, en daar na niks. Nou ja. kweekgras. Dat kweekgras is nog steeds niet weg. Een deel van de krokussen helaas wel. Denk dat dat komt omdat ik in de ‘schijnbaar’ lege border in de loop van de tijd allerlei vaste planten heb neergezet. En een aantal siergrassen die inmiddels dikke pollen hebben gevormd. En zo langzaam de krokussen hebben verdrongen. Er zijn nog wel heel wat krokussen, maar niet meer met zo’n ‘wow- factor als vroeger.
Vorige week nog snel wat sneeuwfoto’s, deze week was het echt lenteachtig. Vooral de tweede helft. Paar keer in de tuin bezig geweest. Zonder jas! Steeds een beetje meer opruimen en opschonen. En genieten van alle plantjes die weer beginnen te groeien. =Het vogelvolk vind ook dat het lente is. Familie spreeuw zit weer lekker te knetteren in de wilg, meneer Stip , de merel, zingt volop. Als in de middag de zon op de rozenstruik schijnt (links in de eerste foto), dan miegelt het van de musjes.
Mooi om ook weer eens een wasje buiten te hangen. Deze foto’s zijn van 15 maart.
Achtertuin richting Noordern. De ‘klimopbomen’, ook wel ’twin towers’ genaamd, vormen de grens van onze tuin. Van iets dichter bij. De kanstanje in de tuin van de buren.
Omdat je nooit weet hoe lang de sneeuw blijft liggen… Zaterdag ochtend vóor 8 uur naar buiten om rond te kijken. Het was duidelijk een wat nattige sneeuw geweest, die nu als een ijsdeken stevig op de halmen van het gras en de takken van de struiken zat. De ene budleija langs het pad heb ik nog niet gesnoeid: de takken bogen bijna door tot aan de grond. Lastig om met de oud papier kliko onder door te lopen (zie foto 4). Plaatjes maar een beetje groot in deze blog opgenomen. Gewoon op de foto’s klikken en er verschijnen wat grotere exemplaren van de foto’s op je scherm. Genieten van winterplaatjes. De winter is zo voorbij. Morgen al weer tegen de 15 graden, zeggen ze.
Zaterdag middag was het volop aan het dooien. Waar ’s morgens de opgevroren sneeuwblubber van de dag ervoor nog keihard en knerpend was, was tijdens onze after-lunch wandeling veel van de sneeuw van de wegen verdwenen. Op zonnige plekken waren ook de weilanden weer grotendeels groen. Wel kwamen we verschillende sneeuwfiguren tegen. In de straat om de hoek een sneeuwkonijn naast een sneeuw pinguïn-met-jong. En in het buitengebied een scheve sneeuwman. Grappig was dat een hond -die met zijn mens daar elke dag ging wandelen- door de weilanden banjerde en de sneeuwman duidelijk opmerkte. In cirkels rende hij er -op veilige afstand- steeds omheen. ‘Wat een rare sneeuw figuur‘, moet die hond gedacht hebben. We maakten een praatje met zijn mevrouw, die geamuseerd toe keek naar het gedrag van haar hond.
Bij de bloemist. In het winkelcentrumpje op de hoek van de straat is de Ekoplaza waar we altijd naar toe gaan. En ernaast is een bloemenwinkel, die in deze tijd van het jaar uitpuilt van de vrolijke bloeiende bolletjes.
Veel narcisjes, de eerste vroege tulpen en verder hyacinten en druifjes. Krokussen zie ik eigenlijk nooit, maar misschien bloeien die te kort om in zo’n arrangement erbij de zetten. Dan gewoon genieten van de krokussen in berm of tuin, zoals deze hieronder, die heel knus in een “mandje van sneeuw” staat in onze achtertuin.
Ik had wel eerder een kleine spiraal in een tuin gezien. Een kruidenspiraal bijvoorbeeld in permacultuur-land. Met mediterrane kruiden aan de zon kant en bovenin (droog), en meer schaduwminnende kruiden aan de schaduwkant en lager. Laatst sprak ik met iemand die vertelde over de spiraaltuin die afgelopen jaar in de Floriade is gebouwd door verschillende hoveniers van Wilde Weelde, een groep van ecologische hoveniers. Dat is een spiraal van een hele andere orde. Spiraal van formaat flinke tuin, met in het midden een vijver en rondom een steile muur, helemaal gemaakt van hergebruikte materialen. Ik ben in 2022 niet naar de Floriade geweest, dus heb de tuin nooit ‘live’ gezien. Wel nog te bekijken op de website van Wilde Weelde. Mooi hoor.
Inmiddels is de Floriade Expo 2022 afgebroken. Maar gelukkig is de tuin van Wilde Weelde nog wel te bekijken. De tuin wordt onderdeel van de nieuwe woonwijk die op het terrein van de Floriade Expo 2022 in Almere komt. Dus als je eens in de buurt bent ….
Gerard vertelde dat door de leden-tijdschriften voor een groot deel van de leden van de vereniging digitaal te versturen per keer wel een halve boom aan papier bespaard werd. Dat vroeg natuurlijk om een plaatje van een halve boom. Deze kwam ik tegen. Beetje sneu verhaal. In Engeland was iemand zo zat van de vogels die in de conifeer van de buren zaten en de oprit of zijn auto bepoepten, dat op een dag de conifeer keurig netjes …. gehalveerd was. Heeft in alle Britse tabloids gestaan.
De foto maar niet gebruikt bij het artikeltje in het verenigingsblad. Aan het positieve van een halve boom besparen, hangt dan het negatieve idee van de -beetje kinderachtige – burenruzie. Wel een mooi verhaal.
Heerlijk door de tuin banjeren. Dikke sokken aan en natuurlijk de klompen. Nooit koude voeten. Handig om af en toe goed op de rand van de schep te staan om een wortel door te steken. En omdat de klompen een wat groter oppervlak hebben dan de Zweedse klompen die ik ook regelmatig draag, beter om door de borders te lopen.
Dit weekend een beginnetje gemaakt met klimop weghalen. Zaterdag een deel van de klimop die het snoeipaadje langs de heg met buurman Jan helemaal overgroeide. Op zich niet erg, daar kom ik zelden, maar ook de pollen sneeuwklokken die daar stonden werden behoorlijk ingekapseld. En vandaag, zondag, rond half vier nog een uurtje naar buiten. Op een oude foto van het bosperkje achter in de tuin zag ik een enorme vlakte aan sneeuwklokjes, veel meer dan nu. Hoe kan dat, dacht ik. Nadere inspectie liet zien dat ook hier de klimop langzaam het hele perceel overnam. Begonnen met de meterslange slierten weg te trekken en al doende werden er langzamerhand meer sneeuwklokjes zichtbaar. Vooral blad, waarschijnlijk wat te donker geweest onder de deken van klimop. Zoals te zien op de onderste foto: er is nog genoeg te doen. Onder de heuvel van klimop zitten nog enkele kruisbessenstruiken en een omgevallen boomstam. Gelukkig vandaag mijn tuinhandschoenen aan…. ook her en der bramen tegengekomen.
En nu ik het toch over sneeuwklokjes heb…
Deze kreeg ik van Jitske toegestuurd in een app. Ze was op bezoek in Wubsbos. Een prachtige Groninger tuin, vooral als de stinzenplanten volop bloeien. Welke sneeuwklok het is weet ik niet, wel een met een extra groen streepje.
