Alles in en om onze tuin
29 oktober, lekker bezig in de tuin.
Eerst nog met fleece trui aan.
Waarom eigenlijk?
Tegen de 20 graden en prima te doen alleen in T shirt.
Vanmiddag bezig geweest met afsteken van de grasrand langs het tuinpad richting vijver. En het verwijderen van alle grapjes en andere plantjes tussen de kieren in het pad. Een paar uur en een grote tubtrug vol plantmateriaal/ grond later, ziet het er nu keurig uit.
Echt een ‘zen’ klusje. Heerlijk.
Vandaag was een mooie dag.
Ik kon weer een paar emmers planten kwijt.
Bij Thomas en Tanja, die recht tegen over wonen. In april had ik al een keer een stuk in de voortuin volgezet met planten, die in middels goed zijn aangeslagen. Andere delen van de tuin waren nog niet beplant, veel kale grond, en dus behoorlijk vol met allerlei onkruidjes. Thomas en Tanja waren gister en vandaag flink bezig met wieden. Vandaag was er een fors stuk van een border, 1.20 meter breed, en langs de hele zijkant van het huis, leeggemaakt.
Samen met Tanja zette ik alle planten erin. Eerst even, a la Monty Don, de planten in de border zetten. Nog een beetje schuiven indien gewenst, en dan planten. We begonnen met de bollen van de boshyacint (donkerpaarse markering, losse figuurtjes). Ik had een hele bak vol. Steeds een handje uitstrooien, en daar waar ze vallen in de grond zetten Toen twee molinia’s (grassen met hoge dunne aren; een paar zijn geknakt toen Bobbie, een van de honden, enthousiast kwam kijken wat we dede; groene cirkels/ellipsen). Er tussen in euphorbia ‘fireglow’, voor het raam (oranje cirkels); en links en rechts een aantal stengels van de roze bloeiende filipendula venusta ‘rubra’ (roze ellips). Een goede bodembedekker, die ook het ontkiemen van nieuw onkruid tegenhoudt, is de geranium maccrorhyzum (lichtblauwe ellipsen) . Een grote emmer vol uit eigen tuin getrokken en in aantal groepjes tegen het huis aan gezet. Verder bosanemoon wortelstokjes (wit of blauw?; witte cirkels, met stokjes gemarkeerd)), paar plukken vergeetmijnietjes (gele cirkels, foto 4), zenegroen (paars vierkant foto 3)en roodbloeiende aardbeien (roze vorm foto 1). Als laatste een stuk of 15 rozetjes van de vaste teunisbloem (links gele vorm foto 1 en midden onder foto 2).
In de Hortus beginnen de herfstkleuren zich te tonen. We liepen er vorige week een rondje, en maakten deze ‘landschapsfoto’s’ in de Laarmantuin. Met de rug richting de Biotoop (vroeger gebouwen van Universiteit Groningen) ten zuiden van de Hortus gelegen en kijkend vannoord west naar noord oost. Wow. En nog eens : Wow.
Nakomeling van stukje Corsicaanse mint, door Ernst ooit meegenomen uit Sissinghurst. Had al eerder een stukje gehad, en voorin een border gezet, maar dat was verdwenen. Afgelopen week werd ik er weer aan herinnerd door een item in Gardeners World, en ik vroeg aamn Ernst of ie nog een stukje had. Ja hoor, zou hij wel meenemen naar de plantenruil.
Nu heel goed kijken, daar naast die mosjes, daar staan nu drie ministukjes tussen de voegen van de rand van het terras.
15 oktober was het weer tijd voor de najaarsplantenruil van de IVN werkgroep Wilde Planten. Deze keer bij Renée in de tuin. Renée doet nog niet zo lang mee, voor haar de eerste plantenruil, en ook nog in eigen tuin. Stuwende kracht is , zoals altijd Ernst, voorzitter van de werkgroep, al heel lang. Ook toen het nog geen IVN werkgroep was, maar een zelfstandige Wilde Planten Kring. We hadden geluk met het weer. De vrijdag ervoor was het grijs, en miezerig. De zaterdag ochtend ook nog klein beetje nat, maar tijdens de ruil van 10:30 tot 12 was het droog. Ook helemaal niet koud.
Ik was nog niet eerder in de tuin van Renée geweest, maar was er wel regelmatig langsgelopen. Langs de lange kant van de tuin loopt een fietspad/ wandelpad, dat ik een aantal jaren geleden gebruikte om naar de fysiotherapeut te lopen. In het juiste seizoen lagen er altijd van die grote ronde hazelnoten op het fietspad, die ik mee naar huis nam. De hazelaar – zoals nu blijkt- staat in de tuin van Renée.
Renée heeft veel bomen en struiken in de tuin staan. Natuurlijke beplanting, nu veel in herfstkleuren. Een paradijs voor ‘wildlife’: vogelhuisjes, een paddenhuis (“maar de padden snappen het niet, zegt Renee“), eekhoorns (met speciale looproutes over latten naar het voederhuisje), heel veel vogels. Een lange, smalle tuin, met ene forse vijver. Achter in de tuin een schuur, met aal alle kanten mooie gesorteerde stapels hout. Kleine houtjes, grotere houtjes, stammetjes.
Recept als altijd: plantjes brengen voor wie wil, plantjes halen voor wie wil. Kopje koffie of thee. En wat lekkers: deze keer muffins.
Fietskar vol gebracht naar de plantenruil. En voor het eerst sinds jaren ook weer wat nieuwe dingen mee terug gebracht.
– vijverplanten, zoals wateraardbei, snoekkruid, gele lissen, kattenstaart.
– stekmateriaal kleine anjers
– stekmateriaal en gewortelde stekken: citroen geranium en pepermuntgeranium
– filipendula venusta ‘rubra’
– tas vol kweeperen (van Jitske)
– zaad van grote oranje afrikaan (tagetes)
– kerstboompje
– polletjes luzula pilosa (ruige veldbies)
Willie ontfermde zich over alle overgebleven waterplanten (voor de eenden).
– zaailing francoa sonchifolia (chileense bruidsbloem), van Ernst
– paar venkel zaailingen (penwortel, altijd vraag of het lukt: 2 in pot op terras, 1 in zijborder 87, bijna bij de heg aan straatkant, 1 in border bij stapelmuur)
– vaste judaspenningen, van Roos
– gele helmbloem, van Roos (1 begin pad naar vijver, rechts, onder de berberis, 1 links van serre, smalle border waar voorheen buxus haagje stond))
– kleine paarse geranium , uit grindpad van Willie ( naast de gele helmbloem, onder de berberis)
– ceratostigma (check), van Roos (staat nog in emmer water, 2e foto)
– 3 kleine moederkruid (in boomspiegel elstar geplant)
– maarts viooltje (in boomspiegel elstar)
– paar handen vol van die leuke kleine rode sierappeltjes
En een plant waarvan Roos dacht dat het een tanacetum was, soort boerenwormkruid, witbloeiend, terwijl Willie het als een achillea (iets met gigant?) bestempelde. Als ik het blad zo eens bekijk, denk ik dat het inderdaad de achillea Giant Yarrow is. Maar eens kijken in hoeverre de plant aanslaat, en volgend jaar de bloei bekijken. In het derde perkje links voor neergezet, naast de nieuwe vaste judaspenningen. In de zichtlijn vanaf het terras.
In de achtertuin hebben we een forse pol asters die nog prachtig staan te bloeien. IN de achtertuin, half overschaduwd soms door de pruimenbomen zijn ze hoog geworden en na de regen van afgelopen week is de pol een beetje uit elkaar gevallen. De bloemen hangen nu breeduit over een zijpaadje dat al maanden niet meer begaanbaar is. Overgroeid door van alles en nog wat, en nu dus de hangende asters er bij. Geeft niks, we kunnen altijd met een omwegen aan de andere kant van het zijpaadje uitkomen, langs de meidoorn haag met buurman Jan.
Mooi ook bij siergrassen. Zoals de hele uitstalling die we zagen bij een kwekerij in Onnen, tijdens ons wandelrondje vandaag.
Het was zo aangenaam vanmiddag, dat we op het bankje tegen de fietsenschuur in het zonnetje een radlertje dronken. Rechts van ons scheen de lage middag zon onder de bomen door. Langs de geelgroene hakanoclea en dieper naar achter, waar de struikvarens staan. In de zomer komt de zon niet zo ver, en staan de varens in de schaduw van de bomen erboven. Een klein prive stukje oerwoud. Zo mooi.
Toch nog even deze foto’s van ‘de enige echte’ paddenstoel. De vliegenzwam, rood met witte stippen. In centrum Haren is een klein veldje, op een pleintje waar we eerdere jaren ook veel paddenstoelen zagen. Bij ons ommetje afgelopen maandag nog even langs dit veldje. En we werden niet teleurgesteld.
Nou deze dus. Ook andere soorten trouwens. Meer dan op de wandeling van de dag ervoor in het bos.
Dit jaar is – in ieder geval voor sommige soorten eiken – een mastjaar. Een jaar waarin er extreem veel eikels zijn. Meestal is een jaar daarna een dip in het aantal: de boom heeft dan in het mastjaar zoveel energie in de eikels gestopt, dat ie een jaar moet bijkomen. Bij beuken, eiken en kastanjes komt een mastjaar ongeveer 1 x per 4 jaar voor. Mast in deze betekenis staat voor ‘varkensvoer’: vroeger werden de varkens vetgemest met eikels.
In het lokale sufferdje (digitale versie) bieden mensen zakken eikels aan (soms 1 kilo eikels voor 30 cent, andere aanbieders gaven ze gratis mee). Da’s makkelijk rapen, in zo’n jaar als dit.
