Categorie: Beestjes

Goudhaantje

Voederhuisje Moldau hangt aan de westkant van het huis, op nog geen twee meter van de erker. Beschutte plek met veel begroeiing. Er komt van alles langs. Paartje staartmezen, zwartkoppen, meestal vrouwtje, soms man. Uiteraard pimpelmezen en koolmezen. Vaak ook roodborst. ER vlak bij staat een geelachtige conifeer, vrij open van binnen met horizontale kaalgesnoeide takken. Daar zitten steeds vogeltjes op verschillende takken, als traptreden van een (open) wenteltrap. Mooie wacht- en uitrustplekken.

Vandaag heb ik weer een halfuurtje op de poef in de erker gezeten. Deze keer met grote camera en telelens om het goudhaantje goed op de foto te zetten. Da’s nog niet gelukt. Dus eerst maar het filmpje van vorige week. Met de telefoon, het was grijs, dus niet zo scherp.

Met geluid



De laatste week heb ik elke dag al goudhaantjes gezien. Het zijn er in ieder geval twee, een mannetje en een vrouwtje. En wat zijn ze klein! Maar een cm of 8 kop tot staart, en tussen de 4 en 7 gram. Daar hoeft maar een half postzegeltje voor op de envelop. Lang niet ieder jaar zien we goudhaantjes in de tuin. Ze houden van sparren en lariksen. Deze winter -las ik- zijn er wat meer in Nederland. In ieder geval hangen ze hier al een tijdje rond. Hele druk bewegende vogeltjes, niet erg schuw.

Alles is relatief. Als ik een tijdje naar het goudhaantje heb gekeken, dan lijkt een koolmees wel een olifant zo groot.

Maandfoto feb 2021: Roodborst en Roodborst

Heel bijzonder: twee roodborsten naast elkaar. (Klik)

Wat zingen ze weer enthousiast, de roodborsten in de tuin.
De foto is van 28 februari. Toen zag ik er drie tegelijk. Meestal zitten ze verder uit elkaar, want roodbosten zijn erg territoriaal. Of ze zitten achter elkaar aan, als de een vindt dat de ander te dichtbij komt, zelfs als het een paartje is. Zowel mannen als vrouwen roodborst hebben een territorium.

Platte mug is bruikbaar

Ik moest zo lachen toen ik de tekst in de titel van dit blog zag. De tekst stond in de digitale nieuwsbrief van Vroege Vogels. Het was een tussenkopje bij een item over een steekmuggenonderzoek dat de universiteit van Wageningen uitvoert.
In het onderzoek wordt gekeken naar (steek)muggen die in de winterperiode overlast bezorgen: steken, of hinderlijk zoemen bijvoorbeeld. In een periode van 4 weken, half feb-half mrt, kunnen burgers steekmuggen opsturen. En uiteraard doen wij daar aan mee.

Mug 1 vloog vorig weekend (19 feb) met het mooie weer het openstaande raam binnen en lag een tijdje op onze schoorsteenmantel. Toen ik formulier voor inzenden een paar dagen (de 23ste) invulde stond er in de instructies: graag zo vers mogelijk…
Oeps, gemepte mug 1, die inmiddels code naam 720674 heeft gekregen, was al 3 dagen oud.

Mugnummer 720674

Er vliegt hier ergens nog een mug rond , zei Eddy. Om de mug zo goed mogelijk te houden, ving Eddy hem ’s middags met de ‘elektrische’ insecten-zapper. De mug ligt op de schoorsteenmantel, zegt Eddy, bij de zapper. Even kijken, om er zoals gevraagd een foto van te maken…. mug verdwenen.
Ontsnapt!

Of toch niet.’ s Avonds, op de bank, zoemde de mug weer rond. In een reflex greep Eddy naar de mug en had ‘m gevangen. Met het blote handje. Nu echt.
Mug 2 vereeuwigd op de foto met codenaam 779186. In een enveloppe op weg naar Wageningen.

Mugnummer: 779186

NB. Vanwege te groot succes is de actie inmiddels gestopt!
Je kunt geen muggen meer insturen.

De eerste …. hommel

Nog heel weinig krokussen open, wel veel sneeuwklokken. Van krokussen weet ik dat die een vroege nectarbron voor de eerste rommelkoninginnen zijn. Maar van sneeuwklokjes wist ik dat niet. Kan zo’n groot insect wel iets met die kleine bungelende klokjes?

Ja hoor. Vandaag zag ik een koningin eerst zonnen op de siergraspluimen. En later op de middag vloog ze tussen de sneeuwklokken. Kijk maar. Er vlogen ook verschillende andere bijen en beestjes rond. Weer meer beweging in de tuin.

IJsresten

De resten van de laatste ijstijd waren deze week nog in de tuin te zien. De foto’s zijn van 18 feb, afgelopen donderdag. Niet meer om op het ijs te staan, maar nog wel her en der schotsen. Na het maken van de foto’s heb ik de ijsvrijhouders uit de vijver gehaald. Die liggen nu weer in de kelder, te wachten op de volgende winter.

Mochten je zelf een vijver hebben en er niet aan gedacht hebben om (tijdig) een ijsvrijhouder in de vijver te leggen. Maak dan deze week nog (met kids of kleinkids) ijsvrijhouders. Kijk bv. hier. In de instructie staat dat je de deksel met een sateprikker vast zet op de drijvende randen. Ging eerste paar jaar goed, daarna was het gat ‘uitgelubberd’ en waaide de deksel weg; Remedie: leg er een dakpan of (bak)steen op.

Doe het nu. Tegen de tijd dat het weer echt koud wordt denk je er niet aan. En leg klaar voor volgende keer: in schuur, kelder of vliering op zolder. Is zo sneu als je kikkers of salamanders onder het ijs omkomen, omdat er niet genoeg zuurstof in de lucht komt bij een dichte ijslaag.

Meneer Stip

Vanaf oktober vorig jaar, toen het te koud werd om in de serre koffie of thee te drinken, zitten we weer in de erker in de voorkamer. Op het zuiden, dus elk winterzonnestraaltje dat over het dak van de overburen heen komt schijnt naar binnen. We zitten hier -al schommelend in twee Poäng stoelen van Ikea – onze koffie of thee te drinken, of de lunch op te peuzelen. Zicht op de voortuin, met al het vogelvolk dat langsvliegt. Het hele seizoen komen we hem daar al tegen, meneer Stip, een merelman. De laatste tijd steeds vaker vergezeld door mevrouw Stip. Zij heeft overigens geen stip.

Meneer Stip heeft het druk, want er zijn heel wat concurrerende merelmannen in de tuin.

Politieagent

Als een hyperactieve politieagent, met een zwart petje, vliegt een zwartkop-mannetje rond in onze kamperfoeliboom. Een es, als kapstok voor een grote kluwen kamperfoelietakken in onze voortuin. Hier hangt elke winter een pindacake. En net als vorig jaar vindt een zwartkop mannetje dat het zijn territorium was. Af en aan vliegt ie, en probeert manmoedig indringers te verjagen. De grootste hekel heeft ie aan een rivaliserende zwartkopman. Die jaagt hij elke keer weg. Is natuurlijk geen beginnen aan, als ie achter de ene pimpelmees aanvliegt, komt aan de andere kant weer een koolmees of roodborst aanvliegen. Toch is de politieagent al weken in de weer.

Door de warboel van kamperfoelietakken is het wel lastig goede foto’s te maken van de vogels in de voortuin. Aan de zijkant van het huis hangt ook een pindacake, aan de pergola, vrijhangend, met boven een rode tak van de Japanse wijnbes. Daar zijn deze foto’s gemaakt.

  • Vrouw van agent
  • Politieagent

Zwartkop man, met zwart petje. Zwartkop vrouw met bruin petje.

Tuinvogeltelling januari 2021

Koud, zonnig, droog. Gister nog aardig koiude wind, vandaag bijna windstil bij ons. Mooi weekend om mee te doen met de tuinvogeltelling. Vanuit de warme voorkamer. Ons lijstje van dit jaar

  • Huismus 21: >20 in ieder geval, lastig te zeggen hoeveel precies
  • Merel 6: minstens 4 mannen en 2 vrouwen
  • Ekster 5: groep jonge eksters waren aan het verzamelen in de grote wilg
  • Vink 6
  • Koolmees 5
  • Staartmees 5
  • Kauw 4: op de schoorsteen van de buren
  • Pimpelmees 4
  • Zwartkop 3: bij invullen van formulier kregen we hier de melding dat het aantal wel hoog was voor deze soort. We weten het zeker, want we hebben twee mannen tegelijk gezien, en ook een vrouwtje (met bruin petje).
  • Spreeuw 3 : misschien wel meer, ze waren vanmorgen luidkeels aan het zingen, hoog in diezelfde wilg. Ik kon ze niet zien maar wel horen: 3 is gokje.
  • Roodborst 2
  • Turkse tortel 2
  • Grote bonte specht 1
  • Heggenmus 1
  • Houtduif 1
  • Putter 1: Vandaag maar 1 putter gezien, afgelopen weken meestal in een groepje van 4-6.

Mussenstruik

Komend weekend is het weer de nationale tuinvogeltelling. wij doen elk jaar mee, en de winnar is bij ons steevast de mus. Het gaat om het aantal vogels van een soort die je tegelijk ziet. Bij de mussen is dat lastig want -bij ons- zitten ze altijd massaal in de beukenhaag. Die heeft nog flink wat bruin blad, en je ziet de mussen dus nauwelijks. Ze zijn wel heel goed te horen.
Het aantal schat ik dan in op het moment dat de mussen in een groepje weer weg vliegen.

Vandaag was het een aantal uren flink zonnig, en halverwege de middag zaten de mussen in een grote groep in de rozenstruik. Een mussenrozenstruik. Zonnetje erop. Kwetteren en tsjilpen maar. De struik galmde van de vogeltjes. Zien bleek ook nu lastig: heb wel een foto, maar ja. Bruine vogeltjes isn een warrige bruine struik.

Daarom heb ik maar even een korte geluidsopname gemaakt. Dan kun je ze horen.